Psalms 94

Dio de venĝo, ho Eternulo, Dio de venĝo, aperu!

Bože silný pomst, Hospodine, Bože silný pomst, zastkvěj se.

Leviĝu, Juĝanto de la tero; Redonu la meritaĵon al la fieruloj.

Zdvihni se, ó soudce vší země, a dej odplatu pyšným.

Kiel longe la malvirtuloj, ho Eternulo, Kiel longe la malvirtuloj triumfos?

Až dokud bezbožní, Hospodine, až dokud bezbožní budou plésati,

Ili estas malhumilaj, parolas arogantaĵon; Fanfaronas ĉiuj malbonaguloj.

Žváti a hrdě mluviti, honosíce se, všickni činitelé nepravosti?

Vian popolon, ho Eternulo, ili premas, Kaj Vian heredon ili turmentas.

Lid tvůj, Hospodine, potírati a dědictví tvé bědovati?

Vidvinon kaj fremdulon ili mortigas, Kaj orfojn ili buĉas.

Vdovy a příchozí mordovati, a sirotky hubiti,

Kaj ili diras: La Eternulo ne vidas, Kaj la Dio de Jakob ne scias.

Říkajíce: Nehledíť na to Hospodin, aniž tomu rozumí Bůh Jákobův?

Komprenu, senprudentuloj en la popolo; Kaj vi, malsaĝuloj, kiam vi saĝiĝos?

Rozumějte, ó vy hovadní v lidu, a vy blázni, kdy srozumíte?

Ĉu ne aŭdas Tiu, kiu aranĝis orelon? Ĉu ne vidas Tiu, kiu kreis okulon?

Zdali ten, jenž učinil ucho, neslyší? A kterýž stvořil oko, zdali nespatří?

Ĉu ne punas la ĝustiganto de la popoloj, Kiu instruas al homo scion?

Zdali ten, jenž tresce národy, nebude kárati, kterýž učí lidi umění?

La Eternulo scias la pensojn de homo, Ke ili estas vantaj.

Hospodinť zná myšlení lidská, že jsou pouhá marnost.

Bone estas al la homo, kiun Vi, ho Eternulo, ĝustigas, Kaj al kiu Vi instruas Vian leĝon,

Blahoslavený jest ten muž, kteréhož ty cvičíš, Hospodine, a z zákona svého jej vyučuješ.

Por trankviligi lin en la malbonaj tagoj, Ĝis estos pretigita la foso por la malvirtulo.

Abys mu způsobil pokoj před časy zlými, až by za tím vykopána byla bezbožníku jáma.

Ĉar la Eternulo ne forpuŝos Sian popolon, Kaj Sian heredon Li ne forlasos.

Neboť neopustí Hospodin lidu svého, a dědictví svého nezanechá,

Ĉar juĝo revenos al vero, Kaj ĝin sekvos ĉiuj virtkoruloj.

Ale až k spravedlnosti navrátí se soud, a za ním všickni upřímého srdce.

Kiu helpas min kontraŭ malbonuloj? Kiu staras apud mi kontraŭ malbonaguloj?

Kdož by se byl o mne zasadil proti zlostníkům? Kdo by se byl za mne postavil proti těm, jenž páší nepravost?

Se la Eternulo ne estus mia helpanto, Mia animo preskaŭ kuŝus jam silenta.

Kdyby mi Hospodin nebyl ku pomoci, tudíž by se byla octla duše má v mlčení.

Kiam mi diris, ke mia piedo ŝanceliĝas, Via boneco, ho Eternulo, min subtenis.

Již jsem byl řekl: Klesla noha má, ale milosrdenství tvé, ó Hospodine, zdrželo mne.

Kiam mi havas interne multe da maltrankvilaj pensoj, Viaj konsoloj karesas mian animon.

Ve množství přemyšlování mých u vnitřnosti mé, tvá potěšování obveselovala duši mou.

Ĉu aliĝos al Vi trono de maljusteco, Kiu aranĝas maljustaĵon en la nomo de la leĝo?

Zdaliž se k tobě přitovaryší stolice převráceností těch, jenž vynášejí nátisk mimo spravedlnost,

Ili sin armas kontraŭ la animo de virtulo, Kaj sangon senkulpan ili akuzas.

Jenž se shlukují proti duši spravedlivého, a krev nevinnou odsuzují?

Sed la Eternulo estos mia rifuĝejo; Kaj mia Dio estos la roko de mia ŝirmo.

Ale Hospodin jest mým hradem vysokým, a Bůh můj skalou útočiště mého.

Kaj Li redonos al ili por iliaj malbonagoj, Kaj por ilia malboneco Li ilin ekstermos; Ilin ekstermos la Eternulo, nia Dio.

Onť obrátí na ně nepravost jejich, a zlostí jejich zahladí je, zahladí je Hospodin Bůh náš.