Psalms 107

Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:

Oslavujte Hospodina, nebo jest dobrý, nebo na věky milosrdenství jeho.

Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,

Nechť o tom vypravují ti, kteříž jsou vykoupeni skrze Hospodina, jak je on vykoupil z ruky těch, kteříž je ssužovali,

Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.

A shromáždil je z zemí, od východu a od západu, od půlnoci i od moře.

Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;

Bloudili po poušti, po cestách pustých, města k přebývání nenacházejíce.

Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.

Hladovití a žízniví byli, až v nich svadla duše jejich.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Když volali k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich vytrhl je,

Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.

A vedl je po cestě přímé, aby přišli do města k bydlení.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,

Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.

Poněvadž napájí duši žíznivou, a duši hladovitou naplňuje dobrými věcmi.

Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;

Kteříž sedí ve tmě a v stínu smrti, sevříni jsouce bídou i železy,

Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.

Protože odporni byli řečem Boha silného, a radou Nejvyššího pohrdli.

Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.

Pročež ponížil bídou srdce jejich, padli, a nebylo pomocníka.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí je vysvobozuje.

Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.

Vyvodí je z temností a stínu smrti, a svazky jejich trhá.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,

Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.

Poněvadž láme brány měděné, a závory železné posekává.

La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;

Blázni pro cestu převrácenosti své, a pro nepravosti své v trápení bývají.

Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.

Oškliví se jim všeliký pokrm, až se i k branám smrti přibližují.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich je vysvobozuje.

Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.

Posílá slovo své, a uzdravuje je, a vysvobozuje je z hrobu.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,

Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.

A obětujíce oběti chvály, ať vypravují skutky jeho s prozpěvováním.

Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,

Kteří se plaví po moři na lodech, pracujíce na velikých vodách,

Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.

Tiť vídají skutky Hospodinovy, a divy jeho v hlubokosti.

Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:

Jakž jen dí, hned se strhne vítr bouřlivý, a dme vlny mořské.

Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;

Vznášejí se k nebi, sstupují do propasti, duše jejich v nebezpečenství rozplývá se.

Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.

Motají se a nakloňují jako opilý, a všecko umění jejich mizí.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.

Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich je vysvobozuje.

Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.

Proměňuje bouři v utišení, tak že umlkne vlnobití jejich.

Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.

I veselí se, že utichlo; a tak přivodí je k břehu žádostivému.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými.

Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.

Nechť ho vyvyšují v shromáždění lidu, a v radě starců chválí jej.

Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;

Obrací řeky v poušť, a prameny vod v suchost,

Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.

Zemi úrodnou v slatinnou, pro zlost obyvatelů jejích.

Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;

Pustiny obrací v jezera, a zemi vyprahlou v prameny vod.

Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.

I osazuje na ní hladovité, aby stavěli města k bydlení.

Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.

Kteříž osívají pole, a dělají vinice, a shromažďují sobě užitek úrody.

Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.

Takť on jim žehná, že se rozmnožují velmi, a dobytka jejich neumenšuje.

Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,

A někdy pak umenšeni a sníženi bývají ukrutenstvím, bídou a truchlostí,

Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.

Když vylévá pohrdání na knížata, dopouštěje, aby bloudili po poušti bezcestné.

Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.

Onť vyzdvihuje nuzného z trápení, a rozmnožuje rodinu jako stádo.

La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.

Nechť to spatřují upřímí, a rozveselí se, ale všeliká nepravost ať zacpá ústa svá.

Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.

Ale kdo jest tak moudrý, aby toho šetřil, a vyrozumíval mnohému milosrdenství Hospodinovu?