Job 18

Ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:

Så tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:

Kiam vi ĉesos ĵetadi vortojn? Pripensu, kaj poste ni parolos.

"Så gør dog en Ende på dine Ord, kom til Fornuft og lad os tale!

Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, Kaj ni estu malpuruloj en viaj okuloj?

Hvi skal vi regnes for Kvæg og stå som umælende i dine Øjne?

Ho vi, kiu disŝiras sian animon en sia kolero, Ĉu por vi estu forlasata la tero, Kaj roko forŝoviĝu de sia loko?

Du, som i Vrede sønderslider din Sjæl, skal for din Skyld Jorden blive øde og Klippen flyttes fra sit Sted?

La lumo de la malpiulo estingiĝos, Kaj ne brilos la flamo de lia fajro.

Nej, den gudløses Lys bliver slukt, hans Ildslue giver ej Lys;

La lumo mallumiĝos en lia tendo, Kaj lia lucerno super li estingiĝos.

Lyset i hans Telt går ud, og hans Lampe slukkes for ham;

Mallongiĝos liaj fortaj paŝoj, Kaj lia propra intenco lin faligos.

hans kraftige Skridt bliver korte, han falder for eget Råd;

Ĉar li trafis per siaj piedoj en reton, Kaj li moviĝas en kaptilo.

thi hans Fod drives ind i Nettet, på Fletværk vandrer han frem,

La maŝo enkroĉigos lian kalkanon, Kaj pereo lin atakos.

Fælden griber om Hælen, Garnet holder ham fast;

Kaŝita en la tero estas lia falilo, Kaj kaptiloj kontraŭ li estas sur la vojo.

Snaren er skjult i Jorden for ham og Saksen på hans Sti;

De ĉiuj flankoj timigos lin teruroj Kaj atakos liajn piedojn.

Rædsler skræmmer ham alle Vegne og kyser ham Skridt for Skridt:

Malsato konsumos lian forton, Kaj pereo estas preparita por liaj flankoj.

Ulykken hungrer efter ham, Undergang lurer på hans Fald:

Konsumiĝos la membroj de lia korpo, Liajn membrojn konsumos la unuenaskito de la morto.

Dødens førstefødte æder hans Lemmer, æder hans Legemes Lemmer;

Lia espero estos elŝirita el lia tendo, Kaj ĝi pelos lin al la reĝo de teruroj.

han rives bort fra sit Telt, sin Fortrøstning; den styrer hans Skridt til Rædslernes Konge;

Nenio restos en lia tendo; Sur lian loĝejon ŝutiĝos sulfuro.

i hans Telt har Undergang hjemme, Svovl strøs ud på hans Bolig;

Malsupre sekiĝos liaj radikoj, Kaj supre detranĉiĝos liaj branĉoj.

nedentil tørrer hans Rødder, oventil visner hans Grene;

La memoro pri li malaperos de sur la tero, Kaj sur la stratoj li ne havos nomon.

hans Minde svinder fra Jord, på Gaden nævnes ikke hans Navn;

Li estos elpelita el lumo en mallumon, Kaj el la mondo li estos elpuŝita.

man støder ham ud fra Lys i Mørket og driver ham bort fra Jorderig;

Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, Kaj neniu restos ĉe li en lia loĝloko.

i sit Folk har han ikke Afkom og Æt, i hans Hjem er der ingen tilbage;

La posteuloj sentos teruron pri lia tago, Kaj la antaŭulojn kaptos timo.

de i Vester stivner ved hans Skæbnedag, de i Øst bliver slagne af Rædsel.

Tia estas la loĝejo de maljustulo, Kaj tia estas la loko de tiu, kiu ne konas Dion.

Ja, således går det den lovløses Bolig, dens Hjem, der ej kender Gud!