Psalms 81

Voor den opperzangmeester, op de Gittith, een psalm van Asaf.

För sångmästaren, till Gittít; av Asaf.

Zingt vrolijk Gode, onze Sterkte; juicht den God van Jakob.

 Höjen glädjerop till Gud, vår starkhet,  höjen jubel till Jakobs Gud.

Heft een psalm op, en geeft de trommel; de liefelijke harp met de luit.

 Stämmen upp lovsång och låten pukor ljuda,  ljuvliga harpor tillsammans med psaltare.

Blaast de bazuin in de nieuwe maan, ter bestemder tijd, op onzen feestdag.

 Stöten i basun vid nymånaden,  vid fullmånen, på vår högtidsdag.

Want dat is een inzetting in Israël, een recht van den God Jakobs.

 Ty detta är en stadga för Israel,  en Jakobs Guds rätt.

Hij heeft het gezet tot een getuigenis in Jozef, als Hij uitgetogen was tegen Egypteland; alwaar ik gehoord heb een spraak, die ik niet verstond;

 Det bestämde han till ett vittnesbörd i Josef,  när han drog ut mot Egyptens land.  Jag hör ett tal som är mig nytt:

Ik heb zijn schouder van den last onttrokken; zijn handen zijn van de potten ontslagen.

 »Jag lyfte bördan från hans skuldra,  hans händer blevo fria ifrån lastkorgen.

In de benauwdheid riept gij, en Ik hielp u uit; Ik antwoordde u uit de schuilplaats des donders; Ik beproefde u aan de wateren van Meriba. Sela.

 I nöden ropade du, och jag räddade dig;  jag svarade dig, höljd i tordön,  jag prövade dig vid Meribas vatten.  Sela.

Mijn volk, zeide Ik hoor toe, en Ik zal onder u betuigen, Israël, of gij naar Mij hoordet!

 Hör, mitt folk, och låt mig varna dig;  Israel, o att du ville höra mig!

Er zal onder u geen uitlands god wezen, en gij zult u voor geen vreemden god nederbuigen.

 Hos dig skall icke finnas någon annan gud,  och du skall ej tillbedja någon främmande gud.

Ik ben de Heere, uw God, Die u heb opgevoerd uit het land van Egypte; doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen.

 Jag är HERREN, din Gud,  som har fört dig upp ur Egyptens land;  låt din mun vitt upp, så att jag får uppfylla den.

Maar Mijn volk heeft Mijn stem niet gehoord; en Israël heeft Mijner niet gewild.

 Men mitt folk ville ej höra min röst,  och Israel var mig icke till viljes.

Dies heb Ik het overgegeven in het goeddunken huns harten, dat zij wandelden in hun raadslagen.

 Då lät jag dem gå i deras hjärtans hårdhet,  det fingo vandra efter sina egna rådslag.

Och, dat Mijn volk naar Mij gehoord had, dat Israël in Mijn wegen gewandeld had!

 O att mitt folk ville höra mig,  och att Israel ville vandra på mina vägar!

In kort zou Ik hun vijanden gedempt hebben, en Mijn hand gewend hebben tegen hun wederpartijders.

 Då skulle jag snart kuva deras fiender  och vända min hand mot deras ovänner.

Die den HEERE haten, zouden zich Hem geveinsdelijk onderworpen hebben, maar hunlieder tijd zou eeuwig geweest zijn. En Hij zou het gespijsd hebben met het vette der tarwe; ja, Ik zou u verzadigd hebben met honig uit de rotsstenen.

 De som hata HERREN skulle då visa honom underdånighet,  och hans folks tid skulle vara evinnerligen. [ (Psalms 81:17)  Och han skulle bespisa det med bästa vete;  ja, med honung ur klippan skulle jag mätta dig.» ]