Psalms 2

Waarom woeden de heidenen, en bedenken de volken ijdelheid?

quare turbabuntur gentes et tribus meditabuntur inania

De koningen der aarde stellen zich op, en de vorsten beraadslagen te zamen tegen den HEERE, en tegen Zijn Gezalfde, zeggende:

consurgent reges terrae et principes tractabunt pariter adversum Dominum et adversum christum eius

2:3

Laat ons hun banden verscheuren, en hun touwen van ons werpen.

disrumpamus vincula eorum et proiciamus a nobis laqueos eorum

2:4

Die in den hemel woont, zal lachen; de HEERE zal hen bespotten.

habitator caeli ridebit Dominus subsannabit eos

2:5

Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn, en in Zijn grimmigheid zal Hij hen verschrikken.

tunc loquetur ad eos in ira sua et in furore suo conturbabit eos

2:6

Ik toch heb Mijn Koning gezalfd over Sion, den berg Mijner heiligheid.

ego autem orditus sum regem meum super Sion montem sanctum suum adnuntiabo Dei praeceptum

2:7

Ik zal van het besluit verhalen: de HEERE heeft tot Mij gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd.

Dominus dixit ad me filius meus es tu ego hodie genui te

2:8

Eis van Mij, en Ik zal de heidenen geven tot Uw erfdeel, en de einden der aarde tot Uw bezitting.

postula a me et dabo tibi gentes hereditatem tuam et possessionem tuam terminos terrae

2:9

Gij zult hen verpletteren met een ijzeren scepter; Gij zult hen in stukken slaan als een pottenbakkersvat.

pasces eos in virga ferrea ut vas figuli conteres eos

2:10

Nu dan, gij koningen, handelt verstandiglijk; laat u tuchtigen, gij rechters der aarde!

nunc ergo reges intellegite erudimini iudices terrae

2:11

Dient den HEERE met vreze, en verheugt u met beving.

servite Domino in timore et exultate in tremore

2:12

Kust den Zoon, opdat Hij niet toorne, en gij op den weg vergaat, wanneer Zijn toorn maar een weinig zou ontbranden. Welgelukzalig zijn allen, die op Hem betrouwen.

adorate pure ne forte irascatur et pereatis de via cum exarserit post paululum furor eius beati omnes qui sperant in eum