Psalms 22

Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min, Kaj estas malproksima de mia savo, de miaj plendaj paroloj?

(Til sangmesteren. Efter "morgenrødens hind". En salme af David.) Min Gud, min Gud, hvorfor har du forladt mig? Mit Skrig til Trods er Frelsen mig fjern.

Mia Dio, mi vokas en la tago, kaj Vi ne respondas; En la nokto, kaj mi ne trovas trankvilon.

Min Gud, jeg råber om Dagen, du svarer ikke, om Natten, men finder ej Hvile.

Sed Vi estas sankta, Ho Vi, kiu loĝas inter la glorado de Izrael.

Og dog er du den hellige, som troner på Israels Lovsange.

Vin fidis niaj patroj; Ili fidis, kaj Vi ilin helpis.

På dig forlod vore Fædre sig, forlod sig, og du friede dem;

Al Vi ili kriadis kaj estis savataj; Vin ili fidis, kaj ili ne devis honti.

de råbte til dig og frelstes, forlod sig på dig og blev ikke til Skamme.

Sed mi estas vermo kaj ne homo; Mokata de la homoj, malestimata de la popolo.

Men jeg er en Orm og ikke en Mand, til Spot for Mennesker, Folk til Spe;

Ĉiuj, kiuj min vidas, insultas min, Malfermegas la buŝon, balancas la kapon, dirante:

alle, der ser mig, håner mig, vrænger Mund og ryster på Hovedet:

Li apogis sin al la Eternulo: Tiu helpu lin; Tiu savu lin, se Li amas lin.

"Han har væltet sin Sag på HERREN; han fri ham og frelse ham, han har jo Velbehag i ham."

Vi eltiris ja min el la ventro, Vi zorgis pri mi sur la brusto de mia patrino.

Ja, du drog mig af Moders Liv, lod mig hvile trygt ved min Moders Bryst;

Al Vi mi estis ĵetita de post la momento de mia naskiĝo; De la ventro de mia patrino Vi estas mia Dio.

på dig blev jeg kastet fra Moders Skød, fra Moders Liv var du min Gud.

Ne malproksimiĝu de mi, Ĉar malfeliĉo estas proksima, kaj helpanton mi ne havas.

Vær mig ikke fjern, thi Trængslen er nær, og ingen er der, som hjælper!

Ĉirkaŭis min multaj bovoj, Fortaj bovoj Baŝanaj stariĝis ĉirkaŭ mi.

Stærke Tyre står omkring mig, Basans vældige omringer mig,

Ili malfermegis kontraŭ mi siajn buŝojn, Kiel leono ŝiranta kaj krieganta.

spiler Gabet op imod mig som rovgridske, brølende Løver.

Kiel akvo mi disverŝiĝis, Kaj disiĝis ĉiuj miaj ostoj; Mia koro fariĝis kiel vakso, Fandiĝis en mia interno.

Jeg er som Vand, der er udgydt, alle mine Knogler skilles, mit Hjerte er blevet som Voks, det smelter i Livet på mig;

Mia forto elsekiĝis kiel peco da poto; Mia lango algluiĝis al mia palato; Kaj Vi metas min en tomban polvon.

min Gane er tør som et Potteskår til Gummerne klæber min Tunge, du lægger mig ned i Dødens Støv.

Ĉar ĉirkaŭis min hundoj; Amaso da malbonuloj staras ĉirkaŭ mi; Ili mordas miajn manojn kaj piedojn.

Thi Hunde står omkring mig, onde i Flok omringer mig, de har gennemboret mine Hænder og Fødder,

Mi povas kalkuli ĉiujn miajn ostojn; Ili rigardas kaj konstante rigardas.

jeg kan tælle alle mine Ben; med Skadefryd ser de på mig.

Ili dividas miajn vestojn inter si, Pri mia tuniko ili lotas.

Mine Klæder deler de mellem sig, om Kjortelen kaster de Lod.

Sed Vi, ho Eternulo, ne malproksimiĝu; Mia forto, rapidu, por helpi min.

Men du, o HERRE, vær ikke fjern, min Redning, il mig til Hjælp!

Savu de la glavo mian animon, Mian solan savu de la hundo.

Udfri min Sjæl fra Sværdet, min eneste af Hundes Vold!

Savu min de buŝo de leono, Kaj helpu min kontraŭ kornoj de bubaloj.

Frels mig fra Løvens Gab, fra Vildoksens Horn! Du har bønhørt mig.

Mi predikos Vian nomon al miaj fratoj; En la mezo de popola kunveno mi Vin gloros.

Dit Navn vil jeg kundgøre for mine Brødre, prise dig midt i Forsamlingen:

Respektantoj de la Eternulo, gloru Lin; Tuta semo de Jakob, honoru Lin; Tuta semo de Izrael, estimegu Lin.

"I, som frygter HERREN, pris ham, ær ham; al Jakobs Æt, bæv for ham, al Israels Æt!

Ĉar Li ne malŝatis kaj ne malestimis la suferojn de premato, Kaj ne kaŝis antaŭ li Sian vizaĝon; Sed aŭskultis lin, kiam tiu kriis al Li.

Thi han foragtede ikke, forsmåede ikke den armes Råb, skjulte ikke sit Åsyn for ham, men hørte, da han råbte til ham!"

Vin mi gloros en granda komunumo; Mi plenumos miajn promesojn antaŭ Liaj respektantoj.

Jeg vil synge din Pris i en stor Forsamling, indfri mine Løfter iblandt de fromme;

La humiluloj manĝu kaj satiĝu, Gloru la Eternulon Liaj serĉantoj; Via koro vivu eterne.

de ydmyge skal spise og mættes; hvo HERREN søger, skal prise ham; deres Hjerte leve for evigt!

Rememoros kaj revenos al la Eternulo ĉiuj finoj de la mondo; Kaj kliniĝos antaŭ Vi ĉiuj popolaj familioj.

Den vide Jord skal mærke sig det og omvende sig til HERREN, og alle Folkenes Slægter skal tilbede for hans Åsyn;

Ĉar al la Eternulo apartenas la reĝado; Li reĝas super la popoloj.

thi HERRENs er Riget, han er Folkenes Hersker.

Manĝos kaj kliniĝos ĉiuj grasuloj de la tero; Antaŭ Li genufleksos ĉiuj forirantaj al la tombo Kaj nepovantaj konservi sian animon viva.

De skal tilbede ham alene, alle Jordens mægtige; de skal bøje sig for hans Åsyn, alle, der nedsteg i Støvet og ikke holdt deres Sjæl i Live.

Naskotaro Lin servos; Oni predikos pri mia Sinjoro al la estonta generacio.

Ham skal Efterkommeme tjene; om HERREN skal tales til Slægten, der kommer;

Al naskota popolo oni venos kaj predikos Pri Lia justeco kaj pri Liaj faroj.

de skal forkynde et Folk, der fødes, hans Retfærd. Thi han greb ind.