Proverbs 15

Een zacht antwoord keert de grimmigheid af; maar een smartend woord doet den toorn oprijzen.

Η γλυκεια αποκρισις καταπραυνει θυμον αλλ ο λυπηρος λογος διεγειρει οργην.

De tong der wijzen maakt de wetenschap goed; maar de mond der zotten stort overvloediglijk dwaasheid uit.

Η γλωσσα των σοφων καλλωπιζει την γνωσιν το στομα δε των αφρονων εξερευγεται μωριαν.

De ogen des HEEREN zijn in alle plaatsen, beschouwende de kwaden en de goeden.

Οι οφθαλμοι του Κυριου ειναι εν παντι τοπω, παρατηρουντες κακους και αγαθους.

De medicijn der tong is een boom des levens; maar de verkeerdheid in dezelve is een breuk in den geest.

Η υγιαινουσα γλωσσα ειναι δενδρον ζωης η δε διεστραμμενη, συντριψις εις το πνευμα.

Een dwaas zal de tucht zijns vaders versmaden; maar die de bestraffing waarneemt, zal kloekzinniglijk handelen.

Ο αφρων καταφρονει την διδασκαλιαν του πατρος αυτου ο δε φυλαττων ελεγχον ειναι φρονιμος.

In het huis des rechtvaardigen is een grote schat; maar in des goddelozen inkomst is beroerte.

Εν τω οικω του δικαιου ειναι θησαυρος πολυς εις δε το εισοδημα του ασεβους διασκορπισμος.

De lippen der wijzen zullen de wetenschap uitstrooien; maar het hart der zotten niet alzo.

Τα χειλη των σοφων διαδιδουσι γνωσιν αλλ η καρδια των αφρονων δεν ειναι ουτως.

Het offer der goddelozen is den HEERE een gruwel; maar het gebed der oprechten is Zijn welgevallen.

Η θυσια των ασεβων ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον αλλ η δεησις των ευθεων ευπροσδεκτος εις αυτον.

De weg der goddelozen is den HEERE een gruwel; maar dien, die de gerechtigheid najaagt, zal Hij liefhebben.

Βδελυγμα ειναι εις τον Κυριον η οδος του ασεβους αγαπα δε τον θηρευοντα την δικαιοσυνην.

De tucht is onaangenaam voor dengene die het pad verlaat; en die de bestraffing haat, zal sterven.

Η διδασκαλια ειναι δυσαρεστος εις τον εγκαταλειποντα την οδον ο μισων τον ελεγχον θελει τελευτησει.

De hel en het verderf zijn voor den HEERE; hoeveel te meer de harten van des mensen kinderen?

Ο αδης και η απωλεια ειναι εμπροσθεν του Κυριου ποσω μαλλον αι καρδιαι των υιων των ανθρωπων;

De spotter zal niet liefhebben, die hem bestraft; hij zal niet gaan tot de wijzen.

Ο χλευαστης δεν αγαπα τον ελεγχοντα αυτον, ουδε θελει υπαγει προς τους σοφους.

Een vrolijk hart zal het aangezicht blijde maken; maar door de smart des harten wordt de geest verslagen.

Καρδια ευφραινομενη ιλαρυνει το προσωπον υπο δε της λυπης της καρδιας καταθλιβεται το πνευμα.

Een verstandig hart zal de wetenschap opzoeken; maar de mond der zotten zal met dwaasheid gevoed worden.

Η καρδια του συνετου ζητει γνωσιν το δε στομα των αφρονων βοσκει μωριαν.

Al de dagen des bedrukten zijn kwaad; maar een vrolijk hart is een gedurige maaltijd.

Πασαι αι ημεραι του τεθλιμμενου ειναι κακαι ο δε ευφραινομενος την καρδιαν εχει ευωχιαν παντοτεινην.

Beter is weinig met de vreze des HEEREN, dan een grote schat, en onrust daarbij.

Καλητερον το ολιγον εν φοβω Κυριου, παρα θησαυροι πολλοι και ταραχη εν αυτοις.

