Psalms 74

Kial, ho Dio, Vi forpuŝis nin por ĉiam? Kial fumas Via kolero kontraŭ la ŝafoj de Via paŝtejo?

Poučna pjesma. Asafova. Zašto si, Bože, posve zabacio, zašto kiptiš gnjevom na ovce paše svoje?

Rememoru Vian komunumon, kiun Vi aĉetis en la tempo antikva, La genton de Via heredo, kiun Vi liberigis, Ĉi tiun monton Cion, sur kiu Vi loĝiĝis.

Sjeti se zajednice koju si davno stekao, plÓemena koje namače kao svoju baštinu i brda Siona gdje si Šator svoj udario!

Direktu Viajn paŝojn al la eternaj ruinoj, Al ĉio, kion detruis malamiko en la sanktejo.

Korakni k ruševinama vječnim - sve je u Svetištu razorio neprijatelj.

Krias Viaj malamikoj en Via domo, Metis tie siajn signojn.

Protivnici tvoji vikahu posred skupštine tvoje, znakove svoje postaviše k'o pobjedne znakove.

Oni vidas, kiel ili levas la hakilojn Kontraŭ la lignajn plektaĵojn.

Bijahu kao oni koji mašu sjekirom po guštari,

Kaj nun ĉiujn ĝiajn skulptaĵojn Ili dishakas per hakilo kaj marteloj.

sjekirom i maljem vrata mu razbijali.

Ili bruligis per fajro Vian sanktejon, Malhonore alterigis la loĝejon de Via nomo.

Ognju predadoše Svetište tvoje, do zemlje oskvrnuše Prebivalište tvoga imena.

Ili diris en sia koro: Ni ruinigos ilin tute; Ili forbruligis ĉiujn domojn de Dio en la lando.

Rekoše u srcu: "Istrijebimo ih zajedno; spalite sva svetišta Božja na zemlji!"

Niajn signojn ni ne vidis; Jam ne ekzistas profeto, Kaj neniu ĉe ni scias, kiel longe tio daŭros.

Ne vidimo znakova svojih, proroka više nema, i nitko među nama ne zna dokle ...

Kiel longe, ho Dio, mokos la premanto? Ĉu eterne la malamiko insultos Vian nomon?

Dokle će se još, o Bože, dušmanin rugati? Hoće li protivnik dovijeka prezirati ime tvoje?

Kial Vi retenas Vian brakon kaj Vian dekstran manon? Ekstermu ilin el Via basko.

Zašto povlačiš ruku, zašto u krilu sakrivaš desnicu svoju?

Dio estas ja mia Reĝo de antikve, Li faras savon sur la tero.

No Bog je moj kralj od davnine, on koji posred zemlje spasava!

Vi disŝiris per Via forto la maron, Vi rompis la kapojn de balenoj en la akvo;

Ti svojom silom rasječe more, smrska glave nakazama u vodi.

Vi disbatis la kapojn de la levjatano, Vi donis ĝin por manĝo al la bestoj de la dezerto;

Ti si Levijatanu glave zdrobio, dao ga za hranu nemanima morskim.

Vi elfendis fonton kaj torenton, Vi elsekigis potencajn riverojn.

Ti si dao da provre izvor i bujica, ti si presušio rijeke nepresušne.

Al Vi apartenas la tago, kaj al Vi apartenas la nokto; Vi aranĝis lumon kaj sunon;

Tvoj je dan i noć je tvoja, ti učvrsti mjesec i sunce;

Vi difinis ĉiujn limojn de la tero; La someron kaj la vintron Vi aranĝis.

ti sazda sve granice zemlji, ti stvori ljeto i zimu.

Rememoru tion, ke malamiko insultas la Eternulon Kaj popolo malsaĝa malhonoras Vian nomon.

Spomeni se ovoga: dušmanin ti se rugaše, Jahve, i bezumni narod pogrdi ime tvoje.

Ne fordonu al sovaĝa besto la animon de Via turto; La anaron de Viaj mizeruloj ne forgesu por ĉiam.

Ne predaj jastrebu život grlice svoje, i život svojih siromaha ne zaboravi zauvijek!

Rememoru la interligon, Ĉar ĉiuj mallumaj lokoj de la tero estas plenaj de rabejoj.

Pogledaj na Savez svoj, jer svi su zakuci zemlje puni tmina i nasilja.

La suferanto ne reiru hontigita; Malriĉulo kaj mizerulo gloru Vian nomon.

Ne daj da jadnik otiđe postiđen: neka siromah i ubog hvale ime tvoje!

Leviĝu, ho Dio, defendu Vian aferon; Rememoru la malhonoron, kiun malsaĝulo faras al Vi ĉiutage.

Ustani, Bože, zauzmi se za svoju parnicu, spomeni se pogrde koju ti bezumnik svaki dan nanosi.

Ne forgesu la krion de Viaj malamikoj; La bruo de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ Vi, konstante kreskas.

Ne zaboravi vike neprijatelja svojih: buka buntovnika još se diže k tebi!