Matthew 22

Kaj respondante, Jesuo denove parolis al ili parabole, dirante:

Isus im ponovno prozbori u prispodobama:

La regno de la ĉielo similas al unu reĝo, kiu faris edziĝan feston por sia filo,

"Kraljevstvo je nebesko kao kad neki kralj pripravi svadbu sinu svomu.

kaj sendis siajn sklavojn, por voki la invititojn al la edziĝa festo; kaj ili ne volis veni.

Posla sluge da pozovu uzvanike na svadbu. No oni ne htjedoše doći.

Poste li sendis aliajn sklavojn, dirante: Diru al la invititoj: Jen mi preparis la manĝon; miaj bovoj kaj miaj grasigitaj brutoj estas buĉitaj, kaj ĉio estas preta; venu al la edziĝa festo.

Opet posla druge sluge govoreći: 'Recite uzvanicima: Evo, objed sam ugotovio. Junci su moji i tovljenici poklani i sve pripravljeno. Dođite na svadbu!'"

Sed ili malatentis, kaj foriris, unu al sia bieno, alia al sia komercado;

"Ali oni ne mareći odoše - jedan na svoju njivu, drugi za svojom trgovinom.

kaj la ceteraj, kaptinte liajn sklavojn, perfortis kaj mortigis ilin.

Ostali uhvate njegove sluge, zlostave ih i ubiju.

Kaj la reĝo koleris; kaj sendinte siajn armeojn, li pereigis tiujn mortigintojn kaj bruligis ilian urbon.

Nato se kralj razgnjevi, posla svoju vojsku i pogubi one ubojice, a grad im spali."

Tiam li diris al siaj sklavoj: La edziĝa festo estas preta, sed la invititoj ne estis indaj.

"Tada kaže slugama: 'Svadba je, evo, pripravljena ali uzvanici ne bijahu dostojni.

Iru do al la disirejoj de la vojoj, kaj ĉiujn, kiujn vi trovos, invitu al la edziĝa festo.

Pođite stoga na raskršća i koga god nađete, pozovite na svadbu!'"

Kaj tiuj sklavoj, elirinte sur la vojojn, kunvenigis ĉiujn, kiujn ili trovis, malbonajn kaj bonajn; kaj la edziĝa festo pleniĝis de gastoj.

"Sluge iziđoše na putove i sabraše sve koje nađoše - i zle i dobre. I svadbena se dvorana napuni gostiju.

Sed la reĝo, enveninte por rigardi la gastojn, tie vidis viron, kiu ne havis sur si edziĝofestan veston;

Kad kralj uđe pogledati goste, spazi ondje čovjeka koji ne bijaše odjeven u svadbeno ruho.

kaj li diris al li: Amiko, kiel vi envenis ĉi tien, ne havante edziĝofestan veston? Kaj li silentadis.

Kaže mu: 'Prijatelju, kako si ovamo ušao bez svadbenoga ruha?' A on zanijemi.

Tiam la reĝo diris al siaj servantoj: Ligu lin mane kaj piede, kaj elĵetu lin en la eksteran mallumon; tie estos la plorado kaj la grincado de dentoj.

Tada kralj reče poslužiteljima: 'Svežite mu ruke i noge i bacite ga van u tamu, gdje će biti plač i škrgut zubi.'

Ĉar multaj estas vokitaj, sed malmultaj estas elektitaj.

Doista, mnogo je zvanih, malo izabranih."

Tiam iris la Fariseoj, kaj konsiliĝis, kiel ili povos impliki lin per interparolado.

Tada farizeji odoše i održaše vijeće kako da Isusa uhvate u riječi.

Kaj ili sendis al li siajn disĉiplojn kun la Herodanoj, por diri: Majstro, ni scias, ke vi estas verama, kaj instruas laŭ vero la vojon de Dio, kaj ne zorgas pri iu ajn; ĉar vi ne favoras la personon de homoj.

Pošalju k njemu svoje učenike s herodovcima da ga upitaju: "Učitelju! Znamo da si istinit te po istini putu Božjem učiš i ne mariš tko je tko jer nisi pristran.

Diru do al ni, kiel ŝajnas al vi? ĉu konvenas doni tributon al Cezaro, aŭ ne?

Reci nam, dakle, što ti se čini: je li dopušteno dati porez caru ili nije?"

Sed Jesuo, sciante ilian ruzecon, diris: Kial vi min provas, hipokrituloj?

Znajući njihovu opakost, reče Isus: "Zašto me iskušavate, licemjeri?

Montru al mi la tributan moneron. Kaj ili alportis al li denaron.

Pokažite mi porezni novac!" Pružiše mu denar.

Kaj li diris al ili: Kies estas ĉi tiu bildo kaj la surskribaĵo?

On ih upita: "Čija je ovo slika i natpis?"

Ili diris al li: De Cezaro. Tiam li diris al ili: Redonu do al Cezaro la propraĵon de Cezaro, kaj al Dio la propraĵon de Dio.

