Psalms 106

Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

Aleluja! Hvalite Jahvu jer je dobar, jer je vječna ljubav njegova!

Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

Tko će izreć' djela moći Jahvine, tko li mu iskazat' sve pohvale?

Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

Blaženi što drže naredbe njegove i čine pravo u svako doba!

Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

Sjeti me se, Jahve, po dobroti prema svome puku, pohodi me spasenjem svojim

Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

da uživam sreću izabranih tvojih, da se radujem radosti naroda tvoga, da tvojom se baštinom ponosim.

Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

Zgriješismo kao oci naši, činismo bezakonje, bezbožno radismo.

Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

Oci naši u Egiptu, nehajni za čudesa tvoja, ne spominjahu se velike ljubavi tvoje, već na Svevišnjeg digoše se na Crvenom moru.

Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

Al' on ih izbavi rad' imena svoga da pokaže silu svoju.

Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

Zapovjedi Crvenome moru, i presahnu ono, provede ih izmed valÄa kao kroz pustinju.

Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

Iz ruku mrzitelja njih izbavi, oslobodi iz ruku dušmana.

Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

I prekriše vode neprijatelje njine, ne ostade nijednoga od njih.

Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

Vjerovahu riječima njegovim i hvale mu pjevahu.

Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

Zaboraviše brzo djela njegova, ne uzdaše se u volju njegovu.

Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

Pohlepi se daše u pustinji, iskušavahu Boga u samoći.

Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

I dade im što iskahu, al' u duše njine on groznicu posla.

Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

Zavidješe tada Mojsiju u taboru, Aronu, kog posveti Jahve.

Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

Otvori se zemlja, Datana proždrije, Abiramovo pokri mnoštvo.

Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

Oganj pade na sve mnoštvo njino i zlotvore plamen sažga.

Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

Načiniše tele na Horebu, klanjahu se liku od zlata slivenu.

Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

Zamijeniše Slavu svoju likom bika što proždire travu.

Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

Zaboraviše Boga, koji ih izbavi u Egiptu znamenja čineći

Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

i čudesa u Kamovoj zemlji i strahote na Crvenome moru.

Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

Već namisli da ih satre, al' Mojsije, izabranik njegov, zauze se za njih da srdžbu mu odvrati, te ih ne uništi.

Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

Prezreše oni zemlju željkovanu ne vjerujuć' njegovoj riječi.

Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

Mrmljahu pod šatorima svojim, ne poslušaše glasa Jahvina.

Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

Zakle se tada podignutom rukom: sve će ih pokosit' u pustinji,

Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

potomstvo njino međ' narode razbacat', njih razasut' po zemljama.

Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

Posvetiše se Baal Peoru i jedoše žrtve bogova mrtvih.

Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

Razjariše ga nedjelima svojim, i on na njih pošast baci.

Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

Al' se Pinhas diže, sud izvrši i pošasti nesta tada.

Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

U zasluge to mu uđe u sva pokoljenja dovijeka.

Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

Razjariše ga opet kraj voda meripskih, i Mojsija zlo pogodi zbog njih,

Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

jer mu duh već ogorčiše, nesmotrenu riječ izusti.

Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

I ne istrijebiše naroda za koje im Jahve bješe naredio.

Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

S poganima miješahu se, naučiše djela njina.

Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

Štovahu likove njihove, koji im postaše zamka.

Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

Žrtvovahu sinove svoje i svoje kćeri zlodusima.

Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

Prolijevahu krv nevinu, krv sinova i kćeri svojih, koje žrtvovahu likovima kanaanskim. Zemlja bješe krvlju okaljana,

Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

djelima se svojim uprljaše, učiniše preljub svojim nedjelima.

Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

Na svoj narod Jahve srdžbom planu, zgadi mu se njegova baština.

Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

Predade ih u ruke pogana te vladahu njima mrzitelji njini.

Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

Mučili ih neprijatelji i tlačili rukom svojom.

Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

Prečesto ih izbavljaše, al' ga razjariše naumima svojim: pokošeni bjehu za bezakonja svoja.

Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

On pogleda opet na nevolju njinu kad njihove molitve začu

Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

i sjeti se svog Saveza s njima, sažali se na njih u velikom milosrđu svome.

Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

Učini da nađu milost u onih što ih bjehu zarobili.

Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

Spasi nas, Jahve, Bože naš, i saberi nas od bezbožnih naroda da slavimo tvoje sveto ime, da se tvojom slavom ponosimo.

Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!

Blagoslovljen Jahve, Bog Izraelov, od vijeka dovijeka! I sav narod neka kaže: "Amen! Aleluja!"