Psalms 90

Mia Sinjoro, Vi estis por ni loĝejo De generacio al generacio.

(En Bøn af den Guds Mand Moses.) Herre, du var vor Bolig slægt efter slægt.

Antaŭ ol la montoj naskiĝis Kaj Vi kreis la teron kaj la mondon, Kaj de eterne ĝis eterne, Vi estas Dio.

Førend Bjergene fødtes og Jord og Jorderig blev til, fra Evighed til Evighed er du, o Gud!

Vi venigas homon al polvo; Kaj Vi diras: Revenu, homidoj.

Mennesket gør du til Støv igen, du siger: "Vend tilbage, I Menneskebørn!"

Ĉar mil jaroj estas en Viaj okuloj Kiel la hieraŭa tago, kiu pasis, Kaj kiel nokta gardoparto.

Thi tusind År er i dine Øjne som Dagen i Går, der svandt, som en Nattevagt.

Vi forfluigas ilin torente, ili estas kiel sonĝo; Matene ili renoviĝas kiel herbo:

Du skyller dem bort, de bliver som en Søvn. Ved Morgen er de som Græsset, der gror;

Matene ĝi floras kaj ĝermas, Vespere ĝi dehakiĝas kaj sekiĝas.

ved Morgen gror det og blomstrer, ved Aften er det vissent og tørt.

Jes, ni pereas de Via kolero, Kaj de Via kolerego ni neniiĝas.

Thi ved din Vrede svinder vi hen, og ved din Harme forfærdes vi.

Vi metis niajn malbonagojn antaŭ Vin, Nian kaŝitaĵon antaŭ la lumon de Via vizaĝo.

Vor Skyld har du stillet dig for Øje, vor skjulte Brøst for dit Åsyns Lys.

Ĉar ĉiuj niaj tagoj pasis sub Via kolero, Malaperis niaj jaroj, kiel sono.

Thi alle vore Dage glider hen i din Vrede, vore År svinder hen som et Suk.

La daŭro de nia vivo estas sepdek jaroj, Kaj ĉe forteco okdek jaroj; Kaj ilia tuta majesto estas penado kaj suferado, Ĉar ĝi forkuras rapide kaj ni forflugas.

Vore Livsdage er halvfjerdsindstyve År, og kommer det højt, da firsindstyve. Deres Herlighed er Møje og Slid, thi hastigt går det, vi flyver af Sted.

Kiu scias la forton de Via kolero, Vian timindecon kaj Vian indignon?

Hvem fatter din Vredes Vælde, din Harme i Frygt for dig!

Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru saĝan koron.

At tælle vore Dage lære du os, så vi kan få Visdom i Hjertet!

Returnu Vin, ho Eternulo! Kiel longe? Kaj kompatu Viajn sklavojn.

Vend tilbage, HERRE! Hvor længe! Hav Medynk med dine Tjenere;

Satigu nin matene per Via boneco; Kaj ni kantos kaj ĝojos en la daŭro de nia tuta vivo.

mæt os årle med din Miskundhed, så vi kan fryde og glæde os alle vore Dage.

Ĝojigu nin tiel longe, kiel Vi nin premis, Tiom da jaroj, kiom ni vidis mizeron.

Glæd os det Dagetal, du ydmygede os, det Åremål, da vi led ondt!

Al Viaj sklavoj aperu Viaj faroj, Kaj Via beleco al iliaj infanoj.

Lad dit Værk åbenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn!

Kaj la favoro de la Eternulo, nia Dio, estu super ni; Kaj la faron de niaj manoj fortikigu al ni, Kaj fortikigu la faron de niaj manoj.

HERREN vor Guds Livsalighed være over os! Og frem vore Hænders Værk for os, ja frem vore Hænders Værk!