Job 18

Ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:

Odpovídaje pak Bildad Suchský, řekl:

Kiam vi ĉesos ĵetadi vortojn? Pripensu, kaj poste ni parolos.

Dokudž neučiníte konce řečem? Pomyslte na to, a potom mluviti budeme.

Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, Kaj ni estu malpuruloj en viaj okuloj?

Proč jsme počteni za hovada? Oškliví jsme jemu, jakž sami vidíte.

Ho vi, kiu disŝiras sian animon en sia kolero, Ĉu por vi estu forlasata la tero, Kaj roko forŝoviĝu de sia loko?

Ó ty, jenž hubíš život svůj zůřením svým, zdaliž pro tebe opuštěna bude země, a odsedne skála z místa svého?

La lumo de la malpiulo estingiĝos, Kaj ne brilos la flamo de lia fajro.

Anobrž světlo bezbožných uhašeno bude, aniž se blyštěti bude jiskra ohně jejich.

La lumo mallumiĝos en lia tendo, Kaj lia lucerno super li estingiĝos.

Světlo se zatmí v stánku jeho, a lucerna jeho v něm zhasne.

Mallongiĝos liaj fortaj paŝoj, Kaj lia propra intenco lin faligos.

Ssouženi budou krokové síly jeho, a porazí jej rada jeho.

Ĉar li trafis per siaj piedoj en reton, Kaj li moviĝas en kaptilo.

Nebo zapleten jest do síti nohami svými, a v zamotání chodí.

La maŝo enkroĉigos lian kalkanon, Kaj pereo lin atakos.

Chytí ho za patu osídlo, a zmocní se ho násilník.

Kaŝita en la tero estas lia falilo, Kaj kaptiloj kontraŭ li estas sur la vojo.

Skrytať jest při zemi smečka jeho, a léčka jeho na stezce.

De ĉiuj flankoj timigos lin teruroj Kaj atakos liajn piedojn.

Odevšad hrůzy jej děsiti budou a dotírati na nohy jeho.

Malsato konsumos lian forton, Kaj pereo estas preparita por liaj flankoj.

Hladovitá bude síla jeho, a bída pohotově při boku jeho.

Konsumiĝos la membroj de lia korpo, Liajn membrojn konsumos la unuenaskito de la morto.

Zžíře žily kůže jeho, zžíře oudy jeho kníže smrti.

Lia espero estos elŝirita el lia tendo, Kaj ĝi pelos lin al la reĝo de teruroj.

Uchváceno bude z stánku jeho doufání jeho, a to jej přivede k králi strachů.

Nenio restos en lia tendo; Sur lian loĝejon ŝutiĝos sulfuro.

V stánku jeho hrůza bydleti bude, ač nebyl jeho; posypáno bude obydlí jeho sirou.

Malsupre sekiĝos liaj radikoj, Kaj supre detranĉiĝos liaj branĉoj.

Od zpodku kořenové jeho uschnou, a svrchu osekány budou ratolesti jeho.

La memoro pri li malaperos de sur la tero, Kaj sur la stratoj li ne havos nomon.

Památka jeho zahyne z země, aniž jméno jeho slýcháno bude na ulicích.

Li estos elpelita el lumo en mallumon, Kaj el la mondo li estos elpuŝita.

Vyženou ho z světla do tmy, anobrž z okršlku zemského vypudí jej.

Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, Kaj neniu restos ĉe li en lia loĝloko.

Nepozůstaví ani syna ani vnuka v lidu svém, ani jakého ostatku v příbytcích svých.

La posteuloj sentos teruron pri lia tago, Kaj la antaŭulojn kaptos timo.

Nade dnem jeho zděsí se potomci, a přítomní strachem podjati budou.

Tia estas la loĝejo de maljustulo, Kaj tia estas la loko de tiu, kiu ne konas Dion.

Takovýť jest zajisté způsob nešlechetného, a takový cíl toho, kterýž nezná Boha silného.