Psalms 57

Korfavoru min, ho Dio, korfavoru min; Ĉar ĉe Vi rifuĝas mia animo, Kaj sub la ombro de Viaj flugiloj mi min kaŝas, Ĝis pasos la mizeroj.

Zborovođi. Po napjevu "Ne pogubi!" Davidov. Miktam. Kad je ispred Šaula pobjegao u pećinu.

Mi vokas al Dio Plejalta, Al Dio, kiu decidas pri mi.

Smiluj mi se, Bože, o smiluj se meni jer mi se duša utječe tebi! U sjenu tvojih krila zaklanjam se dok pogibao ne mine.

Li sendu el la ĉielo kaj helpu min, Li, kiu hontigas miajn persekutanton; Sela. Dio sendu Sian favoron kaj Sian veron.

Vapijem Bogu višnjemu, Bogu koji mi čini dobro.

Mia animo estas inter leonoj; Mi kuŝas inter homidoj avidaj, kies dentoj estas ponardegoj kaj sagoj, Kaj kies lango estas akra glavo.

Nek' pošalje s nebesa i spasi me, nek' postidi one što me progone: neka Bog pošalje dobrotu svoju i vjernost!

Altiĝu super la ĉielo, ho Dio; Via gloro estu super la tuta tero.

Ležim usred lavova koji proždiru ljudske sinove. Zubi su im koplja i strijele, a jezik im mač je naoštren.

Reton ili metis antaŭ miaj piedoj; Ili premis mian animon; Ili fosis antaŭ mi foson, Sed ili mem falis en ĝin. Sela.

Uzvisi se, Bože, nad nebesa, slava tvoja nek' je nad svom zemljom!

Fortika estas mia koro, ho Dio, fortika estas mia koro; Mi kantos kaj gloros.

Mrežu namjestiše stopama mojim, stisnuše dušu moju; iskopaše preda mnom jamu: sami nek' u nju padnu!

Vekiĝu, mia honoro, vekiĝu, psaltero kaj harpo; Mi vekos la matenan ĉielruĝon.

Postojano je srce moje, Bože, postojano je srce moje; pjevat ću i svirati.

Mi gloros Vin, ho mia Sinjoro, inter la popoloj; Mi prikantos Vin inter la gentoj.

Probudi se, dušo moja! Probudi se, harfo i citaro! Probudit ću zoru jutarnju.

Ĉar granda ĝis la ĉielo estas Via boneco, Kaj ĝis la nuboj estas Via vero.

Hvalit ću te, Gospode, među narodima, među pucima pjevat ću tebi:

Altiĝu super la ĉielo, ho Dio; Via gloro estu super la tuta tero.

jer do neba je dobrota tvoja, do oblaka vjernost tvoja. [ (Psalms 57:12) Uzvisi se, Bože, nad nebesa, slava tvoja nek' je nad svom zemljom! ]