Job 29

Kaj plue Ijob parolis siajn sentencojn, kaj diris:

ایّوب به کلام خود ادامه داده گفت:

Ho, se estus al mi tiel, kiel en la antaŭaj monatoj, Kiel en la tempo, kiam Dio min gardis;

ای کاش دوران سابق و آن روزهایی که خدا مراقب و مواظب من بود، دوباره می‌آمد.

Kiam Lia lumilo lumis super mia kapo; Kaj sub Lia lumo mi povis iri en mallumo;

در آن روزها نور او بر من می‌تابید و راه تاریک مرا روشن می‌کرد.

Kiel estis al mi en la tagoj de mia juneco, Kiam la ŝirmado de Dio estis super mia tendo;

آن وقت دوران کامرانی من بود و از دوستی خدا برخوردار بودم.

Kiam la Plejpotenculo estis ankoraŭ kun mi, Kaj ĉirkaŭ mi estis miaj infanoj;

خدای قادر مطلق با من بود و فرزندانم دور من جمع بودند.

Kiam miaj paŝoj laviĝadis en butero, Kaj la roko verŝadis al mi fluojn da oleo!

پاهای خود را با شیر می‌شستم و از صخره‌‌ها برای من روغن زیتون جاری می‌شد.

Kiam mi eliris el la pordego al la urbo Kaj aranĝis al mi sidon sur la placo,

وقتی به دروازهٔ شهر می‌رفتم و بر کرسی خود می‌نشستم،

Vidis min junuloj kaj kaŝis sin, Kaj maljunuloj leviĝis kaj staris;

جوانان برای من راه باز می‌کردند و ریش‌سفیدان به احترام من برمی‌خاستند.

Eminentuloj ĉesis paroli Kaj metis la manon sur sian buŝon;

رهبران شهر از حرف زدن باز می‌ایستادند و سکوت می‌کردند.

La voĉo de altranguloj sin kaŝis, Kaj ilia lango algluiĝis al ilia palato.

حتّی شخصیّت‌های مهم با دیدن من ساکت می‌شدند.

Kiam orelo aŭdis, ĝi nomis min feliĉa; Kiam okulo vidis, ĝi gloris min;

هرکسی که مرا می‌دید و سخنان مرا می‌شنید، مرا ستایش می‌نمود.

Ĉar mi savadis kriantan malriĉulon, Kaj orfon, kiu ne havis helpanton.

زیرا من به داد مردم فقیر می‌رسیدم و به یتیمانِ بی‌کس کمک می‌کردم.

Beno de pereanto venadis sur min, Kaj la koro de vidvino estis ĝojigata de mi.

کسانی‌که در حال مرگ بودند، برایم دعا می‌کردند و با کار نیک، دل بیوه زنان را شاد می‌ساختم.

Virteco estis mia vesto, Kaj mia justeco vestis min kiel mantelo kaj kapornamo.

کارهای خود را از روی عدل و انصاف انجام می‌دادم.

Mi estis okuloj por la blindulo, Kaj piedoj por la lamulo;

برای کورها چشم و برای مردم لَنگ، پا بودم.

Mi estis patro por la malriĉuloj, Kaj juĝan aferon de homoj nekonataj mi esploradis;

از نیازمندان مثل یک پدر دستگیری می‌کردم و از حق غریبان دفاع می‌نمودم.

Mi rompadis la makzelojn al maljustulo, Kaj el liaj dentoj mi elŝiradis la kaptitaĵon.

دندانهای نیش ظالمان را می‌شکستم و شکار را از دهنشان می‌گرفتم.

Kaj mi pensis: En mia nesto mi mortos, Kaj grandnombraj kiel sablo estos miaj tagoj;

آرزو داشتم که بعد از یک عمر شاد و طولانی، به آسودگی در خانهٔ خود بمیرم.

Mia radiko estas malkovrita por la akvo, Kaj roso noktas sur miaj branĉoj.

مثل درختی بودم که ریشه‌اش به آب می‌رسید و شاخه‌هایش با شبنم شاداب می‌شدند.

Mia gloro estas ĉiam nova, Kaj mia pafarko ĉiam refortiĝas en mia mano.

همه از من تمجید می‌کردند و قدرت و نیروی من روزافزون بود.

Oni aŭskultadis min kaj atendadis, Kaj silentadis, kiam mi donadis konsilojn.

همه به سخنان من گوش می‌دادند و از پندهای من استفاده می‌کردند.

Post miaj vortoj oni ne plu parolis; Kaj miaj vortoj gutadis sur ilin.

وقتی من سخنانم را تمام می‌کردم، کسی حرفی نمی‌زد. کلام من مانند قطرات شبنم بر آنها می‌چکید.

Oni atendadis min kiel la pluvon, Kaj malfermadis sian buŝon, kiel por malfrua pluvo.

آنها همچون دهقانی که چشم به راه باران باشد، با شوق تمام منتظر شنیدن کلام من می‌بودند.

Se mi iam ridis al ili, ili ne kredis tion; Kaj la lumo de mia vizaĝo ne falis.

وقتی دلسرد می‌شدند، با یک تبسم آنها را دلگرم می‌ساختم و با روی خوش، آنها را تشویق می‌نمودم.

Kiam mi iris al ili, mi sidis sur la ĉefa loko; Mi loĝis kiel reĝo inter taĉmentoj, Kiel konsolanto de funebruloj.

در میان آنها، مانند پادشاه حکومت می‌کردم و در هنگام غم، آنها را تسلّی می‌دادم.