Psalms 129

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

Píseň stupňů. Veliceť jsou mne ssužovali hned od mladosti mé, rciž nyní Izraeli,

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

Veliceť jsou mne ssužovali hned od mladosti mé, a však mne nepřemohli.

Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

Po hřbetě mém orali oráči, a dlouhé proháněli brázdy své.

La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

Ale Hospodin jsa spravedlivý, zpřetínal prostranky bezbožných.

Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

Zahanbeni a zpět obráceni budou všickni, kteříž nenávidí Siona.

Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

Budou jako tráva na střechách, kteráž prvé než odrostá, usychá.

Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

Z níž nemůže hrsti své naplniti žnec, ani náručí svého ten, kterýž váže snopy.

Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

Aniž řeknou tudy jdoucí: Požehnání Hospodinovo budiž s vámi, aneb: Dobrořečíme vám ve jménu Hospodinovu.