Psalms 109

Ho Dio, mia gloro, ne silentu.

(Til Sangmesteren. Af David. En Salme.) Du min Lovsangs Gud, vær ej tavs!

Ĉar buŝon malvirtan kaj buŝon malican ili malfermis kontraŭ mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.

Thi en gudløs, svigefuld Mund har de åbnet imod mig, taler mig til med Løgntunge,

Per vortoj de malamo ili min ĉirkaŭis, Kaj ili militas kontraŭ mi sen mia kulpo.

med hadske Ord omringer de mig og strider imod mig uden Grund;

Por mia amo ili min malamas; Sed mi preĝas.

til Løn for min Kærlighed er de mig fjendske, skønt jeg er idel Bøn;

Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.

de gør mig ondt for godt, gengælder min Kærlighed med Had.

Metu malvirtulon super lin; Kaj kontraŭulo stariĝu ĉe lia dekstra mano.

Straf ham for hans Gudløshed, lad en Anklager stå ved hans højre,

Kiam li estos juĝata, li eliru kulpa; Kaj lia preĝo estu peko.

lad ham gå dømt fra Retten, hans Bøn blive regnet for Synd;

Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.

hans Livsdage blive kun få, hans Embede tage en anden;

Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.

hans Børn blive faderløse, hans Hustru vorde Enke;

Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj serĉu apud siaj ruinoj.

hans Børn flakke om og tigge, drives bort fra et øde Hjem;

Kreditoro forprenu ĉion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.

Ågerkarlen rage efter alt, hvad han har, og fremmede rane hans Gods;

Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne troviĝu kompatanto por liaj orfoj.

ingen være langmodig imod ham, ingen ynke hans faderløse;

Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elviŝiĝu ilia nomo.

hans Afkom gå til Grunde, hans Navn slettes ud i næste Slægt:

La malbonago de liaj patroj rememoriĝu al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elviŝiĝu.

lad hans Fædres Skyld ihukommes hos HERREN, lad ikke hans Moders Synd slettes ud,

Ili estu ĉiam antaŭ la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.

altid være de, HERREN for Øje; hans Minde vorde udryddet af Jorden,

Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malriĉulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.

fordi det ej faldt ham ind at vise sig god, men han forfulgte den arme og fattige og den, hvis Hjerte var knust til Døde;

Li amis malbenon, kaj ĝi venis sur lin; Li ne volis benon, kaj ĝi malproksimiĝis de li.

han elsked Forbandelse, så lad den nå ham; Velsignelse yndede han ikke, den blive ham fjern!

Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj ĝi penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.

Han tage Forbandelse på som en Klædning, den komme som Vand i hans Bug, som Olie ind i hans Ben;

Ĝi estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li ĉiam portas ĉirkaŭ si.

den blive en Dragt, han tager på, et Bælte, han altid bærer!

Tia estas de la Eternulo la agado kontraŭ miaj kontraŭuloj, Kaj kontraŭ tiuj, kiuj parolas malbonon kontraŭ mia animo.

Det være mine Modstanderes Løn fra HERREN, dem, der taler ondt mod min Sjæl.

Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; Ĉar bona estas Via favorkoreco, savu min.

Men du, o HERRE, min Herre, gør med mig efter din Godhed og Nåde, frels mig for dit Navns Skyld!

Ĉar mi estas malriĉulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.

Thi jeg er arm og fattig, mit Hjerte vånder sig i mig;

Kiel ombro longiĝanta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.

som Skyggen, der hælder, svinder jeg bort, som Græshopper rystes jeg ud;

Miaj genuoj senfortiĝis de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.

af Faste vakler mine Knæ, mit Kød skrumper ind uden Salve;

Kaj mi fariĝis mokataĵo por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.

til Spot for dem er jeg blevet, de ryster på Hovedet, når de

Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min laŭ Via boneco.

Hjælp mig, HERRE min Gud, frels mig efter din Miskundhed,

Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.

så de sander, det var din Hånd, dig, HERRE, som gjorde det!

Ili malbenas, sed Vi benu; Ili leviĝis, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo ĝojos.

Lad dem forbande, du vil velsigne, mine uvenner vorde til Skamme, din Tjener glæde sig;

Miaj kontraŭuloj kovriĝu per malhonoro, Kaj ili envolviĝu en sian honton kiel en veston.

lad mine Fjender klædes i Skændsel, iføres Skam som en Kappe!

Mi forte gloros la Eternulon per mia buŝo, Kaj meze de multaj homoj mi Lin laŭdos.

Med min Mund vil jeg højlig takke HERREN, prise ham midt i Mængden;

Ĉar Li staras ĉe la dekstra flanko de malriĉulo, Por savi lin de tiuj, kiuj juĝas lian animon.

thi han står ved den fattiges højre at fri ham fra dem, der dømmer hans Sjæl.