Proverbs 17

Pli bona estas seka peco da pano, sed kun trankvileco, Ol domo plena de viando, kun malpaco.

Bedre en tør Bid Brød med fred end Huset fuldt af Sul med Trætte.

Saĝa sklavo regos super filo hontinda, Kaj dividos heredon kune kun fratoj.

Klog Træl bliver Herre over dårlig Søn og får lod og del mellem brødre.

Fandujo estas por arĝento, kaj forno por oro; Sed la korojn esploras la Eternulo.

Digel til Sølv og Ovn til Guld, men den, der prøver Hjerter, er HERREN.

Malbonfaranto obeas malbonajn buŝojn; Malveremulo atentas malpian langon.

Den onde hører på onde Læber, Løgneren lytter til giftige Tunger.

Kiu mokas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kiu ĝojas pri ies malfeliĉo, tiu ne restos sen puno.

Hvo Fattigmand spotter, håner hans Skaber, den skadefro slipper ikke for Straf.

Nepoj estas krono por maljunuloj; Kaj gloro por infanoj estas iliaj gepatroj.

De gamles Krone er Børnebørn, Sønners Stolthed er Fædre.

Al malsaĝulo ne konvenas alta parolado, Kaj ankoraŭ malpli al nobelo mensogado.

Ypperlig Tale er ej for en Dåre, end mindre da Løgnfor den, som er ædel.

Donaco estas juvelo en la okuloj de sia mastro; Kien ajn li sin turnos, li sukcesos.

Som en Troldsten er Gave i Giverens Øjne; hvorhen den end vender sig, gør den sin Virkning.

Kiu kovras kulpon, tiu serĉas amikecon; Sed kiu reparolas pri la afero, tiu disigas amikojn.

Den, der dølger en Synd, søger Venskab, men den, der ripper op i en Sag, skiller Venner.

Pli efikas riproĉo ĉe saĝulo, Ol cent batoj ĉe malsaĝulo.

Bedre virker Skænd på forstandig end hundrede Slag på en Tåbe.

Malbonulo serĉas nur ribelon; Sed terura sendato estos sendita kontraŭ lin.

Den onde har kun Genstridigbed for, men et skånselsløst Bud er udsendt imod ham.

Pli bone estas renkonti ursinon, al kiu estas rabitaj ĝiaj infanoj, Ol malsaĝulon kun lia malsaĝeco.

Man kan møde en Bjørn, hvis Unger er taget, men ikke en Tåbe udi hans Dårskab.

Kiu redonas malbonon por bono, El ties domo ne malaperos malbono.

Den, der gengælder godt med ondt, fra hans Hus skal Vanheld ej vige.

La komenco de malpaco estas kiel liberigo de akvo; Antaŭ ol ĝi tro vastiĝis, forlasu la malpacon.

At yppe Strid er at åbne for Vand, hold derfor inde, før Strid bryder løs.

Kiu pravigas malvirtulon, kaj kiu malpravigas virtulon, Ambaŭ estas abomenaĵo por la Eternulo.

At frikende skyldig og dømme uskyldig, begge Dele er HERREN en Gru.

Por kio servas mono en la mano de malsaĝulo? Ĉu por aĉeti saĝon, kiam li prudenton ne havas?

Hvad hjælper Penge i Tåbens Hånd til at købe ham Visdom, når Viddet mangler?

En ĉiu tempo amiko amas, Kaj li fariĝas frato en mizero.

Ven viser Kærlighed når som helst, Broder fødes til Hjælp i Nød.

Homo malsaĝa donas manon en manon, Kaj garantias por sia proksimulo.

Mand uden Vid giver Håndslag og går i Borgen for Næsten.

Kiu amas malpacon, tiu amas pekon; Kiu tro alte levas sian pordon, tiu serĉas pereon.

Ven af Kiv er Ven af Synd; at højne sin Dør er at attrå Fald.

Malica koro ne trovos bonon; Kaj kiu havas neĝustan langon, tiu enfalos en malfeliĉon.

Ej finder man Lykke, når Hjertet er vrangt, man falder i Våde, når Tungen er falsk.

Kiu naskas malsaĝulon, tiu havas ĉagrenon; Kaj patro de malprudentulo ne havos ĝojon.

Den, der avler en Tåbe, får Sorg, Dårens Fader er ikke glad.

Ĝoja koro estas saniga; Kaj malĝoja spirito sekigas la ostojn.

Glad Hjerte er godt for Legemet, nedslået Sind suger Marv af Benene.

Kaŝitajn donacojn akceptas malvirtulo, Por deklini la vojon de la justeco.

Den gudløse tager Gave i Løn for at bøje Rettens Gænge.

Antaŭ la vizaĝo de prudentulo estas saĝo; Sed la okuloj de malsaĝulo estas en la fino de la tero.

Visdom står den forstandige for Øje, Tåbens Blik er ved Jordens Ende.

Filo malsaĝa estas ĉagreno por sia patro, Kaj malĝojo por sia patrino.

Tåbelig Søn er sin Faders Sorg, Kvide for hende, som fødte ham.

Ne estas bone suferigi virtulon, Nek bati noblulon, kiu agas juste.

At straffe den, der har Ret, er ilde, værre endnu at slå de ædle.

Kiu ŝparas siajn vortojn, tiu estas prudenta; Kaj trankvilanimulo estas homo saĝa.

Den, som har Kundskab tøjler sin Tale, Mand med Forstand er koldblodig.

Eĉ malsaĝulo, se li silentas, estas rigardata kiel saĝulo; Kaj kiel prudentulo, se li tenas fermita sian buŝon.

Selv Dåren, der tier, gælder for viis, forstandig er den, der lukker sine Læber.