Luke 18

Kaj li parolis al ili parabolon pri tio, ke oni devas ĉiam preĝi kaj ne laciĝi,

Kaza im i prispodobu kako valja svagda moliti i nikada ne sustati:

dirante: En unu urbo estis juĝisto, kiu ne timis Dion, nek respektis homon;

"U nekom gradu bio sudac. Boga se nije bojao, za ljude nije mario.

kaj estis vidvino en tiu urbo, kaj ŝi venadis al li, dirante: Faru por mi justecon kontraŭ mia kontraŭulo.

U tom gradu bijaše i neka udovica. Dolazila k njemu i molila: 'Obrani me od mog tužitelja!'

Kaj li ne volis dum kelka tempo, sed poste li diris en si: Kvankam mi ne timas Dion, nek respektas homon,

No on ne htjede zadugo. Napokon reče u sebi: 'Iako se Boga ne bojim nit za ljude marim, ipak,

tamen, ĉar ĉi tiu vidvino min ĝenas, mi faros por ŝi justecon, por ke ŝi ne malfortigu min per sia ĉiama venado.

jer mi udovica ova dodijava, obranit ću je da vječno ne dolazi mučiti me.'"

Kaj la Sinjoro diris: Aŭskultu, kion diras la maljusta juĝisto.

Nato reče Gospodin: "Čujte što govori nepravedni sudac!

Kaj ĉu Dio ne faros justecon por Siaj elektitoj, kiuj tage kaj nokte krias al Li, kvankam Li longe pri ili paciencas?

Neće li onda Bog obraniti svoje izabrane koji dan i noć vape k njemu sve ako i odgađa stvar njihovu?

Mi diras al vi: Rapide Li faros por ili justecon. Tamen kiam venos la Filo de homo, ĉu li trovos fidon sur la tero?

Kažem vam, ustat će žurno na njihovu obranu. Ali kad Sin Čovječji dođe, hoće li naći vjere na zemlji?"

Kaj li parolis la jenan parabolon, ankaŭ por iuj, kiuj fidis al si, ke ili estas justuloj, kaj malestimis la ceterajn:

Nekima pak koji se pouzdavahu u sebe da su pravednici, a druge potcjenjivahu, reče zatim ovu prispodobu:

Du homoj supreniris en la templon, por preĝi; unu estis Fariseo, kaj la alia estis impostisto.

"Dva čovjeka uziđoše u Hram pomoliti se: jedan farizej, drugi carinik.

La Fariseo, starante, preĝis kun si jene: Ho Dio, mi Vin dankas, ke mi ne estas kiel la ceteraj homoj, rabemaj, maljustaj, adultemaj, nek eĉ kiel ĉi tiu impostisto.

Farizej se uspravan ovako u sebi molio: 'Bože, hvala ti što nisam kao ostali ljudi: grabežljivci, nepravednici, preljubnici ili - kao ovaj carinik.'

Mi fastas dufoje en semajno; mi donas dekonaĵojn el ĉio, kion mi akiras.

Postim dvaput u tjednu, dajem desetinu od svega što steknem.'

Sed la impostisto, starante malproksime, ne volis eĉ levi la okulojn al la ĉielo, sed batadis sian bruston, dirante: Ho Dio, estu favora al mi pekulo.

A carinik, stojeći izdaleka, ne usudi se ni očiju podignuti k nebu, nego se udaraše u prsa govoreći: 'Bože milostiv budi meni grešniku!'

Mi diras al vi: Ĉi tiu malsupreniris al sia domo, pravigita pli ol tiu; ĉar ĉiu, kiu sin altigas, estos humiligita; sed kiu sin humiligas, tiu estos altigita.

Kažem vam: ovaj siđe opravdan kući svojoj, a ne onaj! Svaki koji se uzvisuje, bit će ponižen; a koji se ponizuje, bit će uzvišen."

Kaj oni venigis al li ankaŭ siajn infanetojn, por ke li tuŝu ilin; kaj la disĉiploj, vidinte, admonis ilin.

A donosili mu i dojenčad da ih se dotakne. Vidjevši to, učenici im branili.

Sed Jesuo alvokis ilin al si, dirante: Lasu la infanojn veni al mi, kaj ne malhelpu ilin; ĉar el tiaj estas la regno de Dio.

A Isus ih dozva i reče: "Pustite dječicu neka dolaze k meni i ne priječite im jer takvih je kraljevstvo Božje."

Vere mi diras al vi: Kiu ne akceptos la regnon de Dio kiel infano, tiu neniel eniros en ĝin.

"Zaista, kažem vam, tko ne primi kraljevstva Božjega kao dijete, ne, u nj neće ući."

Kaj unu reganto demandis al li, dirante: Bona Majstro, kion mi faru, por heredi eternan vivon?

I upita ga neki uglednik: "Učitelju dobri, što mi je činiti da baštinim život vječni?"

Kaj Jesuo diris al li: Kial vi nomas min bona? neniu estas bona krom Unu, nome Dio.

Reče mu Isus: "Što me zoveš dobrim? Nitko nije dobar, doli Bog jedini.

Vi scias la ordonojn: Ne adultu; Ne mortigu; Ne ŝtelu; Ne parolu malveran ateston; Respektu vian patron kaj vian patrinon.

