Psalms 106

Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

Halelujah. Oslavujte Hospodina, nebo dobrý jest, nebo na věky milosrdenství jeho.

Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

Kdo může vymluviti nesmírnou moc Hospodinovu, a vypraviti všecku chválu jeho?

Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

Blahoslavení, kteříž ostříhají soudu, a činí spravedlnost každého času.

Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

Pamatuj na mne, Hospodine, pro milost k lidu svému, navštěv mne spasením svým,

Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

Abych užíval dobrých věcí s vyvolenými tvými, a veselil se veselím národu tvého, a chlubil se spolu s dědictvím tvým.

Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

Zhřešili jsme i s otci svými, neprávě jsme činili, a bezbožnost páchali.

Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

Otcové naši v Egyptě nerozuměli předivným skutkům tvým, aniž pamatovali na množství milosrdenství tvých, ale odporni byli při moři, při moři Rudém.

Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

A však vysvobodil je pro jméno své, aby v známost uvedl moc svou.

Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

Nebo přimluvil moři Rudému, a vyschlo; i provedl je skrze hlubiny, jako po poušti.

Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

A tak zachoval je od ruky toho, jenž jich nenáviděl, a vyprostil je z ruky nepřítele.

Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

V tom přikryly vody ty, kteříž je ssužovali, nezůstalo ani jednoho z nich.

Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

A ačkoli věřili slovům jeho, a zpívali chválu jeho,

Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

Však rychle zapomenuli na skutky jeho, a nečekali na radu jeho;

Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

Ale jati jsouce žádostí na poušti, pokoušeli Boha silného na pustinách.

Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

I dal jim, čehož se jim chtělo, a však dopustil hubenost na život jejich.

Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

Potom, když horlili proti Mojžíšovi v vojště, a Aronovi, svatému Hospodinovu,

Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

Otevřevši se země, požřela Dátana, a přikryla zběř Abironovu.

Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

A roznícen byl oheň na rotu jejich, plamen spálil bezbožníky.

Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

Udělali i tele na Orébě, a skláněli se slitině.

Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

A změnivše slávu svou v podobiznu vola, jenž jí trávu,

Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

Zapomněli na Boha silného, spasitele svého, kterýž činil veliké věci v Egyptě.

Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

A předivné v zemi Chamově, přehrozné při moři Rudém.

Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

Pročež řekl, že je vypléní, kdyby se byl Mojžíš, vyvolený jeho, nepostavil v té mezeře před ním, a neodvrátil prchlivosti jeho, aby nehubil.

Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

Za tím zošklivili sobě zemi žádanou, nevěříce slovu jeho.

Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

A repcíce v staních svých, neposlouchali hlasu Hospodinova.

Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

A protož pozdvihl ruky své proti nim, aby je rozmetal po poušti,

Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

A aby rozptýlil símě jejich mezi pohany, a rozehnal je do zemí.

Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

Spřáhli se také byli s modlou Belfegor, a jedli oběti mrch.

Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

A tak dráždili Boha skutky svými, až se na ně obořila rána,

Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

Až se postavil Fínes, a pomstu vykonal, i přetržena jest rána ta.

Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

Což jest mu počteno za spravedlnost od národu do pronárodu, a až na věky.

Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

Opět ho byli popudili při vodách sváru, až se i Mojžíšovi zle stalo pro ně.

Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

Nebo k hořkosti přivedli ducha jeho, a pronesl ji rty svými.

Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

K tomu nevyplénili ani národů těch, o kterýchž jim byl Hospodin poručil,

Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

Ale směšujíce se s těmi národy, naučili se skutkům jejich,

Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

A sloužili modlám jejich, kteréž jim byly osídlem.

Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

Obětovali zajisté syny své a dcery své ďáblům.

Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

A vylili krev nevinnou, krev synů svých a dcer svých, kteréž obětovali trapidlům Kananejským, tak že poškvrněna jest země těmi vraždami.

Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

I zmazali se skutky svými, a smilnili činy svými.

Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

Protož rozpáliv se v prchlivosti Hospodin na lid svůj, v ošklivost vzal dědictví své.

Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

A vydal je v ruce pohanů. I panovali nad nimi ti, jenž je v nenávisti měli,

Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

A utiskali je nepřátelé jejich, tak že sníženi jsou pod ruku jejich.

Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

Mnohokrát je vysvobozoval, oni však popouzeli ho radou svou, pročež potlačeni jsou pro nepravost svou.

Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

A však patřil na úzkost jejich, a slyšel křik jejich.

Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

Nebo se rozpomenul na smlouvu svou s nimi, a želel toho podlé množství milosrdenství svých,

Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

Tak že naklonil k nim lítostí všecky, kteříž je u vězení drželi.

Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

Zachovej nás, Hospodine Bože náš, a shromažď nás z těch pohanů, abychom slavili jméno tvé svaté, a chlubili se v chvále tvé.

Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!

Požehnaný Hospodin Bůh Izraelský od věků až na věky. Na to rciž všecken lid: Amen, Halelujah.