Job 27

Kaj Ijob daŭrigis siajn sentencojn, kaj diris:

Job nastavi svoju besjedu i reče:

Kiel vivas Dio, kiu rifuzis al mi miajn rajtojn, Kaj la Plejpotenculo, kiu afliktas mian animon:

"Živoga mi Boga što mi pravdu krati i Svesilnog koji dušu mi zagorča:

Tiel longe, kiel mia animo estas en mi Kaj la spiro de Dio en mia nazo,

sve dok duha moga bude još u meni, dok mi dah Božji u nosnicama bude,

Miaj lipoj ne eldiros malĝustaĵon, Kaj mia lango ne diros malveraĵon.

usne moje neće izustiti zloću niti će laž kakva doći na moj jezik.

Malproksime estas de mi, Rigardi vin kiel pravajn; Ĝis mia morto mi ne ĉesos rigardi min kiel senkulpan.

Daleko od mene da vam dadem pravo, nedužnost svoju do zadnjeg daha branim.

Mian pravecon mi tenas forte, kaj mi ne ellasos ĝin; Dum mia tuta vivo mia koro ne faros al mi riproĉon pri tio.

Pravde svoje ja se držim, ne puštam je; zbog mojih me dana srce korit' neće.

Mia malamiko estu rigardata kiel malvirtulo, Kaj mia kontraŭulo kiel malpiulo.

Neka mi dušmana kob opakog snađe, a mog protivnika udes bezbožnikov!

Ĉar kio estas la espero de hipokritulo, Kiam Dio faras al li finon, elŝiras lian animon?

Čemu se nadati može kad vapije i kada uzdiže k Bogu dušu svoju?

Ĉu lian kriadon Dio aŭskultos, Kiam trafos lin malfeliĉo?

Hoće li čuti Bog njegove krikove kada se na njega obori nevolja?

Ĉu li povas havi ĝuon de la Plejpotenculo, Voki al Dio en ĉiu tempo?

Zar će se radovat' on u Svesilnome, zar će Boga svakog časa zazivati?

Mi instruos vin pri la mano de Dio; Mi ne kaŝos antaŭ vi tion, kio estas ĉe la Plejpotenculo.

Ali Božju ruku ja ću vam pokazat' i neću vam sakrit namjere Svesilnog.

Jen vi ĉiuj mem vidis; Kial do vi parolas senenhavaĵon?

Eto, sve ste sami mogli to vidjeti, što se onda u ispraznosti gubite?"

Tia estas la sorto de malbona homo ĉe Dio, Kaj la parto, kiun tiranoj ricevas de la Plejpotenculo:

"Ovu sudbu Bog dosuđuje opakom, ovo baštini silnik od Svemogućeg.

Se li havos multe da filoj, ili iros sub la glavon; Kaj lia devenantaro ne havos sate panon.

Ima li sinova mnogo, mač ih čeka, a porod mu neće imat' dosta kruha.

Tiujn, kiuj restos ĉe li, enterigos la morto; Kaj liaj vidvinoj ne ploros.

Smrt će sahranit' preživjele njegove i udovice ih oplakivat neće.

Se li kolektos arĝenton kiel polvon Kaj pretigos al si vestojn kiel argilon,

Ako i srebra k'o praha nagomila, ako i nakupi haljina k'o blata,

Tiam li pretigos, sed justulo metos sur sin la vestojn, Kaj senkulpulo dividos la arĝenton.

nek' ih skuplja, odjenut će ih pravednik, ljudi će nedužni podijeliti srebro.

Li konstruas sian domon kiel tineo, Kaj kiel gardisto, kiu faras al si laŭbon.

Od paučine je kuću sagradio, kolibicu kakvu sebi diže čuvar:

Li kuŝiĝas riĉa, kaj nenion kunportas; Li malfermas la okulojn, kaj jam nenio ekzistas.

bogat je legao, al' po posljednji put; kad oči otvori, ničeg više nema.

Teruro superfalos lin kiel akvo; En la nokto forportos lin ventego.

Usred bijela dana strava ga spopada, noću ga oluja zgrabi i odnese.

Levos lin vento orienta, kaj foriros, Kaj forblovos lin de lia loko.

Istočni ga vjetar digne i odvuče, daleko ga baca od njegova mjesta.

Li tion ĵetos sur lin senkompate; De Lia mano li kuros kaj kuros.

Bez milosti njime vitla on posvuda, dok mu ovaj kuša umaći iz ruke.

Oni kunfrapos pri li la manojn, Kaj oni fajfos pri li sur lia loko.

Rukama plješću nad njegovom propašću i zvižde na njega kamo god došao.