Psalms 83

Een lied, een psalm van Asaf.
Ωιδη Ψαλμου του Ασαφ. Θεε, μη σιωπησης μη σιγησης και μη ησυχασης, Θεε.
O God! zwijg niet, houd U niet als doof, en zijt niet stil, o God!
Διοτι, ιδου, οι εχθροι σου θορυβουσι, και οι μισουντες σε υψωσαν κεφαλην.
Want zie, Uw vijanden maken getier, en Uw haters steken het hoofd op.
Κακην βουλην ελαβον κατα του λαου σου και συνεβουλευθησαν κατα των εκλεκτων σου.
Zij maken listiglijk een heimelijken aanslag tegen Uw volk, en beraadslagen zich tegen Uw verborgenen.
Ειπον, Ελθετε, και ας εξολοθρευσωμεν αυτους απο του να ηναι εθνος και το ονομα του Ισραηλ ας μη μνημονευηται πλεον.
Zij hebben gezegd: Komt, en laat ons hen uitroeien, dat zij geen volk meer zijn; dat aan den naam Israëls niet meer gedacht worde.
Διοτι εκ συμφωνου συνεβουλευθησαν ομου συνεμαχησαν κατα σου
Want zij hebben in het hart te zamen geraadslaagd; tegen U hebben zij een verbond gemaakt;
αι σκηναι του Εδωμ και οι Ισμαηλιται ο Μωαβ και οι Αγαρηνοι
De tenten van Edom en der Ismaëlieten, Moab en de Hagarenen;
Ο Γεβαλ και ο Αμμων και ο Αμαληκ οι Φιλισταιοι μετα των κατοικουντων την Τυρον.
Gebal, en Ammon, en Amalek, Palestina met de inwoners van Tyrus.
Και αυτος ο Ασσουρ ηνωθη μετ αυτων εβοηθησαν τους υιους του Λωτ. Διαψαλμα.
Ook heeft zich Assur bij hen gevoegd; zij zijn den kinderen van Lot tot een arm geweest. Sela.
Καμε εις αυτους ως εις τους Μαδιανιτας, ως εις τον Σισαραν, ως εις τον Ιαβειν εν τω χειμαρρω Κεισων
Doe hun als Midian, als Sisera, als Jabin aan de beek Kison;
οιτινες απωλεσθησαν εν Εν−δωρ εγειναν κοπρος δια την γην.
Die verdelgd zijn te Endor; zij zijn geworden tot drek der aarde.
Καμε τους αρχοντας αυτων ως τον Ωρηβ και ως τον Ζηβ και ως τον Ζεβεε και ως τον Σαλμαναν παντας τους αρχηγους αυτων
Maak hen en hun prinsen als Oreb en als Zeëb, en al hun vorsten als Zebah en als Zalmuna;
οιτινες ειπον, Ας κληρονομησωμεν εις εαυτους τα κατοικητηρια του Θεου.
Die zeiden: Laat ons de schone woningen Gods voor ons in erfelijke bezitting nemen.
Θεε μου, καμε αυτους ως τροχον, ως αχυρον κατα προσωπον ανεμου.
Mijn God! maak hen als een wervel, als stoppelen voor den wind.
Ως το πυρ καιει το δασος, και ως η φλοξ κατακαιει τα ορη,
Gelijk het vuur een woud verbrandt, en gelijk de vlam de bergen aansteekt;
ουτω καταδιωξον αυτους με την ανεμοζαλην σου, και με τον ανεμοστροβιλον σου κατατρομαξον αυτους.
Vervolg hen alzo met Uw onweder, en verschrik hen met Uw draaiwind.
Γεμισον τα προσωπα αυτων απο ατιμιας, και θελουσι ζητησει το ονομα σου, Κυριε.
Maak hun aangezicht vol schande, opdat zij, o HEERE! Uw Naam zoeken.
Ας καταισχυνθωσι και ας ταραχθωσι διαπαντος και ας εντραπωσι και ας απολεσθωσι
Laat hen beschaamd en verschrikt wezen tot in eeuwigheid, en laat hen schaamrood worden, en omkomen; Opdat zij weten, dat Gij alleen met Uw Naam zijt de HEERE, de Allerhoogste over de ganse aarde.
και ας γνωρισωσιν οτι συ, του οποιου το ονομα ειναι Κυριος, εισαι ο μονος Υψιστος επι πασαν την γην.