Beter is een gerecht van groen moes, waar ook liefde is, dan een gemeste os, en haat daarbij.

Καλητερον ξενισμος λαχανων μετα αγαπης, παρα μοσχος σιτευτος μετα μισους.

Een grimmig man zal gekijf verwekken; maar de lankmoedige zal den twist stillen.

Ο θυμωδης ανθρωπος διεγειρει μαχας ο δε μακροθυμος καταπαυει εριδας.

De weg des luiaards is als een doornheg; maar het pad der oprechten is welgebaand.

Η οδος του οκνηρου ειναι ως πεφραγμενη απο ακανθας αλλ η οδος των ευθεων ειναι εξωμαλισμενη.

Een wijs zoon zal den vader verblijden; maar een zot mens veracht zijn moeder.

Υιος σοφος ευφραινει πατερα ο δε μωρος ανθρωπος καταφρονει την μητερα αυτου.

De dwaasheid is den verstandeloze blijdschap; maar een man van verstand zal recht wandelen.

Η μωρια ειναι χαρα εις τον ενδεη φρενων ο δε συνετος ανθρωπος περιπατει ορθως.

De gedachten worden vernietigd, als er geen raad is; maar door veelheid der raadslieden zal elkeen bestaan.

Οπου συμβουλιον δεν υπαρχει, οι σκοποι ματαιονονται εν δε τω πληθει των συμβουλων στερεονονται.

Een man heeft blijdschap in het antwoord zijns monds; en hoe goed is een woord op zijn tijd!

Χαρα εις τον ανθρωπον δια την αποκρισιν του στοματος αυτου, και λογος εν καιρω, ποσον καλος ειναι.

De weg des levens is den verstandige naar boven; opdat hij afwijke van de hel, beneden.

Η οδος της ζωης εις τον συνετον ειναι προς τα ανω, δια να εκκλινη απο του αδου κατω.

Het huis der hovaardigen zal de HEERE afrukken; maar de landpale der weduwe zal Hij vastzetten.

Ο Κυριος καταστρεφει τον οικον των υπερηφανων στερεονει δε το οριον της χηρας.

Des bozen gedachten zijn den HEERE een gruwel; maar der reinen zijn liefelijke redenen.

Οι λογισμοι του πονηρου ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον των δε καθαρων οι λογοι ευαρεστοι.

Die gierigheid pleegt, beroert zijn huis; maar die geschenken haat, zal leven.

Ο δωροληπτης ταραττει τον οικον αυτου αλλ οστις μισει τα δωρα θελει ζησει.

Het hart des rechtvaardigen bedenkt zich, om te antwoorden; maar de mond der goddelozen zal overvloediglijk kwade dingen uitstorten.

Η καρδια του δικαιου προμελετα δια να αποκριθη το δε στομα των ασεβων εξερευγεται κακα.

De HEERE is ver van de goddelozen; maar het gebed der rechtvaardigen zal Hij verhoren.

Ο Κυριος ειναι μακραν απο των ασεβων εισακουει δε της δεησεως των δικαιων.

Het licht der ogen verblijdt het hart; een goed gerucht maakt het gebeente vet.

Το φως των οφθαλμων ευφραινει την καρδιαν και η καλη φημη παχυνει τα οστα.

Het oor, dat de bestraffing des levens hoort, zal in het midden der wijzen vernachten.

Το ωτιον, το οποιον ακουει τον ελεγχον της ζωης, διατριβει μεταξυ των σοφων.

Die de tucht verwerpt, die versmaadt zijn ziel; maar die de bestraffing hoort, krijgt verstand.

Οστις απωθει την διδασκαλιαν, αποστρεφεται την ψυχην αυτου αλλ οστις ακουει τον ελεγχον, αποκτα συνεσιν.

De vreze des HEEREN is de tucht der wijsheid; en de nederigheid gaat voor de eer.

Ο φοβος του Κυριου ειναι διδασκαλια σοφιας και η ταπεινωσις προπορευεται της δοξης.