Psalms 81

Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.

Přednímu z kantorů na gittit, Azafovi.

Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.

Plésejte Bohu, síle naší, prokřikujte Bohu Jákobovu.

Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.

Vezměte žaltář, přidejte buben, harfu libou a loutnu.

Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.

Trubte trubou na novměsíce, v uložený čas, v den slavnosti naší.

Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:

Nebo toť jest ustavení v Izraeli, řád Boha Jákobova.

Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.

Na svědectví v Jozefovi vyzdvihl jej, když byl vyšel proti zemi Egyptské, kdež jsme jazyk neznámý slýchati musili.

En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. Sela.

Osvobodil jsem, dí Bůh, od břemene rameno jeho, a ruce jeho nádob zednických zproštěny byly.

Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!

V ssoužení tom, když jsi volal, vytrhl jsem tě, vyslyšel jsem tě z skrýše hromu, zkušoval jsem tě při vodách sváru. Sélah.

Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.

Řeklť jsem: Slyš, lide můj, a osvědčím se tobě, ó Izraeli, budeš-li mne poslouchati,

Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.

A nebude-li mezi vámi Boha jiného, a nebudeš-li se klaněti bohu cizímu.

Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.

Já jsem Hospodin Bůh tvůj, kterýž jsem tě vyvedl z země Egyptské, otevři jen ústa svá, a naplnímť je.

Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.

Ale neuposlechl lid můj hlasu mého, a Izrael nepřestal na mně,

Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!

A protož pustil jsem je v žádost srdce jejich, i chodili po radách svých.

Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.

Ó byť mne byl lid můj poslouchal, a Izrael po cestách mých chodil,

La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.

Tudíž bych já byl nepřátely jejich snížil, a na protivníky jejich obrátil ruku svou.

Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.

A ti, kteříž v nenávisti mají Hospodina, úlisně by se jim poddávati musili, i byl by čas jejich až na věky. [ (Psalms 81:17) A krmil bych je byl jádrem pšenice, a medem z skály sytil bych je. ]