Psalms 12

Helpu, ho Eternulo, ĉar malaperis piuloj Kaj maloftiĝis fideluloj inter la homidoj.

Zborovođi. U oktavi. Psalam. Davidov.

Malveron ili parolas unuj al aliaj, Vortojn flatajn el koro hipokrita.

U pomoć, Jahve, jer nestaje pobožnih, vjernosti nema više među ljudima!

La Eternulo ekstermu ĉiun flatan buŝon Kaj langon fanfaronantan,

Svatko laže svome bližnjemu, govori usnama lažljivim i srcem dvoličnim.

Tiujn, kiuj diras: Per nia lango ni venkos, Nia buŝo estas kun ni; kiu estas sinjoro super ni?

Istrijebi, Jahve, sve usne lažljive i jezik hvastavi;

Ĉar prematoj estas ruinigataj kaj malfeliĉuloj ĝemas, Tial nun Mi Min levos, diras la Eternulo; Mi donos savon al tiuj, kiuj sopiras pri ĝi.

one što zbore: "Jezik je naša snaga, naše su usne za nas: tko nam što može?"

La paroloj de la Eternulo estas paroloj puraj, Arĝento, purigita en tera fandujo kaj sepfoje refandita.

"Zbog nevolje tlačenih i jauka ubogih sada ću ustati - govori Jahve - spasenje donijet' onom tko ga želi."

Vi, ho Eternulo, konservos ilin, Vi gardos nin kontraŭ ĉi tiu generacio por eterne.

Riječi su Jahvine riječi iskrene, srebro prokušano, od zemlje odvojeno, sedam puta očišćeno.

Ĉirkaŭe aperas multe da malpiuloj, Kiam malnobleco altiĝas inter la homidoj.

O Jahve, ti ćeš bdjeti nad nama, od naraštaja ovog čuvat' nas svagda, [ (Psalms 12:9) pa nek' se okolo vrzu zlotvori, nek' se izdižu ljudi najgori. ]