Psalms 81

Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.

Zborovođi. Po napjevu "Tijesci". Asafov.

Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.

Kliknite Bogu, našoj jakosti, kličite Bogu Jakovljevu!

Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.

Nek' zazvuče žice, nek' se čuje bubanj, svirajte u milozvučnu harfu s citarom!

Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.

Zatrubite u rog za mlađaka, za uštapa, na svetkovinu našu!

Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:

Jer to je propis Izraelu, zapovijed Boga Jakovljeva.

Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.

Takav je zakon dao Josipu kad je izlazio iz zemlje Egipta.

En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. Sela.

Šapat tajnovit čuh: "Oslobodih od tereta rame njegovo, ruke su mu slobodne od košare.

Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!

U tjeskobi si zavapio i ja te izbavih; iz gromovna oblaka odgovorih tebi, iskušah te kod voda meripskih.

Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.

Slušaj, puče moj, i ja ću te opomenuti: o, da me poslušaš, Izraele!

Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.

Nek' ne bude u tebe drugog boga i ne klanjaj se bogu tuđem!

Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.

Ja sam Jahve, Bog tvoj koji te izvedoh iz Egipta: otvori svoja usta da ih napunim!"

Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.

"Ali moj narod ne slušaše glasa moga, Izrael me ne posluša.

Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!

Zato ga pustih okorjelom srcu njegovu: neka hodi kako mu se hoće!

Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.

O, kad bi me narod moj slušao, kad bi Izrael putovima mojim hodio,

La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.

brzo bih pokorio dušmane njegove, ruku bih svoju okrenuo na protivnike njegove.

Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.

Oni što ga sada mrze dodvarali bi mu se i njihov bi udes bio zapečaćen zauvijek. [ (Psalms 81:17) A svoj narod hranio bih pšenicom najboljom i sitio ga medom iz pećine. ]