Job 14

De mens, van een vrouw geboren, is kort van dagen, en zat van onrust.

homo natus de muliere brevi vivens tempore repletus multis miseriis

Hij komt voort als een bloem, en wordt afgesneden; ook vlucht hij als een schaduw, en bestaat niet.

quasi flos egreditur et conteritur et fugit velut umbra et numquam in eodem statu permanet

Nog doet Gij Uw ogen over zulk een open; en Gij betrekt mij in het gericht met U.

et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos et adducere eum tecum in iudicium

Wie zal een reine geven uit den onreine? Niet een.

quis potest facere mundum de inmundo conceptum semine nonne tu qui solus es

Dewijl zijn dagen bestemd zijn, het getal zijner maanden bij U is, en Gij zijn bepalingen gemaakt hebt, die hij niet overgaan zal;

breves dies hominis sunt numerus mensuum eius apud te est constituisti terminos eius qui praeterire non poterunt

Wend U van hem af, dat hij rust hebbe, totdat hij als een dagloner aan zijn dag een welgevallen hebbe.

recede paululum ab eo ut quiescat donec optata veniat sicut mercennarii dies eius

Want voor een boom, als hij afgehouwen wordt, is er verwachting, dat hij zich nog zal veranderen, en zijn scheut niet zal ophouden.

lignum habet spem si praecisum fuerit rursum virescit et rami eius pullulant

Indien zijn wortel in de aarde veroudert, en zijn stam in het stof versterft;

si senuerit in terra radix eius et in pulvere emortuus fuerit truncus illius

Hij zal van den reuk der wateren weder uitspruiten, en zal een tak maken, gelijk een plant.

ad odorem aquae germinabit et faciet comam quasi cum primum plantatum est

Maar een man sterft, als hij verzwakt is, en de mens geeft den geest, waar is hij dan?

homo vero cum mortuus fuerit et nudatus atque consumptus ubi quaeso est

De wateren verlopen uit een meer, en een rivier droogt uit en verdort;

quomodo si recedant aquae de mari et fluvius vacuefactus arescat

Alzo ligt de mens neder, en staat niet op; totdat de hemelen niet meer zijn, zullen zij niet opwaken, noch uit hun slaap opgewekt worden.

sic homo cum dormierit non resurget donec adteratur caelum non evigilabit nec consurget de somno suo

Och, of Gij mij in het graf verstaakt, mij verborgt, totdat Uw toorn zich afkeerde; dat Gij mij een bepaling steldet, en mijner gedachtig waart!

quis mihi hoc tribuat ut in inferno protegas me ut abscondas me donec pertranseat furor tuus et constituas mihi tempus in quo recorderis mei

Als een man gestorven is, zal hij weder leven? Ik zou al de dagen mijns strijds hopen, totdat mijn verandering komen zou.

putasne mortuus homo rursum vivet cunctis diebus quibus nunc milito expecto donec veniat inmutatio mea

Dat Gij zoudt roepen, en ik U zou antwoorden, dat Gij tot het werk Uwer handen zoudt begerig zijn.

vocabis et ego respondebo tibi operi manuum tuarum porriges dexteram

Maar nu telt Gij mijn treden; Gij bewaart mij niet om mijner zonden wil.

tu quidem gressus meos dinumerasti sed parces peccatis meis

Mijn overtreding is in een bundeltje verzegeld, en Gij pakt mijn ongerechtigheid opeen.

signasti quasi in sacculo delicta mea sed curasti iniquitatem meam

En voorwaar, een berg vallende vergaat, en een rots wordt versteld uit haar plaats;

mons cadens defluet et saxum transfertur de loco suo

De wateren vermalen de stenen, het stof der aarde overstelpt het gewas, dat van zelf daaruit voortkomt; alzo verderft Gij de verwachting des mensen.

lapides excavant aquae et adluvione paulatim terra consumitur et homines ergo similiter perdes

Gij overweldigt hem in eeuwigheid, en hij gaat heen; veranderende zijn gelaat, zo zendt Gij hem weg.

roborasti eum paululum ut in perpetuum pertransiret inmutabis faciem eius et emittes eum

Zijn kinderen komen tot eer, en hij weet het niet; of zij worden klein, en hij let niet op hen.

sive nobiles fuerint filii eius sive ignobiles non intelleget

Maar zijn vlees, nog aan hem zijnde, heeft smart; en zijn ziel, in hem zijnde, heeft rouw.

attamen caro eius dum vivet dolebit et anima illius super semet ipso lugebit