Odgovore: "Carev." Kaže im: "Podajte dakle caru carevo, a Bogu Božje."

Kaj aŭdinte, ili miris, kaj lin lasis kaj foriris.

Čuvši to, zadive se pa ga ostave i odu.

En tiu sama tago alvenis al li Sadukeoj, kiuj diras, ke ne estas releviĝo; kaj ili demandis lin, dirante:

Toga dana pristupiše k njemu saduceji, koji vele da nema uskrsnuća, i upitaše ga:

Majstro, Moseo diris: Se iu mortas, ne havante infanojn, lia frato edziĝu kun lia edzino kaj naskigu idaron al sia frato.

"Učitelju, Mojsije reče: Umre li tko bez djece, neka se njegov brat oženi njegovom ženom te podigne porod bratu svomu.

Estis ĉe ni sep fratoj; kaj la unua edziĝis kaj mortis, kaj ne havante idaron, lasis sian edzinon al sia frato;

Bijaše tako u nas sedmero braće. Prvi se oženi i umrije bez poroda ostavivši ženu svom bratu.

tiel same ankaŭ la dua, kaj la tria, ĝis la sepa.

Tako i drugi i treći, sve do sedmoga.

Kaj post ĉiuj la virino mortis.

A nakon svih umrije i žena.

En la releviĝo do, por kiu el la sep ŝi estos edzino? ĉar ĉiuj ŝin havis.

Kojemu će dakle od te sedmorice biti žena o uskrsnuću? Jer sva su je sedmorica imala."

Sed Jesuo responde diris: Vi eraras, ne sciante la Skribojn, nek la potencon de Dio.

Odgovori im Isus: "U zabludi ste jer ne razumijete Pisama ni sile Božje.

Ĉar en la releviĝo oni nek edziĝas nek edziniĝas, sed estas kiel anĝeloj en la ĉielo.

Ta u uskrsnuću niti se žene niti udavaju, nego su kao anđeli na nebu.

Sed pri la releviĝo el la mortintoj, ĉu vi ne legis tion, kio estis dirita al vi de Dio, nome:

A što se tiče uskrsnuća mrtvih, zar niste čitali što vam reče Bog:

Mi estas la Dio de Abraham kaj la Dio de Isaak kaj la Dio de Jakob? Dio estas Dio ne de la mortintoj, sed de la vivantoj.

Ja sam Bog Abrahamov, Bog Izakov i Bog Jakovljev? Nije on Bog mrtvih, nego živih!"

Kaj kiam la homamaso tion aŭdis, ili miregis pro lia instruado.

Čuvši to, mnoštvo osta zaneseno njegovim naukom.

Sed la Fariseoj, aŭdinte, ke li silentigis la Sadukeojn, kune kolektiĝis.

A kad su farizeji čuli kako ušutka saduceje, okupiše se,

Kaj unu el ili, leĝisto, demandis lin, provante lin:

a jedan od njih, zakonoznanac, da ga iskuša, upita:

Majstro, kiu estas la granda ordono en la leĝo?

"Učitelju, koja ja zapovijed najveća u Zakonu?"

Kaj li diris al li: Amu la Eternulon, vian Dion, per via tuta koro kaj per via tuta animo kaj per via tuta menso.

A on mu reče: "Ljubi Gospodina Boga svojega svim srcem svojim, i svom dušom svojom, i svim umom svojim.

Ĉi tiu estas la granda kaj la unua ordono.

To je najveća i prva zapovijed.

Kaj dua estas simila al ĝi: Amu vian proksimulon kiel vin mem.

Druga, ovoj slična: Ljubi svoga bližnjega kao sebe samoga.

De ĉi tiuj du ordonoj dependas la tuta leĝo kaj la profetoj.

O tim dvjema zapovijedima visi sav Zakon i Proroci."

Kaj kiam la Fariseoj jam kunvenis, Jesuo ilin demandis,

Kad se farizeji skupiše, upita ih Isus:

dirante: Kion vi pensas pri la Kristo? kies filo li estas? Ili diris al li: De David.

"Što mislite o Kristu? Čiji je on sin?" Kažu mu: "Davidov."

Li diris al ili: Kial do David, en la Spirito, lin nomas Sinjoro, dirante:

A on će njima: "Kako ga onda David u Duhu naziva Gospodinom, kad veli:

La Eternulo diris al mia Sinjoro: Sidu dekstre de Mi, Ĝis Mi faros viajn malamikojn benketo por viaj piedoj?

Reče Gospod Gospodinu mojemu: 'Sjedi mi zdesna dok ne položim neprijatelje tvoje za podnožje nogama tvojim?'

Se do David nomas lin Sinjoro, kiel li estas lia filo?

Ako ga dakle David naziva Gospodinom, kako mu je sin?"

Kaj neniu povis respondi unu vorton al li, nek iu post tiu tago plu kuraĝis fari al li demandon.

I nitko mu nije mogao odgovoriti ni riječi, niti se od toga dana tko usudio upitati ga bilo što.