Psalms 77

Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.

Přednímu kantoru z potomků Jedutunových, s Azafem, žalm.

En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.

Hlas můj k Bohu, když volám, hlas můj k Bohu, aby ucha naklonil ke mně.

Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. Sela.

V den ssoužení svého Pána hledal jsem, v noci ruce své rozprostíral jsem bez přestání, a nedala se potěšiti duše má.

Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

Na Boha zpomínal jsem a kormoutil se, přemyšloval jsem, a úzkostmi svírán byl duch můj. Sélah.

Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.

Zdržoval jsi oči mé, aby bděly; potřín jsem byl, aniž jsem mluviti mohl.

Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

I přicházeli mi na pamět dnové předešlí, a léta dávní.

Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?

Rozpomínal jsem se v noci na zpěvy své, v srdci svém přemyšloval jsem, a zpytoval to duch můj, pravě:

Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?

Zdali na věky zažene Bůh? Nikdy-liž již více lásky neukáže?

Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? Sela.

Zdali do konce přestane milosrdenství jeho? A konec vezme slovo od pokolení až do pokolení?

Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.

Zdali se zapomněl smilovávati Bůh silný? Zdaž zadržel v hněvě milosrdenství svá? Sélah.

Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.

I řekl jsem: Toť jest má smrt. Ale učiníť proměnu pravice Nejvyššího.

Mi meditos pri ĉiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.

Rozpomínati se budu na skutky Hospodinovy, a připomínati sobě divné činy tvé, od starodávna.

Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?

A přemyšlovati o všelikém díle tvém, a o skutcích tvých mluviti.

Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.

Bože, svatá jest cesta tvá. Kdo jest silný, veliký, jako Bůh?

Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. Sela.

Ty jsi ten Bůh silný, jenž činíš divné věci; uvedl jsi v známost mezi národy sílu svou.

Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuiĝis.

Vysvobodil jsi ramenem lid svůj, syny Jákobovy a Jozefovy. Sélah.

Nubegoj verŝis akvon, La ĉielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.

Vidělyť jsou tě vody, Bože, viděly tě vody, a zstrašily se; pohnuly se také i hlubiny.

La voĉo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj ŝanceliĝis la tero.

Vydali povodně oblakové, vydala hřmot nebesa, ano i kameníčko tvé skákalo.

Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj paŝosignoj ne estis videblaj.

Vznělo hřímání tvé po obloze, blýskání osvěcovalo okršlek zemský, pohybovala se a třásla země.

Vi kondukis Vian popolon kiel ŝafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.

Skrze moře byla cesta tvá, a stezky tvé skrze vody veliké, a však šlepějí tvých nebylo znáti. [ (Psalms 77:21) Vedl jsi jako stádo lid svůj skrze Mojžíše a Arona. ]