Psalms 129

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

Hodočasnička pjesma. "Mnogo su me od mladosti tlačili" - neka rekne sad Izrael!

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

"Mnogo su me od mladosti tlačili, ali me ne svladaše.

Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

Po leđima su mojim orači orali, duge brazde povlačili.

La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

Al' Jahve pravedni isiječe užeta zlikovcima!"

Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

Nek' se postide i uzmaknu svi koji mrze Sion!

Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

Nek' budu k'o trava na krovu što povene prije nego je počupaju.

Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

Žetelac njome ne napuni ruku ni naručje onaj koji veže snopove.

Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

A prolaznici nek' ne reknu: "Blagoslov Jahvin nad vama! Blagoslivljamo vas imenom Jahvinim!"