Job 36

Kaj plue parolis Elihu, kaj diris:

Elihu puhui vielä ja sanoi:

Atendu ankoraŭ iom; mi montros al vi, Ĉar mi havas ankoraŭ kion paroli pro Dio.

Odota vielä vähä, minä osoitan sinulle sen; sillä minulla on vielä nyt jotakin Jumalan puolesta sanomista.

Mi prenos mian scion de malproksime, Kaj mi montros, ke mia Kreinto estas prava.

Minä tuon minun ymmärrykseni kaukaa, ja osoitan, että minun Luojani on hurskas.

Ĉar vere miaj vortoj ne estas mensogaj; Homo sincera estas antaŭ vi.

Sillä minun puheessani ei tosin ole petosta, minun ymmärrykseni on vilpitöin sinun edessäs.

Vidu, Dio estas potenca, kaj tamen Li neniun malŝatas; Li estas potenca per la forto de la koro.

Katso, Jumala on voimallinen, ei kuitenkaan hän ketään hylkää: Hän on voimallinen sydämensä väestä.

Al malpiulo Li ne permesas vivi, Kaj al mizeruloj Li donas justecon.

Jumalatointa ei hän varjele, vaan auttaa köyhää oikeuteen.

Li ne forturnas de virtuloj Siajn okulojn, Sed kun reĝoj sur trono Li sidigas ilin por ĉiam, Por ke ili estu altaj.

Ei hän käännä silmiänsä pois hurskaasta: hän on myös kuningasten kanssa istuimella: hän antaa heidän pysyä alinomati, että he korkiaksi tulevat.

Kaj se ili estas ligitaj per ĉenoj, Malliberigitaj mizere per ŝnuroj,

Ja ehkä vangit olisivat jalkapuussa, ja sidottuna surkeuden köysillä:

Tiam Li montras al ili iliajn farojn kaj kulpojn, Kiel grandaj ili estas.

Niin hän ilmoittaa heille heidän työnsä ja rikoksensa, että he ovat tehneet väkivaltaa,

Li malfermas ilian orelon por la moralinstruo, Kaj diras, ke ili deturnu sin de malbonagoj.

Ja avaa heidän korvansa kuritukseen, ja sanoo heille, että he kääntyisivät pois vääryydestä.

Se ili obeas kaj servas al Li, Tiam ili finas siajn tagojn en bono Kaj siajn jarojn en stato agrabla;

Jos he kuulevat ja palvelevat häntä, niin he hyvissä päivissä vanhenevat ja ilolla elävät.

Sed se ili ne obeas, Tiam ili pereas per glavo Kaj mortas en malprudento.

Jos ei he kuule, niin he kaatuvat miekalla, ja hukkuvat ennenkuin he sen havaitsevat.

La hipokrituloj portas en si koleron; Ili ne vokas, kiam Li ilin ligis;

Ulkokullatut kartuttavat vihan: ei he huuda, kuin he vankina ovat;

Ilia animo mortas en juneco, Kaj ilia vivo pereas inter la malĉastuloj.

Niin heidän sielunsa kuolee nuoruudessa, ja heidän elämänsä huorintekiäin seassa.

Li savas la suferanton en lia mizero, Kaj per la sufero Li malfermas ilian orelon.

Mutta vaivaista auttaa hän vaivaisuudessa, ja avaa köyhäin korvan murheessa.

Ankaŭ vin Li elkondukus el la suferoj En spacon vastan, kie ne ekzistas premateco; Kaj vi havus pacon ĉe via tablo, plena de grasaĵoj.

Hän tempaa sinunkin ahdistuksen kidasta avaruuteen, jolla ei pohjaa ole; ja sinun pöydälläs on lepo, täytetty kaikella hyvällä.

Sed vi fariĝis plena de kulpoj de malvirtulo; Kulpo kaj juĝo tenas sin kune.

Ja sinä olet täydellisesti havaitseva jumalattoman tuomion; mutta tuomio ja oikeus vahvistaa sinun.

Via kolero ne forlogu vin al mokado, Kaj grandeco de elaĉeto ne deklinu vin.

Katso, ettei viha ole vietellyt sinua voimassas, eli suuret lahjat ole kääntäneet sinua.

Ĉu Li atentos vian riĉecon? Ne, nek oron, nek forton aŭ potencon.

Luuletkos hänen huolivan jalouttas, kultaa eli jonkun väkevyyttä ja varaa?

Ne strebu al tiu nokto, Kiu forigas popolojn de ilia loko.

Ei sinun tarvitse ikävöidä yötä, karatakses ihmisten päälle siallansa.

Gardu vin, ne kliniĝu al malpieco; Ĉar tion vi komencis pro la mizero.

Kavahda sinuas, ja älä käännä sinuas vääryyteen, niikuin sinä surkeuden tähden ruvennut olet.

Vidu, Dio estas alta en Sia forto. Kiu estas tia instruanto, kiel Li?

Katso, Jumala on korkia voimassansa: kuka on senkaltainen opettaja kuin hän on?

Kiu povas preskribi al Li vojon? Kaj kiu povas diri: Vi agis maljuste?

Kuka tutkii hänen tiensä? ja kuka sanoo hänelle: sinä teet väärin?

Memoru, ke vi honoru Liajn farojn, Pri kiuj kantas la homoj.

Muista, ettäs ylistät hänen töitänsä, niinkuin ihmiset veisaavat.

Ĉiuj homoj ilin vidas; Homo rigardas ilin de malproksime.

Sillä kaikki ihmiset sen nähneet ovat: Ihmiset näkevät sen kaukaa.

Vidu, Dio estas granda kaj nekonata; La nombro de Liaj jaroj estas neesplorebla.

Katso, Jumala on suuri, ja emme tiedä sitä: hänen vuosilukunsa ovat arvaamattomat.

Kiam Li malgrandigas la gutojn de akvo, Ili verŝiĝas pluve el la nebulo;

Sillä hän tekee veden pieniksi pisaroiksi, ja ajaa pilvensä kokoon sateeksi,

Verŝiĝas la nuboj Kaj gutas sur multe da homoj.

Että pilvet pisaroitsevat ja vuotavat vahvasti ihmisten päälle.

Kaj kiam Li intencas etendi la nubojn Kiel tapiŝojn de Sia tendo,

Koska hän aikoo hajoittaa pilvensä ja majansa jylinän.

Tiam Li etendas sur ilin Sian lumon Kaj kovras la radikojn de la maro.

Katso, niin hän levittää valkeutensa sen päälle, ja peittää meren syvyyden.

Ĉar per ili Li juĝas la popolojn Kaj donas ankaŭ manĝaĵon abunde.

Sillä näillä tuomitsee hän kansan; ja antaa ruokaa runsaasti.

Per la manoj Li kovras la lumon Kaj ordonas al ĝi aperi denove.

Hän kätkee valkeuden käsissänsä, ja käskee sen palata.

Antaŭdiras pri ĝi ĝia bruo, Kaj eĉ la brutaroj, kiam ĝi alproksimiĝas.

Sen ilmoittaa hänen lähimmäisensä, joka on pitkäisen viha pilvissä.