Psalms 130

Een lied Hammaaloth. Uit de diepten roep ik tot U, o HEERE!

Ωιδη των Αναβαθμων. Εκ βαθεων εκραξα προς σε, Κυριε.

HEERE! hoor naar mijn stem; laat Uw oren opmerkende zijn op de stem mijner smekingen.

Κυριε, εισακουσον της φωνης μου ας ηναι τα ωτα σου προσεκτικα εις την φωνην των δεησεων μου.

Zo Gij, HEERE! de ongerechtigheden gadeslaat; HEERE! wie zal bestaan?

Εαν, Κυριε, παρατηρησης ανομιας, Κυριε, τις θελει δυνηθη να σταθη;

Maar bij U is vergeving, opdat Gij gevreesd wordt.

Παρα σοι ομως ειναι συγχωρησις, δια να σε φοβωνται.

Ik verwacht den HEERE; mijn ziel verwacht, en ik hoop op Zijn Woord.

Προσεμεινα τον Κυριον, προσεμεινεν η ψυχη μου, και ηλπισα επι τον λογον αυτου.

Mijn ziel wacht op den HEERE, meer dan de wachters op den morgen; de wachters op den morgen.

Η ψυχη μου προσμενει τον Κυριον, μαλλον παρα τους προσμενοντας την αυγην, ναι, τους προσμενοντας την αυγην.

Israël hope op den HEERE; want bij den HEERE is goedertierenheid, en bij Hem is veel verlossing.

Ας ελπιζη ο Ισραηλ επι τον Κυριον διοτι παρα τω Κυριω ειναι ελεος, και λυτρωσις πολλη παρ αυτω

En Hij zal Israël verlossen van al zijn ongerechtigheden.

και αυτος θελει λυτρωσει τον Ισραηλ απο πασων των ανομιων αυτου.