Proverbs 26

Gelijk de sneeuw in den zomer, en gelijk de regen in den oogst, alzo past den zot de eer niet.

Yaz ortasında kar, hasatta yağmur uygun olmadığı gibi, Akılsıza da onur yakışmaz.

Gelijk de mus is tot wegzweven, gelijk een zwaluw tot vervliegen, alzo zal een vloek, die zonder oorzaak is, niet komen.

Öteye beriye uçuşan serçe Ve kırlangıç gibi, Hak edilmemiş lanet de tutmaz.

Een zweep is voor het paard, een toom voor den ezel, en een roede voor den rug der zotten.

Ata kırbaç, eşeğe gem, Akılsızın sırtına da değnek gerek.

Antwoord den zot naar zijn dwaasheid niet, opdat gij ook hem niet gelijk wordt.

Akılsıza ahmaklığına göre karşılık verme, Yoksa sen de onun düzeyine inersin.

Antwoord den zot naar zijn dwaasheid, opdat hij in zijn ogen niet wijs zij.

Akılsıza ahmaklığına uygun karşılık ver, Yoksa kendini bilge sanır.

Hij snijdt zich de voeten af, en drinkt geweld, die boodschappen zendt door de hand van een zot.

Akılsızın eliyle haber gönderen, Kendi ayaklarını kesen biri gibi, Kendine zarar verir.

Hef de benen van den kreupele op; alzo is een spreuk in den mond der zotten.

Akılsızın ağzında özdeyiş, Kötürümün sarkan bacakları gibidir.

Gelijk hij, die een edel gesteente in een slinger bindt, alzo is hij, die den zot eer geeft.

Akılsızı onurlandırmak, Taşı sapana bağlamak gibidir.

Gelijk een doorn gaat in de hand eens dronkaards, alzo is een spreuk in den mond der zotten.

Sarhoşun elindeki dikenli dal ne ise, Akılsızın ağzında özdeyiş de odur.

De groten doen een iegelijk verdriet aan, en huren de zotten, en huren de overtreders.

Oklarını gelişigüzel fırlatan okçu neyse, Yoldan geçen akılsızı ya da sarhoşu ücretle tutan da öyledir.

Gelijk een hond tot zijn uitspuwsel wederkeert, alzo herneemt de zot zijn dwaasheid.

[] Ahmaklığını tekrarlayan akılsız, Kusmuğuna dönen köpek gibidir.

Hebt gij een man gezien, die wijs in zijn ogen is! Van een zot is meer verwachting dan van hem.

Kendini bilge gören birini tanıyor musun? Akılsız bile ondan daha umut vericidir.

De luiaard zegt: Er is een felle leeuw op den weg, een leeuw is op de straten.

Tembel, “Yolda aslan var, Sokaklarda aslan dolaşıyor” der.

Een deur keert om op haar herre, alzo de luiaard op zijn bed.

Menteşeleri üzerinde dönen kapı gibi, Tembel de yatağında döner durur.

De luiaard verbergt zijn hand in den boezem, hij is te moede, om die weder tot zijn mond te brengen.

Tembel elini sahana daldırır, Yeniden ağzına götürmeye üşenir.

De luiaard is wijzer in zijn ogen, dan zeven, die met rede antwoorden.

Tembel kendini, Akıllıca yanıt veren yedi kişiden daha bilge sanır.

De voorbijgaande, die zich vertoornt in een twist, die hem niet aangaat, is gelijk die een hond bij de oren grijpt.

Kendini ilgilendirmeyen bir kavgaya bulaşan kişi, Yoldan geçen köpeği kulaklarından tutana benzer.

Gelijk een, die zich veinst te razen, die vuursprankelen, pijlen en dodelijke dingen werpt;

Ateşli ve öldürücü oklar savuran bir deli neyse, Komşusunu aldatıp, “Şaka yapıyordum” Diyen de öyledir.

Alzo is een man, die zijn naaste bedriegt, en zegt: Jok ik er niet mede?

Ateşli ve öldürücü oklar savuran bir deli neyse, Komşusunu aldatıp, “Şaka yapıyordum” Diyen de öyledir.

Als er geen hout is, gaat het vuur uit; en als er geen oorblazer is, wordt het gekijf gestild.

Odun bitince ateş söner, Dedikoducu yok olunca kavga diner.

De dove kool is om de vurige kool, en het hout om het vuur; alzo is een kijfachtig man, om twist te ontsteken.

Kor için kömür, ateş için odun neyse, Çekişmeyi alevlendirmek için kavgacı da öyledir.

De woorden des oorblazers zijn als dergenen, die geslagen zijn, en die dalen in het binnenste des buiks.

Dedikodu tatlı lokma gibidir, İnsanın ta içine işler.

Brandende lippen, en een boos hart, zijn als een potscherf met schuim van zilver overtogen.

Okşayıcı dudaklarla kötü yürek, Sırlanmış toprak kaba benzer.

Die haat draagt, houdt zich vreemd met zijn lippen; maar in zijn binnenste stelt hij bedrog aan.

Yüreği nefret dolu kişi sözleriyle niyetini gizlemeye çalışır, Ama içi hile doludur.

Als hij met zijn stem smeekt, geloof hem niet, want zeven gruwelen zijn in zijn hart.

Güzel sözlerine kanma, Çünkü yüreğinde yedi iğrenç şey vardır.

Wiens haat door bedrog bedekt is, diens boosheid zal in de gemeente geopenbaard worden.

Nefretini hileyle örtse bile, Kötülüğü toplumun önünde ortaya çıkar.

Die een kuil graaft, zal er in vallen, en die een steen wentelt, op hem zal hij wederkeren.

Başkasının kuyusunu kazan içine kendi düşer, Taşı yuvarlayan altında kalır.

Een valse tong haat degenen, die zij verbrijzelt; en een gladde mond maakt omstoting.

Yalancı dil incittiği kişilerden nefret eder, Yaltaklanan ağızdan yıkım gelir.