Psalms 103

Een psalm van David. Loof den HEERE, mijn ziel, en al wat binnen in mij is, Zijn heiligen Naam.

RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! O’nun kutsal adına övgüler sun, ey bütün varlığım!

Loof den HEERE, mijn ziel, en vergeet geen van Zijn weldaden;

RAB’be övgüler sun, ey canım! İyiliklerinin hiçbirini unutma!

Die al uw ongerechtigheid vergeeft, die al uw krankheden geneest;

Bütün suçlarını bağışlayan, Bütün hastalıklarını iyileştiren,

Die uw leven verlost van het verderf, die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheden;

Canını ölüm çukurundan kurtaran, Sana sevgi ve sevecenlik tacı giydiren,

Die uw mond verzadigt met het goede, uw jeugd vernieuwt als eens arends.

Yaşam boyu seni iyiliklerle doyuran O’dur, Bu nedenle gençliğin kartalınki gibi tazelenir.

De HEERE doet gerechtigheid en gerichten al dengenen, die onderdrukt worden.

RAB bütün düşkünlere Hak ve adalet sağlar.

Hij heeft Mozes Zijn wegen bekend gemaakt, den kinderen Israëls Zijn daden.

Kendi yöntemlerini Musa’ya, İşlerini İsrailliler’e açıkladı.

Barmhartig en genadig is de HEERE, lankmoedig en groot van goedertierenheid.

[] [] RAB sevecen ve lütfedendir, Tez öfkelenmez, sevgisi engindir.

Hij zal niet altoos twisten, noch eeuwiglijk den toorn behouden.

Sürekli suçlamaz, Öfkesini sonsuza dek sürdürmez.

Hij doet ons niet naar onze zonden, en vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden.

Bize günahlarımıza göre davranmaz, Suçlarımızın karşılığını vermez.

Want zo hoog de hemel is boven de aarde, is Zijn goedertierenheid geweldig over degenen, die Hem vrezen.

Çünkü gökler yeryüzünden ne kadar yüksekse, Kendisinden korkanlara karşı sevgisi de o kadar büyüktür.

Zo ver het oosten is van het westen, zo ver doet Hij onze overtredingen van ons.

Doğu batıdan ne kadar uzaksa, O kadar uzaklaştırdı bizden isyanlarımızı.

Gelijk zich een vader ontfermt over de kinderen, ontfermt Zich de HEERE over degenen, die Hem vrezen.

Bir baba çocuklarına nasıl sevecen davranırsa, RAB de kendisinden korkanlara öyle sevecen davranır.

Want Hij weet, wat maaksel wij zijn, gedachtig zijnde, dat wij stof zijn.

Çünkü mayamızı bilir, Toprak olduğumuzu anımsar.

De dagen des mensen zijn als het gras, gelijk een bloem des velds, alzo bloeit hij.

İnsana gelince, ota benzer ömrü, Kır çiçeği gibi serpilir;

Als de wind daarover gegaan is, zo is zij niet meer, en haar plaats kent haar niet meer.

Rüzgar üzerine esince yok olur gider, Bulunduğu yer onu tanımaz.

Maar de goedertierenheid des HEEREN is van eeuwigheid en tot eeuwigheid over degenen, die Hem vrezen, en Zijn gerechtigheid aan kindskinderen;

Ama RAB kendisinden korkanları sonsuza dek sever, Antlaşmasına uyan Ve buyruklarına uymayı anımsayan soylarına adil davranır.

Aan degenen, die Zijn verbond houden, en die aan Zijn bevelen denken, om die te doen.

Ama RAB kendisinden korkanları sonsuza dek sever, Antlaşmasına uyan Ve buyruklarına uymayı anımsayan soylarına adil davranır.

De HEERE heeft Zijn troon in de hemelen bevestigd, en Zijn Koninkrijk heerst over alles.

RAB tahtını göklere kurmuştur, O’nun egemenliği her yeri kapsar.

Looft den HEERE, Zijn engelen! gij krachtige helden, die Zijn woord doet, gehoorzamende de stem Zijns woords.

RAB’be övgüler sunun, ey sizler, O’nun melekleri, O’nun sözünü dinleyen, Söylediklerini yerine getiren güç sahipleri!

Looft den HEERE, al Zijn heirscharen! gij Zijn dienaars, die Zijn welbehagen doet!

RAB’be övgüler sunun, ey sizler, O’nun bütün göksel orduları, İsteğini yerine getiren kulları!

Looft den HEERE, al Zijn werken! aan alle plaatsen Zijner heerschappij. Loof den HEERE, mijn ziel!

RAB’be övgüler sunun, Ey O’nun egemen olduğu yerlerdeki bütün yaratıklar! RAB’be övgüler sun, ey gönlüm!