Lamentations 3

Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.

Аз съм човекът, който видя скръб от тоягата на Неговата ярост.

Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.

Мен Той води и отведе в тъмнина, а не в светлина.

Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.

Само против мен обръща непрекъснато ръката Си цял ден.

Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.

Състари плътта ми и кожата ми, строши костите ми.

Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.

Загради ме и ме обкръжи с горчивина и мъка.

En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.

Сложи ме да живея в тъмнина като отдавна умрелите.

Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.

Обгради ме и не мога да изляза, утежни бронзовите ми окови.

Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.

Също и когато викам и ридая, спира молитвата ми.

Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.

Прегради пътищата ми с дялани камъни, изкриви пътеките ми.

Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.

Стана ми като мечка в засада, като лъв в скришни места.

Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.

Отби настрана пътищата ми и ме разкъса, опустоши ме.

Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.

Опъна лъка Си и ме постави като прицел на стрела.

En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.

Заби в бъбреците ми стрелите на колчана Си.

Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.

Станах за присмех на целия си народ и за тяхна подигравателна песен цял ден.

Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.

Насити ме с горчивини, напи ме с пелин.

Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.

Строши зъбите ми с кремък, стъпка ме в праха.

Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.

Отблъснал си душата ми от мира, забравих благоденствието.

Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.

И казах: Погина силата ми и надеждата ми в ГОСПОДА.

La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.

Спомни си скръбта ми и скитането ми, пелина и жлъчката!

Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.

Душата ми ги помни непрестанно и се е смирила в мен.

Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:

Това ще влагам в сърцето си, затова ще се надявам:

Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,

Заради милостите на ГОСПОДА ние не се довършихме, защото милосърдията Му не свършват.

Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.

Те се подновяват всяка сутрин, голяма е Твоята вярност.

Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.

Моят дял е ГОСПОД, казва душата ми, затова ще се надявам на Него.

La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.

Добър е ГОСПОД към тези, които Го чакат, към душата, която Го търси.

Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.

Добро е тихо да се очаква спасението от ГОСПОДА.

Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;

Добро е за човека да носи ярем в младостта си.

Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;

Нека седи насаме и мълчи, когато Господ му го е наложил.

Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;

Нека сложи устата си в пръстта — може би има надежда.

Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.

Нека подаде бузата си на онзи, който го бие, нека се насити с позор.

Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;

Защото Господ не отхвърля завинаги,

Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;

а като е наскърбил, пак се смилява според многото Си милости.

Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.

Защото не от сърце Той наскърбява и огорчава човешките синове.

Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,

Да се тъпчат под крака всички затворници на земята,

Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,

да се изкривява съдът на човека пред лицето на Всевишния,

Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?

да се онеправдава човек в делото му — ГОСПОД няма ли да види?

Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?

Кой е този, който каза и се изпълни, без да е заповядал ГОСПОД?

Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?

Не излизат ли от устата на Всевишния и злото, и доброто?

Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.

Защо се оплаква жив човек, и мъж за греховете си?

Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;

Нека изследваме и изпитаме пътищата си и нека се върнем при ГОСПОДА!

Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.

Нека издигнем сърцата си и ръцете си към Бога в небесата!

Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.

Ние съгрешихме и отстъпихме и Ти не ни прости.

Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.

Обви се с гняв и ни преследва, убива ни, без да ни пожалиш.

Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.

Обви се с облак, за да не проникне молитва.

Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.

Помия и измет ни направи сред народите.

Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.

Всичките ни врагове раззинаха устата си против нас.

Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.

Ужас и яма ни сполетяха, опустошение и разрушение.

Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.

Водни потоци лее окото ми заради разрушението на дъщерята на народа ми.

Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,

Окото ми пролива сълзи и не престава, защото няма отдих,

Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.

докато ГОСПОД не се наведе и не погледне от небесата.

Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.

Окото ми наскърбява душата ми заради всичките дъщери на града ми.

Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;

Постоянно ме гонят като птичка враговете ми без причина.

Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.

Отсякоха живота ми в рова и хвърлиха камък върху мен.

Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.

Водите стигнаха над главата ми, казах: Отсечен съм!

Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;

Призовах Името Ти, ГОСПОДИ, от най-дълбокия ров.

Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.

Ти чу гласа ми; не крий ухото Си от въздишките ми, от вика ми!

Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.

Ти се приближи в деня, когато Те призовах. Каза: Не бой се.

Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.

Ти защити, Господи, делото на душата ми, изкупи живота ми.

Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.

Ти видя, ГОСПОДИ, онеправдаването ми, отсъди правото ми!

Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.

Ти видя цялото им отмъщение, всичките им замисли за мен.

Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,

Ти чу хулите им, ГОСПОДИ, всичките им замисли против мен,

La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.

говоренето на тези, които се надигнаха против мен, и хитрините им цял ден.

Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.

Виж сядането им и ставането им — аз съм им подигравателна песен.

Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.

Върни им, ГОСПОДИ, отплата според делата на ръцете им!

Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.

Дай им слепота на сърцето, Твоето проклятие да ги постигне!

Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.

Преследвай ги с гняв и ги изтреби изпод небесата ГОСПОДНИ!