Job 33

Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.

Kuule siis, Job, minun puhettani, ja ota vaari kaikista sanoistani!

Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.

Katso, minä avaan suuni, ja kieleni puhuu minun suussani.

Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.

Minun sydämeni puhuu oikeuden, ja minun huuleni sanoo puhtaan ymmärryksen.

La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.

Jumalan henki on tehnyt minun, ja KaikkivaItiaan henki on minulle antanut elämän.

Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.

Jos taidat, niin vastaa minua; valmista itses, ja tule minun eteeni.

Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.

Katso, minä olen Jumalan oma niinkuin sinäkin, ja savesta olen minä myös tehty.

Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.

Katso, ei sinun tarvitse hämmästyä minua, ja minun käteni ei ole sinulle raskas.

Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:

Sinä olet puhunut minun korvaini kuullen: sinun ääntäs täytyy minun kuulla:

Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;

Minä olen puhdas ja ilman laitosta, viatoin ja synnitöin.

Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;

Katso, hän on löytänyt syyn minua vastaan, sentähden pitää hän minun vihollisenansa.

Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.

Hän on pannut minun jalkani jalkapuuhun, ja kätkenyt minun tieni.

Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.

Katso, juuri siitä minä päätän, ettes ole hurskas; sillä Jumala on suurempi kuin yksikään ihminen.

Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?

Miksis riitelet hänen kanssansa, ettei hän tee sinulle lukua kaikista töistänsä?

Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.

Jos Jumala vihdoin jotakin käskee, ei hän sitä jälistä ajattele.

En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,

Uninäössä yöllä, kuin uni tulee ihmisten päälle, kuin he makaavat vuoteessa,

Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,

Silloin hän ilmoittaa ihmisten korviin, ja vahvistaa sen heidän nuhtelemisellansa,

Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,

Kääntääksensä ihmistä aivoituksestansa, ja varjellaksensa ylpeydestä.

Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.

Hän säästää hänen sieluansa turmeluksesta, ja hänen elämäänsä, ettei se miekkaan lankeaisi.

Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.

Ja kurittaa häntä kivulla vuoteessansa, ja kaikki hänen luunsa väkevällä kivulla,

Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.

Ja niin toimittaa hänen kauhistumaan ruokaa, ja hänen mielensä kyylyttämään ravintoa;

Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.

Että hänen lihansa surkastuu, niin ettei sitä nähdä, ja hänen luunsa särkyvät, niin ettei niitä mielellä katsella;

Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.

Että hänen sielunsa lähenee turmelusta, ja hänen elämänsä kuolemaa.

Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,

Kuin siis hänen tykönsä tulee enkeli, välimies, joka ainoa on enempi tuhansia, ilmoittamaan sille ihmiselle vanhurskauttansa,

Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.

Ja armahtaa häntä, ja sanoo: pelasta häntä menemästä alas turmelukseen; sillä minä olen löytänyt sovinnon;

Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.

Niin hänen lihansa tuorehtii enemmin kuin lapsuudessa ja tulee taas niinkuin nuoruutensa aikana.

Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.

Hän rukoilee Jumalaa, joka hänelle osoittaa armon: hän antaa kasvonsa nähdä ilolla, ja maksaa ihmiselle hänen vanhurskautensa.

Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;

Hän tunnustaa ihmiselle ja sanoo: minä olen syntiä tehnyt ja oikeuden vääntänyt; vaan ei se minua auttanut.

Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.

Hän pelasti minun sieluni, ettei se tulisi turmelukseen, vaan että minun elämäni näkis valkeuden.

Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,

Katso, nämät kaikki tekee Jumala itsekullekin kolme kertaa,

Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.

Tuodaksensa heidän sielunsa jälleen turmeluksesta ja valaistaksensa elävien valkeudella.

Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.

Job, ota tästä vaari ja kuule, ole myös ääneti, että minä puhuisin!

Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.

Mutta jos sinulla on jotakin puhumista, niin vastaa minua. Puhu! sillä minä tahdon, ettäs olisit vanhurskas.

Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.

Jos ei, niin kuule sinä minua, ja ole ääneti; minä opetan sinulle taidon.