Psalms 47

Ĉiuj popoloj, plaŭdu per la manoj, Kriu al Dio per voĉo de kanto.

(Til sangmesteren. Af Koras sønner. En salme.) Alle Folkeslag, klap i Hænderne, bryd ud i jublende Lovsang for Gud!

Ĉar la Eternulo Plejalta estas timinda; Li estas granda Reĝo super la tuta tero.

Thi HERREN, den Højeste, er frygtelig, en Konge stor over hele Jorden.

Li subigas al ni popolojn Kaj metas gentojn sub niajn piedojn.

Han bøjede Folkefærd under os og Folkeslag under vor Fod;

Li elektas por ni nian heredon, La majeston de Jakob, kiun Li amas. Sela.

han udvalgte os vor Arvelod, Jakob hans elskedes Stolthed. - Sela.

Dio supreniras ĉe sonoj de ĝojo, La Eternulo ĉe trumpetado.

Gud steg op under Jubel, HERREN under Homets Klang.

Kantu al Dio, kantu! Kantu al nia Reĝo, kantu!

Syng, ja syng for Gud, syng, ja syng for vor Konge;

Ĉar Dio estas la Reĝo de la tuta tero: Kantu edifan kanton!

thi han er al Jordens Konge, syng en Sang for Gud.

Dio reĝas super la popoloj; Dio sidas sur Sia sankta trono.

Gud har vist, han er Folkenes Konge, på sin hellige Trone har Gud taget Sæde.

La princoj de la popoloj kolektiĝis, La popolo de la Dio de Abraham; Ĉar al Dio apartenas la ŝildoj de la tero; Li estas tre alta.

Folkenes Stormænd samles med Folket, der tilhører Abrahams Gud; thi Guds er Jordens Skjolde, højt ophøjet er han!