Proverbs 17

Pli bona estas seka peco da pano, sed kun trankvileco, Ol domo plena de viando, kun malpaco.

Lepší jest kus chleba suchého s pokojem,nežli dům plný nabitých hovad s svárem.

Saĝa sklavo regos super filo hontinda, Kaj dividos heredon kune kun fratoj.

Služebník rozumný panovati bude nad synem, kterýž jest k hanbě, a mezi bratřími děliti bude dědictví.

Fandujo estas por arĝento, kaj forno por oro; Sed la korojn esploras la Eternulo.

Teglík stříbra a pec zlata zkušuje, ale srdcí Hospodin.

Malbonfaranto obeas malbonajn buŝojn; Malveremulo atentas malpian langon.

Zlý člověk pozoruje řečí nepravých, a lhář poslouchá jazyka převráceného.

Kiu mokas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kiu ĝojas pri ies malfeliĉo, tiu ne restos sen puno.

Kdo se posmívá chudému, útržku činí Učiniteli jeho; a kdo se z bídy raduje, nebude bez pomsty.

Nepoj estas krono por maljunuloj; Kaj gloro por infanoj estas iliaj gepatroj.

Koruna starců jsou vnukové, a ozdoba synů otcové jejich.

Al malsaĝulo ne konvenas alta parolado, Kaj ankoraŭ malpli al nobelo mensogado.

Nesluší na blázna řeči znamenité, ovšem na kníže řeč lživá.

Donaco estas juvelo en la okuloj de sia mastro; Kien ajn li sin turnos, li sukcesos.

Jako kámen drahý, tak bývá vzácný dar před očima toho, kdož jej béře; k čemukoli směřuje, daří se jemu.

Kiu kovras kulpon, tiu serĉas amikecon; Sed kiu reparolas pri la afero, tiu disigas amikojn.

Kdo přikrývá přestoupení, hledá lásky; ale kdo obnovuje věc, rozlučuje přátely.

Pli efikas riproĉo ĉe saĝulo, Ol cent batoj ĉe malsaĝulo.

Více se chápá rozumného jedno domluvení, nežli by blázna stokrát ubil.

Malbonulo serĉas nur ribelon; Sed terura sendato estos sendita kontraŭ lin.

Zpurný toliko zlého hledá, pročež přísný posel na něj poslán bývá.

Pli bone estas renkonti ursinon, al kiu estas rabitaj ĝiaj infanoj, Ol malsaĝulon kun lia malsaĝeco.

Lépe člověku potkati se s nedvědicí osiřalou, nežli s bláznem v bláznovství jeho.

Kiu redonas malbonon por bono, El ties domo ne malaperos malbono.

Kdo odplacuje zlým za dobré, neodejdeť zlé z domu jeho.

La komenco de malpaco estas kiel liberigo de akvo; Antaŭ ol ĝi tro vastiĝis, forlasu la malpacon.

Začátek svady jest, jako když kdo protrhuje vodu; protož prvé než by se zsilil svár, přestaň.

Kiu pravigas malvirtulon, kaj kiu malpravigas virtulon, Ambaŭ estas abomenaĵo por la Eternulo.

Kdož ospravedlňuje nepravého, i kdož odsuzuje spravedlivého, ohavností jsou Hospodinu oba jednostejně.

Por kio servas mono en la mano de malsaĝulo? Ĉu por aĉeti saĝon, kiam li prudenton ne havas?

K čemu jest zboží v ruce blázna, když k nabytí moudrosti rozumu nemá?

En ĉiu tempo amiko amas, Kaj li fariĝas frato en mizero.

Všelikého času miluje, kdož jest přítelem, a bratr v ssoužení ukáže se.

Homo malsaĝa donas manon en manon, Kaj garantias por sia proksimulo.

Člověk bláznivý ruku dávaje, činí slib před přítelem svým.

Kiu amas malpacon, tiu amas pekon; Kiu tro alte levas sian pordon, tiu serĉas pereon.

Kdož miluje svadu, miluje hřích; a kdo vyvyšuje ústa svá, hledá potření.

Malica koro ne trovos bonon; Kaj kiu havas neĝustan langon, tiu enfalos en malfeliĉon.

Převrácené srdce nenalézá toho, což jest dobrého; a kdož má vrtký jazyk, upadá v těžkost.

Kiu naskas malsaĝulon, tiu havas ĉagrenon; Kaj patro de malprudentulo ne havos ĝojon.

Kdo zplodil blázna, k zámutku svému zplodil jej, aniž se bude radovati otec nemoudrého.

Ĝoja koro estas saniga; Kaj malĝoja spirito sekigas la ostojn.

Srdce veselé očerstvuje jako lékařství, ale duch zkormoucený vysušuje kosti.

Kaŝitajn donacojn akceptas malvirtulo, Por deklini la vojon de la justeco.

Bezbožný tajně béře dar, aby převrátil stezky soudu.

Antaŭ la vizaĝo de prudentulo estas saĝo; Sed la okuloj de malsaĝulo estas en la fino de la tero.

Na oblíčeji rozumného vidí se moudrost, ale oči blázna těkají až na konec země.

Filo malsaĝa estas ĉagreno por sia patro, Kaj malĝojo por sia patrino.

K žalosti jest otci svému syn blázen, a k hořkosti rodičce své.

Ne estas bone suferigi virtulon, Nek bati noblulon, kiu agas juste.

Jistě že pokutovati spravedlivého není dobré, tolikéž, aby knížata bíti měli pro upřímost.

Kiu ŝparas siajn vortojn, tiu estas prudenta; Kaj trankvilanimulo estas homo saĝa.

Zdržuje řeči své muž umělý; drahého ducha jest muž rozumný.

Eĉ malsaĝulo, se li silentas, estas rigardata kiel saĝulo; Kaj kiel prudentulo, se li tenas fermita sian buŝon.

Také i blázen, mlče, za moudrého jmín bývá, a zacpávaje rty své, za rozumného.