Psalms 95

Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

Dođite, kličimo Jahvi, uzvikujmo Hridi, Spasitelju svome!

Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

Pred lice mu stupimo s hvalama, kličimo mu u pjesmama!

Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

Jer velik je Jahve, Bog naš, Kralj veliki nad svim bogovima.

Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

U njegovoj su ruci zemaljske dubine, njegovi su vrhunci planina.

Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

Njegovo je more, on ga je stvorio, i kopno koje načiniše ruke njegove.

Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

Dođite, prignimo koljena i padnimo nice, poklonimo se Jahvi koji nas stvori!

Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

Jer on je Bog naš, a mi narod paše njegove, ovce što on ih čuva. O, da danas glas mu poslušate:

Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

"Ne budite srca tvrda kao u Meribi, kao u dan Mase u pustinji

Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

gdje me iskušavahu očevi vaši premda vidješe djela moja.

Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

Četrdeset ljeta jadio me naraštaj onaj, pa rekoh: 'Narod su nestalna srca i ne promiču moje putove.'

Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.

Stog se zakleh u svom gnjevu: 'Nikad neće ući u moj pokoj!'"