Proverbs 28

Malvirtulo kuras, kiam neniu persekutas; Sed virtuloj estas sentimaj kiel leono.

Den gudløse flyr, skønt ingen er efter ham; tryg som en Løve er den retfærdige.

Kiam lando pekas, ĝi havas multe da estroj; Sed se regas homo prudenta kaj kompetenta, li regas longe.

Ved Voldsmands Brøde opstår Strid, den kvæles af Mand med Forstand.

Homo malriĉa, kiu premas malriĉulojn, Estas kiel pluvo batanta, sed ne dononta panon.

En fattig Tyran, der kuer de ringe, er Regn, der hærger og ej giver Brød.

Kiuj forlasis la leĝojn, tiuj laŭdas malvirtulon; Sed la observantoj de la leĝoj indignas kontraŭ li.

Hvo Loven sviger, roser de gudløse, hvo Loven holder, er på Krigsfod med dem.

Malbonaj homoj ne komprenas justecon; Sed la serĉantoj de la Eternulo komprenas ĉion.

Ildesindede fatter ej Ret; alt fatter de, som søger HERREN.

Pli bona estas malriĉulo, kiu iras en sia senkulpeco, Ol homo, kiu iras malĝustan vojon, kvankam li estas riĉa.

Hellere en fattig med lydefri Færd end en, som går Krogveje, er han end rig.

Kiu observas la leĝojn, tiu estas filo prudenta; Sed kunulo de malĉastuloj hontigas sian patron.

Forstandig Søn tager Vare på Loven, men Drankeres Fælle gør sin Fader Skam.

Kiu pligrandigas sian havon per procentegoj kaj troprofito, Tiu kolektas ĝin por kompatanto de malriĉuloj.

Hvo Velstand øger ved Åger og Opgæld, samler til en, som er mild mod de ringe.

Kiu forklinas sian orelon de aŭdado de instruo, Ties eĉ preĝo estas abomenaĵo.

Den, der vender sit Øre fra Loven, endog hans Bøn er en Gru.

Kiu forlogas virtulojn al vojo malbona, Tiu mem falos en sian foson; Sed la senkulpuloj heredos bonon.

Leder man retsindige vild på onde Veje, falder man selv i sin Grav; men de lydefri arver Lykke.

Riĉulo estas saĝa en siaj okuloj; Sed saĝa malriĉulo lin tute travidas.

Rigmand tykkes sig viis, forstandig Småmand gennemskuer ham.

Kiam triumfas virtuloj, estas granda gloro; Sed kiam altiĝas malvirtuloj, tiam homoj sin kaŝas.

Når retfærdige jubler, er Herligheden stor, vinder gudløse frem, skal man lede efter Folk.

Kiu kaŝas siajn pekojn, tiu ne estos feliĉa; Sed kiu ilin konfesas kaj forlasas, tiu estos pardonita.

At dølge sin Synd fører ikke til Held, men bekendes og slippes den, finder man Nåde.

Bone estas al homo, kiu ĉiam timas; Sed kiu havas malmolan koron, tiu falos en malfeliĉon.

Saligt det Menneske, som altid ængstes, men forhærder man sit Hjerte, falder man i Ulykke.

Leono krieganta kaj urso avida Estas malvirta reganto super malriĉa popolo.

En brølende Løve, en grådig Bjørn er en gudløs, som styrer et ringe Folk.

Se reganto estas neprudenta, tiam fariĝas multe da maljustaĵoj; Sed kiu malamas maljustan profiton, tiu longe vivos.

Uforstandig Fyrste øver megen Vold, langt Liv får den, der hader Rov.

Homo, kies konscienco estas ŝarĝita de mortigo, Kuros al foso; kaj oni lin ne haltigu.

Et Menneske, der tynges af Blodskyld, er på Flugt til sin Grav; man hjælpe ham ikke.

Kiu iras en senpekeco, tiu estos savita; Sed kiu iras malĝustan vojon, tiu subite falos.

Den, som vandrer lydefrit, frelses, men den, som går Krogveje, falder i Graven.

Kiu prilaboras sian teron, tiu havos sate da pano; Sed kiu serĉas vantaĵojn, tiu havos plenan malriĉecon.

Den mættes med brød, som dyrker sin Jord, med Fattigdom den, der jager efter Tomhed.

Homon fidelan oni multe benas; Sed kiu rapidas riĉiĝi, tiu ne restos sen puno.

Ærlig Mand velsignes rigt, men Jag efter Rigdom undgår ej Straf.

Konsideri personojn ne estas bone; Pro peco da pano homo pekus.

At være partisk er ikke godt, en Mand kan forse sig for en Bid Brød.

Homo enviema rapidas al riĉeco, Kaj li ne scias, ke malriĉeco lin atendas.

Misundelig Mand vil i Hast vinde Gods; at Trang kommer over ham, ved han ikke.

Kiu faras riproĉojn al homo, tiu poste trovos pli da danko, Ol tiu, kiu flatas per la lango.

Den, der revser, får Tak til sidst fremfor den, hvis Tunge er slesk.

Kiu rabas de sia patro kaj patrino, kaj diras: Ĝi ne estas peko, Tiu estas kamarado de mortigisto.

Stjæle fra Forældre og nægte, at det, er Synd, er at være Fælle med hærgende Mand.

Fierulo kaŭzas malpacojn; Sed kiu fidas la Eternulon, tiu estos bonstata.

Den vindesyge vækker Splid, men den, der stoler på HERREN, kvæges.

Kiu fidas sin mem, tiu estas malsaĝa; Sed kiu tenas sin prudente, tiu estos savita.

Den, der stoler på sit Vid, er en Tåbe, men den, der vandrer i Visdom, reddes.

Kiu donas al malriĉulo, tiu ne havos mankon; Sed kiu kovras siajn okulojn, tiu estas multe malbenata.

Hvo Fattigmand giver, skal intet fattes, men mangefold bandes, hvo Øjnene lukker.

Kiam malvirtuloj altiĝas, homoj kaŝiĝas; Sed kiam ili pereas, tiam multiĝas virtuloj.

Vinder gudløse frem, kryber Folk i Skjul; når de omkommer, bliver de retfærdige mange.