Job 5

Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?

Råb kun! Giver nogen dig Svar? Og til hvem af de Hellige vender du dig?

Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.

Thi Dårens Harme koster ham Livet, Tåbens Vrede bliver hans Død.

Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.

Selv har jeg set en Dåre rykkes op, hans Bolig rådne brat;

Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.

hans Sønner var uden Hjælp, trådtes ned i Porten, ingen reddede dem;

Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.

sultne åd deres Høst, de tog den, selv mellem Torne, og tørstige drak deres Mælk.

Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.

Thi Vanheld vokser ej op af Støvet, Kvide spirer ej frem af Jorden,

Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.

men Mennesket avler Kvide, og Gnisterne flyver til Vejrs.

Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;

Nej, jeg vilde søge til Gud og lægge min Sag for ham,

Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;

som øver ufattelig Vælde og Undere uden Tal,

Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,

som giver Regn på Jorden og nedsender Vand over Marken

Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.

for at løfte de bøjede højt, så de sørgende opnår Frelse,

Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.

han, som krydser de kloges Tanker, så de ikke virker noget, der varer,

Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.

som fanger de vise i deres Kløgt, så de listiges Råd er forhastet;

En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.

i Mørke raver de, selv om Dagen, famler ved Middag, som var det Nat.

Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.

Men han frelser den arme fra Sværdet og fattig af stærkes Hånd,

Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.

så der bliver Håb for den ringe og Ondskaben lukker sin Mund.

Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;

Held den Mand, som revses at Gud; ringeagt ej den Almægtiges Tugt!

Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.

Thi han sårer, og han forbinder, han slår, og hans Hænder læger.

En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.

Seks Gange redder han dig i Trængsel, syv går Ulykken uden om dig;

En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.

han frier dig fra Døden i Hungersnød, i Krig fra Sværdets Vold;

Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.

du er gemt for Tungens Svøbe, har intet at frygte, når Voldsdåd kommer;

Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;

du ler ad Voldsdåd og Hungersnød og frygter ej Jordens vilde dyr;

Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.

du har Pagt med Markens Sten, har Fred med Markens Vilddyr;

Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.

du kender at have dit Telt i Fred, du mønstrer din Bolig, og intet fattes;

Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.

du kender at have et talrigt Afkom, som Jordens Urter er dine Spirer;

En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.

Graven når du i Ungdomskraft, som Neg føres op, når Tid er inde.

Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.

Se, det har vi gransket, således er det; det har vi hørt, så vid også du det!