Psalms 44

Ho Dio, per niaj oreloj ni aŭdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.

(Til sangmesteren. Af Koras sønner. En maskil.) Gud, vi har hørt det med egne ører, vore Fædre har fortalt os derom; du øved en Dåd i deres Dage, i Fortids Dage med din Hånd;

Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enloĝigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.

Folk drev du bort, men plantede hine, Folkeslag knuste du, men dem lod du brede sig;

Ĉar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizaĝo, Ĉar Vi ilin favoris.

thi de fik ej Landet i Eje med Sværdet, det var ej deres Arm, der gav dem Sejr, men det var din højre, din Arm og dit Ansigts Lys, thi du havde dem kær.

Vi estas mia Reĝo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.

Du, du er min Konge, min Gud, som sender Jakob Sejr.

Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontraŭbatalantojn.

Ved dig nedstøder vi Fjenden, Modstanderne træder vi ned i dit Navn;

Ĉar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.

thi ej på min Bue stoler jeg, mit Sværd kan ikke give mig Sejr;

Sed Vi helpas nin kontraŭ niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.

men du gav os Sejr over Fjenden, du lod vore Avindsmænd blive til Skamme.

Dion ni gloros ĉiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. Sela.

Vi roser os altid af Gud, dit Navn vil vi love for evigt. - Sela.

Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.

Dog har du forstødt os, gjort os til Spot, du drager ej med vore Hære;

Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;

du lader os vige for Fjenden, vore Avindsmænd tager sig Bytte;

Vi fordonas nin por formanĝo, kiel ŝafojn, Kaj inter la popolojn Vi disĵetis nin;

du har givet os hen som Slagtekvæg, og strøet os ud mellem Folkene,

Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;

dit Folk har du solgt til Spotpris, vandt ikke Rigdom ved Salget.

Vi faris nin malestimataĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj;

Til Hån for Naboer gør du os, til Spot og Spe for Grander,

Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.

du gør os til Mundheld blandt Folkene, lader Folkeslagene ryste på Hovedet ad os.

Ĉiutage mia malhonoro estas antaŭ mi, Kaj honto kovras mian vizaĝon,

Min Skændsel er mig altid i Tanke, og Skam bedækker mit Åsyn

Pro la voĉo de mokanto kaj insultanto, Antaŭ la vizaĝo de malamiko kaj venĝanto.

for spottende, hånende Tale, for Fjendens og den hævngerriges Blikke.

Ĉio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidiĝis al Via interligo.

Alt det kom over os, skønt vi glemte dig ikke, sveg ikke heller din Pagt!

Ne retiriĝis nia koro, Kaj niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo.

Vort Hjerte veg ikke fra dig, vore Skridt forlod ej din Vej.

Kiam Vi batis nin sur loko de ŝakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,

Dog knuste du os, hvor Sjakalerne bor, og indhylled os i Mørke.

Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:

Havde vi glemt vor Guds Navn, bredt Hænderne ud mod en fremmed Gud,

Ĉu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.

vilde Gud ej opspore det? Han kender jo Hjerternes Løn dom

Pro Vi ni ja estas mortigataj ĉiutage; Oni rigardas nin kiel ŝafojn por buĉo.

nej, for din Skyld dræbes vi Dagen lang og regnes som Slagtekvæg!

Leviĝu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekiĝu, ne forpuŝu por ĉiam.

Vågn op, hvi sover du, Herre? Bliv vågen, forstød ej for stedse!

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?

Hvorfor vil du skjule dit Åsyn, glemme vor Nød og Trængsel?

Nia animo estas ja ĵetita en la polvon; Nia korpo kliniĝis al la tero.

Thi vor Sjæl ligger bøjet i Støvet, vort Legeme klæber ved Jorden.

Leviĝu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.

Stå op og kom os til Hjælp, forløs os for din Miskundheds Skyld!