Zapovijedi znaš: Ne čini preljuba! Ne ubij! Ne ukradi! Ne svjedoči lažno! Poštuj oca svoga i majku!"

Kaj li diris: Ĉion tion mi observis detempe de mia juneco.

A onaj će: "Sve sam to čuvao od mladosti."

Kaj Jesuo, aŭdinte, diris al li: Ankoraŭ unu mankon vi havas: vendu ĉion, kion vi posedas, kaj disdonu al malriĉuloj, kaj vi havos trezoron en la ĉielo; kaj venu, sekvu min.

Čuvši to, Isus mu reče: "Još ti jedno preostaje: sve što imaš prodaj i razdaj siromasima pa ćeš imati blago na nebu. A onda dođi i idi za mnom."

Sed aŭdinte tion, li fariĝis tre malĝoja; ĉar li estis tre riĉa.

Kad je on to čuo, ražalosti se jer bijaše silno bogat.

Kaj Jesuo, lin rigardante, diris: Kiel malfacile tiuj, kiuj havas riĉon, eniros en la regnon de Dio!

Vidjevši ga, reče Isus: "Kako li je teško imućnicima u kraljevstvo Božje!

Ĉar estas pli facile por kamelo iri tra trueton de kudrilo, ol por riĉulo eniri en la regnon de Dio.

Lakše je devi kroz uši iglene nego bogatašu u kraljevstvo Božje."

Kaj tiuj, kiuj tion aŭdis, diris: Kiu do povos esti savita?

Koji su to čuli, rekoše: "Pa tko se onda može spasiti?"

Sed li diris: Kio estas neebla ĉe homoj, tio estas ebla ĉe Dio.

A on će: "Što je nemoguće ljudima, moguće je Bogu."

Kaj Petro diris: Jen ni forlasis niajn propraĵojn, kaj sekvis vin.

Nato reče Petar: "Evo, mi ostavismo svoje i pođosmo za tobom."

Kaj li diris al ili: Vere mi diras al vi: Estas neniu, kiu forlasis domon aŭ edzinon aŭ fratojn aŭ gepatrojn aŭ infanojn pro la regno de Dio,

Isus će im: "Zaista, kažem vam, nema ga tko bi ostavio kuću, ili ženu, ili braću, ili roditelje, ili djecu poradi kraljevstva Božjega,

kaj kiu ne ricevos multoble en ĉi tiu tempo, kaj en la venonta mondo vivon eternan.

a da ne bi primio mnogostruko već u ovom vremenu, i u budućem vijeku život vječni."

Kaj preninte al si la dek du, li diris al ili: Jen ni supreniras al Jerusalem; kaj ĉio skribita per la profetoj estos plenumita al la Filo de homo.

I uzevši sa sobom dvanaestoricu, reče im: "Evo uzlazimo u Jeruzalem i na Sinu Čovječjem ispunit će se sve što su napisali proroci:

Ĉar li estos transdonita al la nacianoj, kaj mokita kaj perfortita kaj surkraĉita;

doista, bit će predan poganima, izrugan, zlostavljan i popljuvan;

kaj ili skurĝos kaj mortigos lin; kaj la trian tagon li releviĝos.

i pošto ga izbičuju, ubit će ga, ali on će treći dan ustati."

Kaj ili komprenis nenion el tio, kaj ĉi tiu parolo estis kaŝita for de ili, kaj ili ne sciis la dirojn.

No oni ništa od toga ne razumješe. Te im riječi bijahu skrivene i ne shvaćahu što bijaše rečeno.

Kaj kiam li alproksimiĝis al Jeriĥo, unu blindulo sidis apud la vojo, petante almozojn;

A kad se približavao Jerihonu, neki slijepac sjedio kraj puta i prosio.

kaj aŭdinte homamason preterirantan, li demandis, kio estas tio.

Čuvši gdje mnoštvo prolazi, raspitivao se što je to.

Kaj oni diris al li, ke Jesuo, la Nazaretano, preteriras.

Rekoše mu: "Isus Nazarećanin prolazi."

Kaj li kriis, dirante: Jesuo, filo de David, kompatu min.

Tada povika: "Isuse, Sine Davidov, smiluj mi se!"

Kaj la antaŭirantoj admonis lin, ke li silentu; sed li des pli forte kriis: Ho filo de David, kompatu min!

Oni ga sprijeda ušutkivali, ali on je još jače vikao: "Sine Davidov, smiluj mi se!"

Kaj Jesuo haltis, kaj ordonis alkonduki lin; kaj kiam li alproksimiĝis, li lin demandis:

Isus se zaustavi i zapovjedi da ga dovedu k njemu. Kad se on približi, upita ga:

Kion vi volas, ke mi faru al vi? Kaj li diris: Sinjoro, ke mi ricevu vidpovon.

"Što hoćeš da ti učinim?" A on će: "Gospodine, da progledam."

Kaj Jesuo diris al li: Ricevu vidpovon; via fido vin savis.

Isus će mu: "Progledaj! Vjera te tvoja spasila."

Kaj li tuj ricevis vidpovon, kaj sekvis lin, glorante Dion; kaj la tuta popolo, vidinte tion, donis laŭdon al Dio.

I umah progleda i uputi se za njim slaveći Boga. I sav narod koji to vidje dade hvalu Bogu.