Psalms 129

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

(Sang til Festrejserne.) De trængte mig hårdt fra min ungdom - så siger Israel

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

de trængte mig hårdt fra min Ungdom, men kued mig ikke.

Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;

La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.

Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,

Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

blive som Græs på Tage, der visner, førend det skyder Strå,

Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

og ikke fylder Høstkarlens Hånd og Opbinderens Favn;

Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

Folk, som går forbi, siger ikke: "HERRENs Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENs Navn!"