Exodus 1

Dit nu zijn de namen der zonen van Israël, die in Egypte gekomen zijn, met Jakob; zij kwamen er in, elk met zijn huis.

Και ταυτα ειναι τα ονοματα των υιων Ισραηλ, των εισελθοντων εις Αιγυπτον μετα του Ιακωβ εκαστος μετα της οικογενειας αυτου εισηλθον.

Ruben, Simeon, Levi, en Juda;

Ρουβην, Συμεων, Λευι και Ιουδας,

Issaschar, Zebulon, en Benjamin;

Ισσαχαρ, Ζαβουλων και Βενιαμιν,

Dan en Nafthali, Gad en Aser.

Δαν και Νεφθαλι, Γαδ και Ασηρ.

Al de zielen nu, die uit Jakobs heup voortgekomen zijn, waren zeventig zielen; doch Jozef was in Egypte.

Και πασαι αι ψυχαι αι εξελθουσαι εκ του μηρου του Ιακωβ ησαν ψυχαι εβδομηκοντα ο δε Ιωσηφ ητο ηδη εν Αιγυπτω.

Toen nu Jozef gestorven was, en al zijn broeders, en al dat geslacht,

Ετελευτησε δε ο Ιωσηφ και παντες οι αδελφοι αυτου, και πασα η γενεα εκεινη.

Zo werden de kinderen Israëls vruchtbaar en wiesen overvloedig, en zij vermeerderden, en werden gans zeer machtig, zodat het land met hen vervuld werd.

Και ηυξηνθησαν οι υιοι Ισραηλ και επληθυνθησαν, και επολλαπλασιασθησαν, και ενεδυναμωθησαν σφοδρα, ωστε ο τοπος εγεμισεν απ αυτων.

Daarna stond een nieuwe koning op over Egypte, die Jozef niet gekend had;

Εσηκωθη δε νεος βασιλευς επι την Αιγυπτον, οστις δεν εγνωριζε τον Ιωσηφ.

Die zeide tot zijn volk: Ziet, het volk der kinderen Israëls is veel, ja, machtiger dan wij.

Και ειπε προς τον λαον αυτου, Ιδου, ο λαος των υιων Ισραηλ ειναι πολυ πληθος και ισχυροτερος ημων

Komt aan, laat ons wijselijk tegen hetzelve handelen, opdat het niet vermenigvuldige, en het geschiede, als er enige krijg voorvalt, dat het zich ook niet vervoege tot onze vijanden, en tegen ons strijde, en uit het land optrekke.

ελθετε, ας σοφισθωμεν κατ αυτων, δια να μη πολλαπλασιασθωσι, και αν συμβη πολεμος ενωθωσι και ουτοι μετα των εχθρων ημων και πολεμησωσιν ημας και αναχωρησωσιν εκ του τοπου.

En zij zetten oversten der schattingen over hetzelve, om het te verdrukken met hun lasten; want men bouwde voor Farao schatsteden, Pitom en Raamses.

Κατεστησαν λοιπον επ αυτους επιστατας των εργασιων, δια να καταθλιβωσιν αυτους με τα βαρη αυτων και ωκοδομησαν εις τον Φαραω πολεις αποθηκων, την Πιθωμ και την Ραμεσση.

Maar hoe meer zij het verdrukten, hoe meer het vermeerderde, en hoe meer het wies; zodat zij verdrietig waren vanwege de kinderen Israëls.

Οσον ομως κατεθλιβον αυτους, τοσω μαλλον επληθυνοντο και ηυξανοντο. Και οι Αιγυπτιοι απεστρεφοντο τους υιους Ισραηλ.

En de Egyptenaars deden de kinderen Israëls dienen met hardigheid;

Και κατεδυναστευον οι Αιγυπτιοι τους υιους Ισραηλ αυστηρως

Zodat zij hun het leven bitter maakten met harden dienst, in leem en in tichelstenen, en met allen dienst op het veld, met al hun dienst, dien zij hen deden dienen met hardigheid.

και κατεπικραινον την ζωην αυτων δια της σκληρας δουλειας εις τον πηλον και εις τας πλινθους, και εις πασας τας εργασιας των πεδιαδων πασαι αι εργασιαι αυτων, με τας οποιας κατεδυναστευον αυτους, ησαν αυστηραι.

Daarenboven sprak de koning van Egypte tot de vroedvrouwen der Hebreïnnen, welker ener naam Sifra, en de naam der andere Pua was;

Και ελαλησεν ο βασιλευς των Αιγυπτιων προς τας μαιας των Εβραιων, εκ των οποιων η μια ωνομαζετο Σεπφωρα, και η αλλη Φουα,

En zeide: Wanneer gij de Hebreïnnen in het baren helpt, en ziet haar op de stoelen; is het een zoon, zo doodt hem; maar is het een dochter, zo laat haar leven!

και ειπεν, Οταν μαιευητε τας Εβραιας και ιδητε αυτας επι της γεννας, εαν μεν ηναι αρσενικον, θανατονετε αυτο εαν δε ηναι θηλυκον, τοτε ας ζηση.

Doch de vroedvrouwen vreesden God, en deden niet, gelijk als de koning van Egypte tot haar gesproken had, maar zij behielden de knechtjes in het leven.

Εφοβηθησαν δε αι μαιαι τον Θεον και δεν εκαμνον ως ειπε προς αυτας ο βασιλευς της Αιγυπτου, αλλ αφινον ζωντα τα αρσενικα.

Toen riep de koning van Egypte de vroedvrouwen, en zeide tot haar: Waarom hebt gijlieden deze zaak gedaan, dat gij de knechtjes in het leven behouden hebt?

Καλεσας δε ο βασιλευς της Αιγυπτου τας μαιας, ειπε προς αυτας, Δια τι εκαμετε το πραγμα τουτο, και αφινετε ζωντα τα αρσενικα;

En de vroedvrouwen zeiden tot Farao: Omdat de Hebreïnnen niet zijn gelijk de Egyptische vrouwen; want zij zijn sterk; eer de vroedvrouw tot haar komt, zo hebben zij gebaard.

Και απεκριθησαν αι μαιαι προς τον Φαραω, Οτι αι Εβραιαι δεν ειναι ως αι γυναικες της Αιγυπτου διοτι ειναι ευρωστοι και γεννωσι πριν εισελθωσιν εις αυτας αι μαιαι.

Daarom deed God aan de vroedvrouwen goed; en dat volk vermeerderde, en het werd zeer machtig.

Ο δε Θεος ηγαθοποιει τας μαιας και επληθυνετο ο λαος και ενεδυναμουτο σφοδρα.

En het geschiedde, dewijl de vroedvrouwen God vreesden, zo bouwde Hij haar huizen.

Και επειδη αι μαιαι εφοβουντο τον Θεον, εκαμεν εις αυτας οικους.

Toen gebood Farao aan al zijn volk, zeggende: Alle zonen, die geboren worden, zult gij in de rivier werpen, maar al de dochteren in het leven behouden.

Ο δε Φαραω προσεταξε παντα τον λαον αυτου, λεγων, Παν αρσενικον το οποιον γεννηθη, εις τον ποταμον ριπτετε αυτο παν δε θηλυκον, αφινετε να ζη.