Psalms 146

Haleluja! Gloru, ho mia animo, la Eternulon.

Halleluja! Pris HERREN, min Sjæl!

Mi gloros la Eternulon en la daŭro de mia tuta vivo, Mi kantos al mia Dio tiel longe, kiel mi estos.

Jeg vil prise HERREN hele mit Liv, lovsynge min Gud, så længe jeg lever.

Ne fidu eminentulojn, Homidon, kiu ne povas helpi.

Sæt ikke eders Lid til Fyrster, til et Menneskebarn, der ikke kan hjælpe!

Eliras lia spirito, li reiras en sian teron; Kaj en tiu tago neniiĝas ĉiuj liaj intencoj.

Hans Ånd går bort, han bliver til Jord igen, hans Råd er bristet samme Dag.

Bone estas al tiu, kies helpo estas la Dio de Jakob, Kiu esperas al la Eternulo, lia Dio,

Salig den, hvis Hjælp er Jakobs Gud, hvis Håb står til HERREN hans Gud,

Kiu kreis la ĉielon kaj la teron, La maron, kaj ĉion, kio estas en ili, Kiu gardas la veron eterne;

som skabte Himmel og Jord, Havet og alf, hvad de rummer, som evigt bevarer sin Trofasthed

Kiu faras justecon al la prematoj, Donas panon al la malsataj. La Eternulo liberigas la malliberulojn;

og skaffer de undertrykte Ret, som giver de sultne Brød! HERREN løser de fangne,

La Eternulo malfermas la okulojn al la blinduloj; La Eternulo restarigas la kurbigitojn; La Eternulo amas la virtulojn;

HERREN åbner de blindes Øjne, HERREN rejser de bøjede, HERREN elsker de retfærdige,

La Eternulo gardas la enmigrintojn, Subtenas orfon kaj vidvinon; Sed la vojon de malvirtuloj Li pereigas.

HERREN vogter de fremmede, opholder faderløse og Enker, men gudløses Vej gør han kroget.

La Eternulo reĝas eterne, Via Dio, ho Cion, por ĉiuj generacioj. Haleluja!

HERREN er Konge for evigt, din Gud, o Zion, fra Slægt til Slægt. Halleluja!