Job 17

Mia spirito senfortiĝis, miaj tagoj mallongiĝis, Tomboj estas antaŭ mi.

Духът ми съкрушен е, гаснат дните ми, за мене вече гробища остават.

Mokado min ĉirkaŭas; En aflikto pro tio restas mia okulo.

Присмиватели около мен не са ли, не почива ли окото ми на техните обиди?

Estu Vi mem mia garantianto antaŭ Vi; Alie kiu donos la manon pro mi?

Определи ми сега поръчител пред Себе Си; кой друг би ми подал ръка?

Ĉar ilian koron Vi kovris kontraŭ prudento; Tial Vi ne donos al ili triumfon.

Защото си скрил сърцето им от разум — затова и няма да ги възвисиш.

Se iu fanfaronas antaŭ siaj amikoj pri sia parto, La okuloj de liaj infanoj konsumiĝos.

Който приятели предава на грабеж, очите на децата му ще чезнат.

Li faris min proverbo por la popoloj; Kaj mi fariĝis homo, al kiu oni kraĉas en la vizaĝon.

Той ме е поставил за поговорка на хората и аз станах за заплюване в лицето.

Mia okulo mallumiĝis de ĉagreno, Kaj ĉiuj miaj membroj fariĝis kiel ombro.

Окото ми се помрачи от скръб и всичките ми части станаха като сянка.

La justuloj eksentos teruron pro tio, Kaj la senkulpulo ekscitiĝos kontraŭ la hipokritulo.

Правдивите ще се ужасят на това и невинният ще се възмущава против лицемера.

Tamen la virtulo forte konservos sian vojon, Kaj la purmanulo pli firmiĝos.

А праведният ще се държи за пътя си и който е с чисти ръце, ще става все по-силен.

Kaj kiom ajn vi ĉiuj revenos, Mi ne trovos inter vi saĝulon.

Но вие всички, върнете се и елате; и един мъдър няма да намеря между вас.

Miaj tagoj forpasis, pereis miaj intencoj, Kiujn havis mia koro.

Дните ми преминаха; пресякоха се намеренията ми, желанията на сърцето ми.

La nokton ili volas fari tago, La lumon alproksimigi al la mallumo.

Нощта направиха на ден и светлината близо е при мрака.

Se mi atendas, tamen Ŝeol estas mia domo, En la mallumo estas pretigita mia lito.

Ако чакам, жилището ми Шеол е, леглото си постлах във мрака.

Al la kavo mi diras: Vi estas mia patro; La vermojn mi nomas mia patrino kaj mia fratino.

Към гроба викам: Ти си ми баща! — към червея: Ти — майка ми, сестра ми!

Kion mi devas atendi? Kiu atentos mian esperon?

Къде тогава е надеждата ми? Надеждата ми кой ще види?

En la profundon de Ŝeol ĝi malsupreniros, Ni ambaŭ kune kuŝos en la polvo.

Тя ще слезе в самотата на Шеол, когато заедно в пръстта покой намерим.