Job 39

Zult gij voor den ouden leeuw roof jagen, of de graagheid der jonge leeuwen vervullen?

numquid nosti tempus partus hibicum in petris vel parturientes cervas observasti

Als zij nederbukken in de holen, en in den kuil zitten, ter loering?

dinumerasti menses conceptus earum et scisti tempus partus earum

Wie bereidt de raaf haar kost, als haar jongen tot God schreeuwen, als zij dwalen, omdat er geen eten is?

incurvantur ad fetum et pariunt et rugitus emittunt

Weet gij den tijd van het baren der steengeiten? Hebt gij waargenomen den arbeid der hinden?

separantur filii earum pergunt ad pastum egrediuntur et non revertuntur ad eas

Zult gij de maanden tellen, die zij vervullen, en weet gij den tijd van haar baren?

quis dimisit onagrum liberum et vincula eius quis solvit

(Als zij zich krommen, haar jongen met versplijting voortbrengen, haar smarten uitwerpen?

cui dedi in solitudine domum et tabernacula eius in terra salsuginis

Haar jongen worden kloek, worden groot door het koren; zij gaan uit, en keren niet weder tot dezelve.

contemnit multitudinem civitatis clamorem exactoris non audit

Wie heeft den woudezel vrij henengezonden, en wie heeft de banden des wilden ezels gelost?

circumspicit montes pascuae suae et virentia quaeque perquirit

Dien Ik de wildernis tot zijn huis besteld heb, en het ziltige tot zijn woningen.

numquid volet rinoceros servire tibi aut morabitur ad praesepe tuum

Hij belacht het gewoel der stad; het menigerlei getier des drijvers hoort hij niet.

numquid alligabis rinocerota ad arandum loro tuo aut confringet glebas vallium post te

Dat hij uitspeurt op de bergen, is zijn weide; en hij zoekt allerlei groensel na.

numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius et derelinques ei labores tuos

Zal de eenhoorn u willen dienen? Zal hij vernachten aan uw kribbe?

numquid credes ei quoniam reddat sementem tibi et aream tuam congreget

Zult gij den eenhoorn met zijn touw aan de voren binden? Zal hij de laagten achter u eggen?

pinna strutionum similis est pinnis herodii et accipitris

Zult gij op hem vertrouwen, omdat zijn kracht groot is, en zult gij uw arbeid op hem laten?

quando derelinquit in terra ova sua tu forsitan in pulvere calefacis ea

Zult gij hem geloven, dat hij uw zaad zal wederbrengen, en vergaderen tot uw dorsvloer?

obliviscitur quod pes conculcet ea aut bestiae agri conterant

Zijn van u de verheugelijke vleugelen der pauwen? Of de vederen des ooievaars, en des struisvogels?

duratur ad filios suos quasi non sint sui frustra laboravit nullo timore cogente

Dat zij haar eieren in de aarde laat, en in het stof die verwarmt.

privavit enim eam Deus sapientia nec dedit illi intellegentiam

En vergeet, dat de voet die drukken kan, en de dieren des velds die vertrappen kunnen?

cum tempus fuerit in altum alas erigit deridet equitem et ascensorem eius

Zij verhardt zich tegen haar jongen, alsof zij de hare niet waren; haar arbeid is te vergeefs, omdat zij zonder vreze is.

numquid praebebis equo fortitudinem aut circumdabis collo eius hinnitum

Want God heeft haar van wijsheid ontbloot, en heeft haar des verstands niet medegedeeld.

numquid suscitabis eum quasi lucustas gloria narium eius terror

Als het tijd is, verheft zij zich in de hoogte; zij belacht het paard en zijn rijder.

terram ungula fodit exultat audacter in occursum pergit armatis

Zult gij het paard sterkte geven? Kunt gij zijn hals met donder bekleden?

contemnit pavorem nec cedit gladio

Zult gij het beroeren als een sprinkhaan? De pracht van zijn gesnuif is een verschrikking.

super ipsum sonabit faretra vibrabit hasta et clypeus

Het graaft in den grond, en het is vrolijk in zijn kracht; en trekt uit, den geharnaste tegemoet.

fervens et fremens sorbet terram nec reputat tubae sonare clangorem

Het belacht de vreze, en wordt niet ontsteld, en keert niet wederom vanwege het zwaard.

ubi audierit bucinam dicet va procul odoratur bellum exhortationem ducum et ululatum exercitus

Tegen hem ratelt de pijlkoker, het vlammig ijzer des spies en der lans.

numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter expandens alas suas ad austrum

Met schudding en beroering slokt het de aarde op, en gelooft niet, dat het is het geluid der bazuin.

aut ad praeceptum tuum elevabitur aquila et in arduis ponet nidum suum

In het volle geklank der bazuin, zegt het: Heah! en ruikt den krijg van verre, den donder der vorsten en het gejuich.

in petris manet et in praeruptis silicibus commoratur atque inaccessis rupibus

Vliegt de sperwer door uw verstand, en breidt hij zijn vleugelen uit naar het zuiden?

inde contemplatur escam et de longe oculi eius prospiciunt

Is het naar uw bevel, dat de arend zich omhoog verheft, en dat hij zijn nest in de hoogte maakt? Hij woont en vernacht in de steenrots, op de scherpte der steenrots en der vaste plaats. Van daar speurt hij de spijze op; zijn ogen zien van verre af. Ook zuipen zijn jongen bloed; en waar verslagenen zijn, daar is hij. En de HEERE antwoordde Job, en zeide: Is het twisten met den Almachtige onderrichten? Wie God bestraft, die antwoorde daarop. Toen antwoordde Job den HEERE, en zeide: Zie, ik ben te gering; wat zou ik U antwoorden? Ik leg mijn hand op mijn mond. Eenmaal heb ik gesproken, maar zal niet antwoorden; of tweemaal, maar zal niet voortvaren.

pulli eius lambent sanguinem et ubicumque cadaver fuerit statim adest