Psalms 139

Ho Eternulo, Vi min esploras kaj min konas.

Een psalm van David, voor den opperzangmeester. HEERE! Gij doorgrondt en kent mij.

Vi scias, kiam mi sidas kaj kiam mi leviĝas; Vi komprenas mian penson de malproksime.

Gij weet mijn zitten en mijn opstaan; Gij verstaat van verre mijn gedachten.

Kiam mi iras kaj kiam mi ripozas, Vi estas ĉirkaŭ mi, Kaj ĉiujn miajn vojojn Vi konas.

Gij omringt mijn gaan en mijn liggen; en Gij zijt al mijn wegen gewend.

Ĉar antaŭ ol troviĝas vorto sur mia lango, Jen, ho Eternulo, Vi ĉion jam scias.

Als er nog geen woord op mijn tong is, zie, Heere! Gij weet het alles.

De malantaŭe kaj de antaŭe Vi ĉirkaŭbaris min Kaj metis sur min Vian manon.

Gij bezet mij van achteren en van voren, en Gij zet Uw hand op mij.

Mirinda estas por mi tia sciado, tro alta; Mi ĝin ne povas kompreni.

De kennis is mij te wonderbaar, zij is hoog, ik kan er niet bij.

Kien mi iros for de Via spirito? Kaj kien mi kuros for de Via vizaĝo?

Waar zou ik heengaan voor Uw Geest en waar zou ik heenvlieden voor Uw aangezicht?

Se mi leviĝos al la ĉielo, Vi estas tie; Se mi kuŝiĝos en Ŝeol, jen Vi tie estas.

Zo ik opvoer ten hemel, Gij zijt daar; of bedde ik mij in de hel, zie, Gij zijt daar.

Ĉu mi okupos la flugilojn de la matenruĝo, Ĉu mi loĝiĝos sur la rando de la maro:

Nam ik vleugelen des dageraads, woonde ik aan het uiterste der zee;

Ankaŭ tie Via mano min kondukos, Kaj Via dekstra mano min tenos.

Ook daar zou Uw hand mij geleiden, en Uw rechterhand zou mij houden.

Se mi diros: Mallumo min kovros, Kaj la lumo ĉirkaŭ mi fariĝos nokto:

Indien ik zeide: De duisternis zal mij immers bedekken; dan is de nacht een licht om mij.

Eĉ mallumo ne mallumas antaŭ Vi, Kaj la nokto lumas kiel tago; Mallumo fariĝas kiel lumo.

Ook verduistert de duisternis voor U niet; maar de nacht licht als de dag; de duisternis is als het licht.

Ĉar Vi kreis mian internaĵon, Formis min en la ventro de mia patrino.

Want Gij bezit mijn nieren; Gij hebt mij in mijner moeders buik bedekt.

Mi gloras Vin, ĉar mi estas mirinde kreita; Mirindaj estas Viaj kreitaĵoj, Kaj mia animo tion bone konscias.

Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke wijze wonderbaarlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken! ook weet het mijn ziel zeer wel.

Ne estis kaŝitaj antaŭ Vi miaj ostoj, Kiam mi estis kreata en kaŝiteco, Kiam mi estis formata en la profundo de la tero.

Mijn gebeente was voor U niet verholen, als ik in het verborgene gemaakt ben, en als een borduursel gewrocht ben, in de nederste delen der aarde.

Mian embrion vidis Viaj okuloj, Kaj en Via libro estis enskribitaj ĉiuj tagoj destinitaj, Kiam ankoraŭ eĉ unu ne ekzistis.

Uw ogen hebben mijn ongevormden klomp gezien; en al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was.

Kiel grandvaloraj estas por mi Viaj pensoj, ho Dio! Kiel granda estas ilia nombro!

Daarom, hoe kostelijk zijn mij, o God, Uw gedachten! hoe machtig veel zijn haar sommen!

Se mi ilin kalkulus, ili estus pli multaj ol la sablo; Kiam mi vekiĝas, mi estas ankoraŭ kun Vi.

Zoude ik ze tellen? Harer is meer, dan des zands; word ik wakker, zo ben ik nog bij U.

Mortigu, ho Dio, la malvirtulojn, Kaj sangaviduloj foriĝu de mi!

O God! dat Gij den goddeloze ombracht! en gij, mannen des bloeds, wijkt van mij!

Ili parolas pri Vi malice, Kaj Viaj malamikoj leviĝas por trompo.

Die van U schandelijk spreken, en Uw vijanden ijdellijk verheffen.

Viajn malamantojn, ho Eternulo, mi ja malamas, Kaj Viajn kontraŭulojn mi abomenas.

Zou ik niet haten, HEERE! die U haten? en verdriet hebben in degenen, die tegen U opstaan?

Per ekstrema malamo mi ilin malamas; Ili fariĝis por mi malamikoj.

Ik haat hen met volkomen haat, tot vijanden zijn zij mij.

Esploru min, ho Dio, kaj konu mian koron; Provu min kaj sciu miajn pensojn.

Doorgrond mij, o God! en ken mijn hart; beproef mij, en ken mijn gedachten.

Kaj rigardu, ĉu mi estas sur malbona vojo, Kaj gvidu min sur la vojo de eterneco.

En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg.