Psalms 17

Aŭskultu, ho Eternulo, la justulon, atentu mian krion, Donu orelon al mia preĝo el ne malsincera buŝo.

Molitva. Davidova. Počuj, Jahve pravedni, i vapaj mi poslušaj, usliši molitvu iz usta iskrenih!

De Vi venos mia juĝo; Viaj okuloj rigardos la veremecon.

Od tebe nek' mi dođe presuda, tvoje oči vide što je pravo.

Vi esploras mian koron, ekzamenas ĝin en la nokto; Vi elprovas min, Kaj Vi trovas nenion, kion mi intencus, Sed kio ne volus eliri el mia buŝo.

Istraži mi srce, pohodi noću, ognjem me iskušaj, al' u meni nećeš nać' bezakonja. Ne zgriješiše usta moja

Pri homaj faroj, konforme al la vortoj el Via buŝo, Mi gardis min de vojoj kontraŭleĝaj.

kao što griješe ljudi: po riječima usta tvojih čuvah putove Zakona.

Miaj paŝoj tuj sekvas en Viaj postesignoj, miaj piedoj ne ŝanceliĝas.

Korak mi čvrsto prionu za tvoje staze, ne zasta mi noga na putima tvojim.

Mi vokas al Vi, ĉar Vi respondos al mi, ho Dio; Klinu al mi Vian orelon kaj aŭdu mian parolon.

Zazivam te, Bože, ti ćeš me uslišit': prikloni mi uho i čuj riječi moje.

Montru Vian mirindan favorkorecon, Vi, kiu per Via dekstra mano helpas la fidantojn kontraŭ la atakantoj.

Proslavi na meni dobrotu svoju, ti koji od dušmana izbavljaš one što se utječu desnici tvojoj.

Gardu min kiel la pupilon de la okulo, Per la ombro de Viaj flugiloj kaŝu min

Čuvaj me k'o zjenicu oka, sakrij me u sjenu krila svojih

De la malbonuloj, kiuj atakas min, De miaj malamikoj, kiuj ĉirkaŭe insidas kontraŭ mia animo.

od zlotvora što na me nasrću. Dušmani me bijesni opkoljuju,

Sian koron ili fermis, Per sia buŝo ili parolas fiere.

bešćutno srce zatvaraju i ustima zbore naduto,

Kien ni iras, ili nin ĉirkaŭas; Siajn okulojn ili direktas, por ĵeti nin sur la teron.

Koraci njini sad me okružuju, smjeraju da me na zemlju obore;

Li similas leonon, kiu avidas akiron, Kaj leonidon, kiu sidas en kaŝita loko.

slični lavu dok se, zinuv, na plijen obara i laviću što vreba u potaji.

Leviĝu, ho Eternulo, antaŭvenu kaj renversu lin; Savu mian animon kontraŭ la malbonulo per Via glavo,

Ustani, Jahve, presretni ga i obori, od grešnika mi život mačem spasi,

Kontraŭ la homoj, ho Eternulo, per Via mano, Kontraŭ la homoj de ĉi tiu mondo, kiuj havas sian parton en la nuna vivo, Kaj kies ventron Vi plenigis per Viaj trezoroj, Ke iliaj filoj estos sataj kaj ili lasos restaĵon por siaj infanoj.

a rukom od ljudi, Gospodine: od ljudi kojih je dio ovaj život, kojima želudac puniš dobrima; kojih su sinovi siti, a djeci daju što im pretekne.

Kaj mi en pieco rigardos Vian vizaĝon; Vekiĝante, mi satiĝos per Via bildo.

A ja ću u pravdi gledati lice tvoje, i jednom kad se probudim, sit ću ga se nagledati.