Job 41

Ĉu vi povas eltiri levjatanon per fiŝhoko, Aŭ ligi per ŝnuro ĝian langon?

Zalud je nadu u njega gojiti, na pogled njegov čovjek već pogiba.

Ĉu vi povas trameti kanon tra ĝia nazo Kaj trapiki ĝian vangon per pikilo?

Junaka nema da njega razdraži, tko će mu se u lice suprotstavit'?

Ĉu ĝi multe petegos vin, Aŭ parolos al vi flataĵojn?

Tko se sukobi s njim i živ ostade? Pod nebesima tog čovjeka nema!

Ĉu ĝi faros interligon kun vi? Ĉu vi povas preni ĝin kiel porĉiaman sklavon?

Prešutjet neću njegove udove, ni silnu snagu, ni ljepotu stasa.

Ĉu vi amuziĝos kun ĝi kiel kun birdo? Aŭ ĉu vi ligos ĝin por viaj knabinoj?

Tko mu smije razodjenut' odjeću, tko li kroz dvostruk prodrijeti mu oklop?

Ĉu kamaradoj ĝin dishakos, Kaj dividos inter komercistoj?

Tko će mu ralje rastvorit' dvokrilne kad strah vlada oko zubi njegovih?

Ĉu vi povas plenigi per pikiloj ĝian haŭton Kaj per fiŝistaj hokoj ĝian kapon?

Hrbat mu je od ljuskavih štitova, zapečaćenih pečatom kamenim.

Metu sur ĝin vian manon; Tiam vi bone memoros la batalon, kaj ĝin ne plu entreprenos.

Jedni uz druge tako se sljubiše da među njima dah ne bi prošao.

Vidu, la espero ĉiun trompos; Jam ekvidinte ĝin, li falos.

Tako su čvrsto slijepljeni zajedno: priljubljeni, razdvojit' se ne mogu.

Neniu estas tiel kuraĝa, por inciti ĝin; Kiu do povas stari antaŭ Mi?

Kad kihne, svjetlost iz njega zapršti, poput zorinih vjeđa oči su mu.

Kiu antaŭe ion donis al Mi, ke Mi redonu al li? Sub la tuta ĉielo ĉio estas Mia.

Zublje plamsaju iz njegovih ralja, iskre ognjene iz njih se prosiplju.

Mi ne silentos pri ĝiaj membroj, Pri ĝia forto kaj bela staturo.

Iz nozdrva mu sukljaju dimovi kao iz kotla što kipi na vatri.

Kiu povas levi ĝian veston? Kiu aliros al ĝia paro da makzeloj?

Dah bi njegov zapalio ugljevlje, jer mu iz ralja plamenovi suču.

Kiu povas malfermi la pordon de ĝia vizaĝo? Teruro ĉirkaŭas ĝiajn dentojn.

U šiji leži sva snaga njegova, a ispred njega užas se prostire.

Ĝiaj fieraj skvamoj estas kiel ŝildoj, Interligitaj per fortika sigelo;

Kad se ispravi, zastrepe valovi i prema morskoj uzmiču pučini.

Unu kuntuŝiĝas kun la alia tiel, Ke aero ne povas trairi tra ili;

Poput pećine srce mu je tvrdo, poput mlinskoga kamena otporno.

Unu alfortikiĝis al la alia, Interkuniĝis kaj ne disiĝas.

Pregibi tusta mesa srasli su mu, čvrsti su kao da su saliveni.

Ĝia terno briligas lumon, Kaj ĝiaj okuloj estas kiel la palpebroj de la ĉielruĝo.

Zgodi li ga mač, od njeg se odbije, tako i koplje, sulica i strijela.

El ĝia buŝo eliras torĉoj, Elkuras flamaj fajreroj.

Poput slame je za njega željezo, mjed je k'o drvo iscrvotočeno.

El ĝiaj nazotruoj eliras fumo, Kiel el bolanta poto aŭ kaldrono.

On ne uzmiče od strelice s luka, stijenje iz praćke na nj k'o pljeva pada.

Ĝia spiro ekbruligas karbojn, Kaj flamo eliras el ĝia buŝo.

K'o slamčica je toljaga za njega, koplju se smije kad zazviždi nad njim.

Sur ĝia kolo loĝas forto, Kaj antaŭ ĝi kuras teruro.

Crepovlje oštro ima na trbuhu i blato njime ore k'o drljačom.

La partoj de ĝia karno estas firme kunligitaj inter si, Tenas sin fortike sur ĝi, kaj ne ŝanceliĝas.

Pod njim vrtlog sav k'o lonac uskipi, uspjeni more k'o pomast u kotlu.

Ĝia koro estas malmola kiel ŝtono, Kaj fortika kiel suba muelŝtono.

Za sobom svijetlu ostavlja on brazdu, regbi, bijelo runo bezdan prekriva.

Kiam ĝi sin levas, ektremas fortuloj, Konsterniĝas de teruro.

Ništa slično na zemlji ne postoji i niti je tko tako neustrašiv.

Glavo, kiu alproksimiĝas al ĝi, ne povas sin teni, Nek lanco, sago, aŭ kiraso.

I na najviše on s visoka gleda, kralj je svakome, i najponosnijim."

Feron ĝi rigardas kiel pajlon, Kupron kiel putran lignon.

Ne forpelos ĝin sago; Ŝtonoj el ŝtonĵetilo fariĝas pajleroj antaŭ ĝi.

Bastonegon ĝi rigardas kiel pajlon, Kaj ĝi mokas la sonon de lanco.

Sube ĝi havas akrajn pecetojn; Kiel draŝrulo ĝi kuŝas sur la ŝlimo.

Kiel kaldronon ĝi ondigas la profundon; La maron ĝi kirlas kiel ŝmiraĵon.

La vojo post ĝi lumas; La abismo aperas kiel grizaĵo.

Ne ekzistas sur la tero io simila al ĝi; Ĝi estas kreita sentima.

Ĝi rigardas malestime ĉion altan; Ĝi estas reĝo super ĉiuj sovaĝaj bestoj.