Psalms 88

Ho Eternulo, Dio de mia savo! Tage kaj nokte mi krias antaŭ Vi.

(По слав. 87) Песен. Псалм на Кореевите синове. За първия певец. По музиката на Махалат леанот. Маскил на езраеца Еман. ГОСПОДИ, Боже на спасението ми, ден и нощ виках пред Теб.

Mia preĝo venu antaŭ Vian vizaĝon; Klinu Vian orelon al mia ploro.

Нека дойде молитвата ми пред Теб, приклони ухото Си към вика ми,

Ĉar mia animo trosatiĝis de malbonoj Kaj mia vivo atingis Ŝeolon.

защото душата ми се насити на бедствия и животът ми се приближава до Шеол.

Mi similiĝis al la forirantoj en la tombon; Mi fariĝis kiel viro sen fortoj,

Счетох се с онези, които слизат в рова, станах като мъж, който няма сила,

Etendita inter mortintoj; Kiel mortigitoj, kuŝantaj en la tombo, Kiujn Vi jam ne rememoras Kaj kiuj estas forigitaj for de Via mano.

паднал между мъртвите, като убитите, които лежат в гроба, за които Ти не си спомняш вече, и които са отсечени от ръката Ти.

Vi metis min en la plej profundan foson, En mallumon, en abismon.

Положил си ме в най-дълбокия ров, в тъмни места, в бездни.

Pezas sur mi Via furiozo, Kaj per ĉiuj Viaj ondoj Vi min premas. Sela.

Яростта ти натегна върху мен и с всичките Си вълни ме притискаш. (Села.)

Vi malproksimigis de mi miajn konatojn, Vi faris min abomenaĵo por ili; Mi estas enŝlosita, kaj mi ne povas eliri.

Отдалечил си от мен познатите ми, направил си ме мерзост за тях, затворен съм и не мога да изляза,

Mia okulo mallumiĝis de malĝojo; Mi vokas Vin, ho Eternulo, ĉiutage, Mi etendas al Vi miajn manojn.

окото ми чезне от скръб. ГОСПОДИ, Теб призовавах всеки ден, към Теб простирах ръцете си.

Ĉu por mortintoj Vi faros miraklojn? Ĉu malvivuloj leviĝos kaj gloros Vin? Sela.

За мъртвите ли ще вършиш чудеса? Или сенките ще станат да Те хвалят? (Села.)

Ĉu en la tombo estos rakontata Via boneco, Kaj fidindeco en la abismo?

В гроба ли ще се прогласява милостта Ти, в Авадон ли — верността Ти?

Ĉu en la mallumo estos konataj Viaj mirakloj, Kaj Via justeco en la lando de forgeso?

В мрака ли ще станат известни чудесата Ти, в земята на забравата ли — правдата Ти?

Sed mi vokas al Vi, ho Eternulo, Kaj matene mia preĝo Vin renkontas.

Но аз към Теб извиках, ГОСПОДИ, и сутрин молитвата ми Те посреща.

Kial, ho Eternulo, Vi forpuŝas mian animon? Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon de mi?

ГОСПОДИ, защо отхвърляш душата ми, криеш лицето Си от мен?

Mi estas mizera kaj senforta detempe de la juneco; Mi portas Viajn terurojn, mi konsumiĝas.

От младостта си съм окаян и линея, търпя Твоите ужаси и съм смутен.

Venis sur min Via furiozo, Viaj timigoj min dispremas.

Пламтящият Ти гняв премина върху мен, Твоите ужаси ме поядоха.

Ili ĉirkaŭas min, kiel akvo, ĉiutage; Ili tute min ĉirkaŭsieĝas.

Заобиколиха ме като вода цял ден, обкръжиха ме отвсякъде.

Vi malproksimigis de mi amanton kaj amikon; Miaj konatoj estas en mallumo.

Отдалечил си от мен приятел и другар, познатите ми са в мрак.