Lamentations 5

Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.

Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.

Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.

Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.

Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.

Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.

Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.

Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.

Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij moede, men laat ons geen rust.

Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.

Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyriër, om met brood verzadigd te worden.

Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.

Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.

Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.

Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.

Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.

Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.

Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.

Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.

Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.

Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.

Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.

De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geëerd geweest.

Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.

Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.

Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.

De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.

Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.

De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.

Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.

De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!

Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.

Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.

Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;

Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.

Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.

Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.

Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.

Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?

Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?

HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.

Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.

Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?

Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.