Psalms 139

Ho Eternulo, Vi min esploras kaj min konas.
(Til Sangmesteren. Af David. En Salme.) HERRE, du ransager mig og kender mig!
Vi scias, kiam mi sidas kaj kiam mi leviĝas; Vi komprenas mian penson de malproksime.
Du ved, når jeg står op, du fatter min Tanke i Frastand,
Kiam mi iras kaj kiam mi ripozas, Vi estas ĉirkaŭ mi, Kaj ĉiujn miajn vojojn Vi konas.
du har Rede på, hvor jeg går eller ligger, og alle mine Veje kender du grant.
Ĉar antaŭ ol troviĝas vorto sur mia lango, Jen, ho Eternulo, Vi ĉion jam scias.
Thi før Ordet er til på min Tunge, se, da ved du det, HERRE, til fulde.
De malantaŭe kaj de antaŭe Vi ĉirkaŭbaris min Kaj metis sur min Vian manon.
Bagfra og forfra omslutter du mig, du lægger din Hånd på mig.
Mirinda estas por mi tia sciado, tro alta; Mi ĝin ne povas kompreni.
At fatte det er mig for underfuldt, for højt, jeg evner det ikke!
Kien mi iros for de Via spirito? Kaj kien mi kuros for de Via vizaĝo?
Hvorhen skal jeg gå for din Ånd, og hvor skal jeg fly for dit Åsyn?
Se mi leviĝos al la ĉielo, Vi estas tie; Se mi kuŝiĝos en Ŝeol, jen Vi tie estas.
Farer jeg op til Himlen, da er du der, reder jeg Leje i Dødsriget, så er du der;
Ĉu mi okupos la flugilojn de la matenruĝo, Ĉu mi loĝiĝos sur la rando de la maro:
tager jeg Morgenrødens Vinger, fæster jeg Bo, hvor Havet ender,
Ankaŭ tie Via mano min kondukos, Kaj Via dekstra mano min tenos.
da vil din Hånd også lede mig der, din højre holde mig fast!
Se mi diros: Mallumo min kovros, Kaj la lumo ĉirkaŭ mi fariĝos nokto:
Og siger jeg: "Mørket skal skjule mig, Lyset blive Nat omkring mig!"
Eĉ mallumo ne mallumas antaŭ Vi, Kaj la nokto lumas kiel tago; Mallumo fariĝas kiel lumo.
så er Mørket ej mørkt for dig, og Natten er klar som Dagen, Mørket er som Lyset.
Ĉar Vi kreis mian internaĵon, Formis min en la ventro de mia patrino.
Thi du har dannet mine Nyrer, vævet mig i Moders Liv.
Mi gloras Vin, ĉar mi estas mirinde kreita; Mirindaj estas Viaj kreitaĵoj, Kaj mia animo tion bone konscias.
Jeg vil takke dig, fordi jeg er underfuldt skabt; underfulde er dine Gerninger, det kender min Sjæl til fulde.
Ne estis kaŝitaj antaŭ Vi miaj ostoj, Kiam mi estis kreata en kaŝiteco, Kiam mi estis formata en la profundo de la tero.
Mine Ben var ikke skjult for dig, da jeg blev skabt i Løndom, virket i Jordens Dyb;
Mian embrion vidis Viaj okuloj, Kaj en Via libro estis enskribitaj ĉiuj tagoj destinitaj, Kiam ankoraŭ eĉ unu ne ekzistis.
som Foster så dine Øjne mig, i din Bog var de alle skrevet, Dagene var bestemt, før en eneste af dem var kommet.
Kiel grandvaloraj estas por mi Viaj pensoj, ho Dio! Kiel granda estas ilia nombro!
Hvor kostelige er dine Tanker mig, Gud, hvor stor er dog deres Sum!
Se mi ilin kalkulus, ili estus pli multaj ol la sablo; Kiam mi vekiĝas, mi estas ankoraŭ kun Vi.
Tæller jeg dem, er de flere end Sandet, jeg vågner - og end er jeg hos dig.
Mortigu, ho Dio, la malvirtulojn, Kaj sangaviduloj foriĝu de mi!
Vilde du dog dræbe de gudløse, Gud, måtte Blodets Mænd vige fra mig,
Ili parolas pri Vi malice, Kaj Viaj malamikoj leviĝas por trompo.
de, som taler om dig på Skrømt og sværger falsk ved dit Navn.
Viajn malamantojn, ho Eternulo, mi ja malamas, Kaj Viajn kontraŭulojn mi abomenas.
Jeg hader jo dem, der hader dig, HERRE, og væmmes ved dem, der står dig imod;
Per ekstrema malamo mi ilin malamas; Ili fariĝis por mi malamikoj.
med fuldt Had bader jeg dem, de er også mine Fjender.
Esploru min, ho Dio, kaj konu mian koron; Provu min kaj sciu miajn pensojn.
Ransag mig, Gud, og kend mit Hjerte, prøv mig og kend mine Tanker!
Kaj rigardu, ĉu mi estas sur malbona vojo, Kaj gvidu min sur la vojo de eterneco.
Se, om jeg er på Smertens Vej, og led mig på Evigheds Vej!